Morgunblaðið - 27.10.2002, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 27. OKTÓBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Sælkerar á sunnudegi
Steingrímur Sigurgeirsson Hanna Friðriksdóttir Áslaug Snorradóttir
Morgunblaðið/Áslaug
Þ
að fyrsta sem maður óneit-
anlega veltir fyrir sér þegar
maður kemur inn á veitinga-
húsið Oro í Austurstræti er
hverju hefur verið breytt. Í
húsnæðinu sem eitt sinn
hýsti verslun Egils Jacob-
sens var jú Rex áður til húsa,
veitingahús sem hannað hafði verið af hin-
um þekkta Breta Joseph Conran. Rekstur
Rex gekk hins vegar ekki upp og innrétt-
ingum Conrans var að mestu leyti skóflað
út. Rex var gjarnan gagnrýndur fyrir að
vera „kaldur“ staður og greinilegt að þær
breytingar sem gerðar hafa verið á hús-
næðinu eiga að vinna bug á því. Bekkir við
veggi, eitt af því fáa sem enn er til staðar,
hafa verið bólstraðir, viðarskilrúm gefa hlý-
legt yfirbragð, speglar stækka salinn og
gegnsæjar gardínur með austurlensku
mynstri hafa verið settar upp í gluggum.
Barinn langi, sem setti hvað sterkastan
svip á Rex, er horfinn, í staðinn hefur borð-
um verið fjölgað og lítill bar settur upp í
einu horninu. „Mafíuherbergið“ í kjall-
aranum heyrir einnig sögunni til og þar er
kominn nýr veitingasalur, sem aðallega er
notaður fyrir hópa. Það eina sem virðist
hafa fengið að halda sér nokkurn veginn
óbreytt eru salernin niðri, enda líklega með
flottustu salernum á íslensku veitingahúsi.
Ólíkt Rex, sem var stundum veitingahús,
stundum bar og undir lokin aðallega bar, er
Oro veitingahús sem byggir allt sitt á mat-
argestum. Matseðillinn er fjölbreyttur,
þarna eru nokkrir réttir úr túnfiski og
höfrungakjöti, pastaréttir og svo hefð-
bundnari kjöt- og fiskréttir. Höfrungakjöt
var ekki fáanlegt þegar staðurinn var heim-
sóttur, enda hráefni sem eðli málsins sam-
kvæmt er ekki hægt að treysta á að sé
ávallt fáanlegt, og því varð að leita á önnur
mið í matarvali. Humarhalar, steiktir í salv-
íusmjöri voru góðir, ekkert ýkja frumlegir
en þessi klassík stóð engu að síður fyrir
sínu. Glóðaður fetaostur var hins vegar
réttur sem ég hef ekki rekist á áður á ís-
lensku veitingahúsi. Bráðnaður osturinn á
brauði kom ágætlega út og var borinn fram
með salati og sætri taílenskri chili-sósu. Al-
veg óvitlaus samsetning, gróf en góð.
Skötuselur með risotto var mjög vel sam-
settur og matreiddur réttur. Fiskurinn létt-
eldaður og mjúkur, vel gert risotto með
fullt af parmigiano og með þessu strimla-
skorið og steikt grænmeti og létt tóm-
atasósa, eins konar coulis, þar sem ferskur
kóríander brýtur upp bragðið.
Af tveimur kjötréttum var annar vel
gerður en hinn mislukkaður. Entrecote –
nautasteik var meyr, léttsteikt líkt og beðið
hafði verið um, kjötið hæfilega kryddað og
með góðu meðlæti. Sem sagt hin ágætasta
nautasteik, þótt ég hafi aldrei áttað mig á
tilganginum að bera fram humarhala með
nautakjöti. Villisveppahjúpað lambafilé olli
hins vegar miklum vonbrigðum. Svartur
sveppahjúpurinn var allt að því brenndur
og kjötið innan í gegnsteikt og bragðdauft.
Þegar diskar voru teknir og í ljós kom að
lítið hafði verið snert við lambakjötinu var
spurt hvort ekki hefði verið allt í lagi. Þeg-
ar málið var skýrt var beðist afsökunar og
þegar reikningur kom hafði lambið verið
fjarlægt.
Lambið gleymdist hins vegar fljótt þegar
yndislegur eftirréttur kom á borðið. Heit
súkkulaðikaka með stökkum hjúp, kókosís
og sætum jarðarberjum. Þegar skorið var í
kökuna rann út dökkt, bráðið súkkulaði.
Þvílík nautn.
Það er greinilega mikið lagt upp úr góðri
þjónustu á Oro, þarna má sjá kunnugleg
andlit frá stöðum á borð við Primavera og
Café Óperu og starfsfólkið þeytist um sal-
inn til að þjónusta viðskiptavini.
Vínlisti er fjölbreytur og boðið er upp á
mjög góð vín í glösum. Þannig var hægt að
fá glas af hinu nýsjálenska Cloudy Bay
Sauvignon Blanc á þúsund krónur og einnig
úrval púrtvína í glösum með eftirréttum.
Verðlagning á víni er hins vegar með ís-
lenskum hætti, það er það er dýrt, og einn-
ig fetar staðurinn í fótspor allt of margra
annarra veitingastaða sem virðast miða
verðlagningu sína á mat við verðlagningu
allra dýrustu veitingastaða landsins.
Oro
Veit ingahús
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
Restaurant Oro
Austurstræti 9
Pöntunarsími: 562 7000
Kryddjurtin rósmarín

RÓSMARÍN er krydd-
jurt sem á ættir sínar að
rekja til Miðjarðarhafs-
landanna. Lauf hennar
eru ýmist notuð fersk eða
krydduð. Þar sem þau
hafa mjög afgerandi
bragð nægir yfirleitt að
nota nokkur lauf til að krydda kryddlegi, ragú, villi-
bráð eða grillrétt, hins vegar getur líka verið gott
að láta jurtina í stöku tilfellum drottna yfir öðru
bragði. Rósmarínfylltur kjúklingur er t.d. mjög ljúf-
fengur (í fyllinguna má einnig setja annað græn-
meti, t.d. gulrætur, lauk og sellerí og auðvitað nóg
af ólífuolíu). Rósmarín á mjög vel við kálfa- og
svínakjöt, einnig í tómatsósur margs konar og fer
vel með ofnbökuðum fiski og eins ofnbökuðum
kartöflum með olíu. Þótt ótrúlegt sé, gefur það
mjólk sem nota á í eftirrétt sérstakan mildan keim,
sé rósmarínstöngull látinn standa í henni í 1–2 tíma.
Chateau Seguin 2000
Chateau Seguin er víngerðarhús á
Entre-deux-Mers-svæðinu í Bord-
eaux, sem verið hefur í eigu dönsku
Carl-fjölskyld-
unnar frá því á
níunda áratugn-
um. Carl-
fjölskyldan rek-
ur eitt um-
svifamesta
víninnflutnings-
fyrirtæki Dan-
merkur og Er-
ling Carl lét
drauminn um eigið vínhús í Bord-
eaux rætast en það er nú rekið af
sonum hans. Þetta vín er einfaldasta
rauðvín þeirra en engu að síður vand-
að og gott Bordeaux-vín í þessum
verðflokki. Ilmur skarpur, súkkulaði
og lakkrískenndur, ávöxtur dökkur.
Jafnvel má greina kókos. Gott jafn-
vægi í munni, sýra mild og tannín
mjúk og lengd þokkaleg. Fram-
bærilegt matarvín, ekki síst með
kjötréttum. Kostar 1.290 krónur.
Jacob’s Creek
Shiraz-Cabernet
Ástralar eru
fyrir löngu búnir
að finna upp
formúlu að víni er
höfðar til margra
neytenda. Vín
þessi eru þykk
og bragðmikil
með nokkrum
eikarkeim. Þetta
er skólabókardæmi um slíkt. Plómu-
sulta, krydd og vanilla í nefi, í munni
sætur ávöxtur, milt þægilegt bragð.
Öll bragðuppbygging einföld en að-
gengileg og áherslan á að gera ávöxt-
inn sem þykkastan og sætastan. Vín
sem ekki er ætlað að gera kröfur
heldur koma til móts við þann sem
þess neytir. Kostar 1.090 krónur.
Vín
S t e i n g r í m u r S i g u r g e i r s s o n
matur@mbl.is
Lesendur eru hvattir til að senda sælkerum
hugmyndir, athugasemdir eða ábendingar. Um
getur verið að ræða ábendingar um áhuga-
vert efni, atburði eða uppákomur, stuttar sög-
ur tengdar efninu eða þá óskir um að eitthvað
sérstakt verði tekið fyrir. Ef efni er sent með
ósk um birtingu áskilur Morgunblaðið sér rétt
til að velja og hafna, stytta og breyta. Net-
fang sælkerasíðunnar er matur@mbl.is.

Föstudaginn 1. nóvember næstkomandi mun
Dansk-íslenska verslunarráðið standa fyrir gala-
kvöldverði í Grillinu á Hótel Sögu sem hefst kl.
19:30 með fordrykk. Bo Bech, sem er kokkur á
veitingastaðnum Jan
Hurtigkarl á Norður-
Sjálandi, hefur verið feng-
inn til að koma og reiða
fram fimm rétta sælkera-
kvöldverð fyrir veislu-
gesti. Bo Bech hefur unn-
ið á nokkrum af virtustu
veitingastöðum Frakklands og Bretlands. Má þar
nefna þriggja Michelin-stjörnu staðina Lucas
Carton og Arpége í París og Le Gavroche og
The Restaurant í London en sá síðarnefndi er
veitingastaður Marco Pierre White, eins þekkt-
asta matreiðslumeistara Bretlands. Í Danmörku
hefur hann m.a. eldað á Kong Hans Kælder í
Kaupmannahöfn og Restaurant Marie Louise í
Óðinsvéum. Á seðlinum eru kræklingur með
blómkáli, tonkabaunum og sérrí, heilagfiski með
langtímaelduðum tómötum, ananas-vanillusósu,
dúfa með karamelluhjúpuðum radísum og kaffi-
sósu, sultað eggaldin með ólívuolíu, ískrapi og
súkkulaði með kakóhlaupi og múskateggjarjóma.
Verð fyrir matseðilinn er 6.500 krónur. Grillið
mun einnig bjóða upp á þennan seðil næstkom-
andi laugardagskvöld.
Dansk-íslenskur
gala-kvöldverður