Morgunblaðið - 07.04.2003, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. APRÍL 2003 19
ÞAÐ er kominn tími til að mynduð verði
velferðarstjórn í landinu og sú stjórn
verður ekki mynduð án þátttöku Vinstri-
hreyfingarinnar - græns framboðs. Í tólf
ár hafa drottnað hér ríkisstjórnir undir
forystu Sjálfstæðisflokksins, annaðhvort
með stuðningi krata eða framsóknar. Á
þessum tíma hefur misskipting aukist og
ranglæti viðgengist. Það þýðir lítið fyrir
stjórnarflokkana að koma nú rétt fyrir
kosningar og lofa öllu fögru. Hvar hafa
þessir stjórnmálamenn verið síðustu árin
og af hverju hafa þeir ekkert gert til að
bæta kjör þeirra sem minnst mega sín í
þjóðfélaginu? Fólk með lágar tekjur eða
meðaltekjur, aldraðir og öryrkjar kaupa
ekki þessi loforð um betrumbætur. Ráð-
herrar íhaldsins hafa haft nægan tíma til
að bæta kjörin en það hafa þeir bara alls
ekki gert.
Nú mætir forsætisráðherra sem nýbú-
inn er að láta kjósa sig formann í kosn-
ingu, sem eitt sinn var bara kölluð rússn-
esk, og lýsir því yfir að hátekjuskatturinn
hafi gengið sér húðar. Það hvarflar hins
vegar ekki að honum að hækka skattleys-
ismörkin. Nei, það er hans brýnasta verk-
efni að létta skattbyrði af þeim sem eru
með milljónir á mánuði, en það er hins
vegar of dýrt fyrir ríkissjóð að bæta kjör
þeirra lægst launuðu. Vinstrihreyfingin -
grænt framboð vill hækka skattleys-
ismörkin því það væri raunveruleg kjara-
bót og hlutfallslega mest fyrir þá sem
lægstar tekjurnar hafa. Það er raunveru-
legt réttlæti. Auk þess viljum við að leik-
skólinn verði ókeypis. Það er raunveruleg
kjarabót fyrir barnafjölskyldur og þarf
alls ekki að kosta marga milljarða. Ríkið
þarf og á að setja 1.800 milljónir í sameig-
inlegt átaksverkefni með sveitarfélög-
unum svo að þetta geti orðið að veruleika.
Það er kominn tími til að gefa stjórn-
arflokkunum frí. Þeir eru staðnaðir og
orðnir þreyttir og eitt kjörtímabil til við-
bótar undir forystu íhaldsins væri skelfi-
legt fyrir launafólk. Það væri einnig
skelfilegt fyrir ímynd Íslands á alþjóða-
vettvangi því þeir Davíð og Halldór hafa
nú þegar dregið okkur niður í svaðið með
stuðningi við árásarstríð Bush og fylgi-
fiska hans gegn Írak. Það er í hæsta máta
ósmekklegt að yfirskrift skrautsýningar
Sjálfstæðisflokksins skuli vera að fyrir-
mynd hægri öfgamannsins Berlusconi á
Ítalíu, en segir meira en mörg orð um
þann farveg sem flokkurinn er kominn í.
Ef við viljum gjörbreyttar áherslur í utan-
ríkismálum þar sem friðarstefna tekur við
af árásarstefnu dugar ekkert annað en að
kjósa Vinstrihreyfinguna – grænt fram-
boð í vor.
Næst á dagskrá: Réttlæti
Eftir Hlyn Hallsson „Það er kominn tími til að gefa stjórn-
arflokkunum frí. Þeir eru staðnaðir og
orðnir þreyttir og eitt kjörtímabil til
viðbótar undir forystu íhaldsins væri
skelfilegt fyrir launafólk.“
Höfundur skipar þriðja sæti á lista VG í
Norðausturkjördæmi.
ks og Framsóknarflokks
auknar álögur eða nið-
ustu.
n gera sér grein fyrir því að
nar og Sjálfstæðisflokks
öll útgjöld félagsmálaráðu-
þurrkuð út? Það er vitað
r Sjálfstæðisflokknum.
gva stofnunum til nið-
n einkavæðingar eða auk-
jalda. Það er í samræmi við
efnu flokksins. Vandséð er
r Framsókn annað en að
a sínum að málum. Þó
l þess að flokkurinn sé svo
n yfir skoðanakönnum, að
úinn að lofa öllum öllu í
jóta náð hjá kjósendum.
lega ekki ábyrg afstaða. Og
omin að skattastefnu
garinnar – græns framboðs.
Við viljum sjá árangur
VG leggur ofurkapp á að koma fram
með tillögur sem eru líklegar til að skila
árangri. Við erum staðráðin í því að rétta
hluta lágtekjufólks og millitekjuhópanna í
þjóðfélaginu. Til þess að ná því markmiði
viljum við beita okkur fyrir skattkerf-
isbreytingum þar sem við höfum allt und-
ir: skatta og millifærslukerfið. Færa þarf
byrðarnar til, þannig að ráðstöfunartekjur
okkar markhópa, láglauna- og milli-
tekjuhópanna, aukist og þar með lífsgæði
þeirra. Það verður hins vegar öllum að
vera ljóst að það er ekki ásetningur okkar
að rýra tekjur ríkissjóðs. Við erum þannig
ekki að setja fram tillögur um skattalækk-
un heldur einvörðungu tilfærslu á skatt-
byrði.
Ef svo gleðilega vildi til að hagvöxtur
yrði meiri en nú lítur út fyrir á komandi
árum og tekjur ríkissjóðs ykjust af þeirri
ástæðu umfram það sem nú er áætlað
myndum við láta allan þann ávinning, sem
þjóðinni sameiginlega áskotnaðist, renna
til þeirra hópa sem ríkisstjórnir undir for-
ræði Sjálfstæðisflokksins hafa fryst úti
allar götur frá 1991.
un á kjarabætur
orga meira til að
m kostnaði vegna
tunar barna lítur
em hótun um
ð á þjónustu.“
Höfundur er þingmaður Vinstrihreyfing-
arinnar – græns framboðs.
mtalsverður. Þessi árangur
ir tilviljun heldur vegna
ystu R-listans og Ingi-
ar Gísladóttur var beitt
gerðum sem höfðu allar
ði að minnka launamun
orginni. Og þessi árangur
rfi við samtök launafólks.
úar vita að Ingibjörg Sól-
hefur sýnt og sannað
ilja til þess að jafna kyn-
mun. Nú hafa landsmenn
il þess að leyfa forsætis-
amfylkingarinnar að láta
ndsstjórninni.
ka launagjánni
samstarfsverkefnis á veg-
Ísland tekur þátt í, leiddi í
ndi er launabil kynjanna,
nn á heildarlaunum
a, 27% á almennum mark-
aði og 24% hjá hinu opinbera. Konur
bera sem sagt í heildina um fjórðungi
minna úr býtum en karlar hjá hinu op-
inbera. Þetta eru sláandi niðurstöður og
í ljósi þeirra er með ólíkindum að kyn-
greindar upplýsingar um kaup og kjör á
vinnumarkaði liggi ekki fyrir á einum
stað í stjórnkerfinu. Það þýðir að ríkið
hefur ekki nauðsynleg tæki í höndum til
þess að fylgjast með þróun launa og
launamunar kynjanna og veit í raun
sáralítið um launaþróunina.
Samfylkingin gengur til kosninga með
það að stefnu að útrýma kynbundnum
launamun. Við viljum gera gangskör að
því að afla kyngreindra gagna til launa-
rannsókna. Við viljum gera aðgerðaáætl-
anir fyrir hið opinbera í samstarfi við
samtök launafólks um hvernig best verði
staðið að því að leiðrétta misréttið sem í
launamun kynjanna felst. Við í Samfylk-
ingunni gerum okkur fulla grein fyrir því
að kynbundnum launamun verður aðeins
útrýmt með pólitískri stefnumótun og
markmiðssetningu sem heggur að rótum
stofnanabundinnar og kerfislægrar mis-
mununar kynjanna við ákvarðanir um
kaup og kjör. Hér er ekki um eilífð-
arverkefni að ræða heldur vanda sem
hægt er að leysa. Vilji er allt sem þarf.
Höfundur er þingkona fyrir Samfylkinguna.
fnréttis
gi-
r
a
d-
NÚ er nýlokið glæsilegum og vel heppn-
uðum landsfundi Sjálfstæðisflokksins.
Þar sveif baráttuandi yfir vötnum og ljóst
að sjálfstæðismenn eru tilbúnir í slaginn.
Það var sérstaklega gleðilegt hve afger-
andi kosningu Davíð Oddsson forsætis-
ráðherra fékk hjá landsfundarfulltrúum
sem sýnir hve sjálfstæðismenn eru
ánægðir með störf hans. En ófræging-
arherferðin sem byrjaði í Borgarnesi fyr-
ir skemmstu hefur hitt þá verst fyrir sem
hana hófu.
Davíð Oddsson er foringi sem lætur
verkin tala. Ferill hans einkennist af því
að orð hans standa eins og stafur á bók
og ólíkt öðrum stjórnmálaöflum hefur
Sjálfstæðisflokkurinn undir hans forystu
iðulega framkvæmt meira og náð enn
betri árangri en hann hefur lofað. Þess
vegna vita kjósendur að yfirlýsingar
flokksins á landsfundinum um stórtækar
skattalækkanir eru meira en orðin tóm
heldur fyrirheit sem verður að veruleika
ef Sjálfstæðisflokkurinn fær til þess
styrk í komandi kosningum. Við sjálf-
stæðismenn erum í stjórnmálum til þess
að framkvæma, við erum ekki umræðu-
stjórnmálamenn.
Það hefur sannarlega verið fram-
kvæmt mikið á liðnum árum. Skattar
hafa lækkað, skuldir hafa verið greiddar
niður um tugi milljarða, stærstu fram-
kvæmdir Íslandssögunnar eru í þann
mund að hefjast og tugir ríkisfyrirtækja
hafa verið seld fyrir alls um 60 milljarða.
Enda er efnahagslífið á öruggri uppleið,
verðbólgan er hvergi lægri á Evrópska
efnahagssvæðinu, vextir fara lækkandi,
kaupmáttur heldur áfram að aukast átt-
unda árið í röð og útlit er fyrir góðan hag-
vöxt. Nýlega var staðfest í skýrslu sér-
fræðinga OECD að hér hafi verið staðið
einkar vel að hagstjórn á undanförnum
árum. Við sjálfstæðismenn erum því eðli-
lega bjartsýnir fyrir komandi kosningar
enda er bjart fram undan hjá þjóðinni, ef
rétt er haldið á málum. Við sjálfstæð-
ismenn biðjum ekki um að við séum kosin
í þakklætisskyni fyrir góðan árangur.
Kjósendur hljóta hins vegar að meta
framtíðarsýn okkar með hliðsjón af fyrri
verkum. Að sama skapi hljóta þeir að líta
til verka vinstri manna, bæði í síðustu
vinstri stjórn sem hér sat og eins verkum
þeirra í höfuðborginni. Vinstri menn geta
ekki flúið fortíð sína þótt þeir séu iðnir
við að skipta um nöfn á flokkum sínum.
Stefna Sjálfstæðisflokksins byggir á
tveimur stoðum. Annars vegar þeirri af-
stöðu að einstaklingurinn eigi að hafa
sem mest svigrúm til þess að móta líf sitt
eftir eigin höfði en hins vegar að veita
eigi þeim aðstoð sem við vanda eiga að
etja í samfélaginu. Þessi sjónarmið fara
vel saman því viðskiptafrelsi er for-
sendan fyrir þróttmiklu efnahagslífi, og
án þess væru atvinnutækifærin færri og
rýrari og skattpeningarnir sem til reiðu
eru fyrir félagslega aðstoð minni. Áfram-
haldandi árangur í efnahagsmálum kem-
ur því öllum til góða. Kaupmáttur mun
halda áfram að vaxa og svigrúm skapast
til þess að bæta kjör þeirra sem eru í
þeirri aðstöðu að þurfa að treysta á op-
inberan stuðning. Sjálfstæðismenn eru
fullkomlega meðvitaðir um að þeir eru til
í okkar samfélagi sem búa við rýr kjör. Á
undanförnum árum hafa stjórnvöld leit-
ast við að bæta kjör þessara hópa með
hækkun bóta og með því að draga úr
tengingu þeirra við tekjur. Nú þegar
hafa verið lagðar fram hugmyndir um
frekari aðgerðir í þessum efnum.
Skemmst er að minnast samkomulags
ríkisins og Öryrkjabandalagsins sem
bæta mun kjör umbjóðenda þess veru-
lega, Sjálfstæðisflokkurinn boðar helm-
ingslækkun matarskattsins svokallaða
sem gagnast best tekjulægstu hópunum
og jafnframt afnám eignarskatta sem
bitna sérstaklega hart á eldri borgurum.
Sjálfstæðisflokkur leggur fram stefnu
sem tryggja mun öllum íslendingum
betri kjör og lífsskilyrði. Reynslan er góð
af okkar störfum og framtíðin er björt.
Áfram Ísland!
Áfram Ísland
eftir Sólveigu Pétursdóttur „Kjósendur þekkja störf Sjálfstæðisflokksins
og Davíðs Oddssonar og vita að yfirlýsingar
um stórtækar skattalækkanir eru meira en
orðin tóm, fyrirheit sem verða að veruleika ef
Sjálfstæðisflokkurinn fær nægilegan styrk.“
Höfundur er dóms- og kirkjumálaráðherra.
skatta virðist hún eiga
hrif í skattkerfinu, sem
koma fram vegna sam-
bóta og ýmissa tekju-
m efnum. Það er hins
af orðalagi skýrslu
hengi textans, að ekki
la um jaðaráhrif af því
ýrsluhöfundar tala um
katta (marginal tax ra-
skatthlutföllin eins og
orðið, hvort sem um er
menna hlutfall í stað-
a hinn svonefnda há-
lenska tekjuskattskerf-
nilega svo, að þar sem
tturinn er föst upphæð
juskattsins af launa-
ndi eftir því sem launin
si hlutföll verða hæst
æmt almenna skatthlut-
il viðbótar á árstekjur
000 kr. Það eru þessi
hlutföll sem OECD vísar til með orð-
unum jaðarhlutföll skatta og leggur til
að verði lækkuð. Þær tillögur samrým-
ast afar vel þeim hugmyndum um
skattalækkanir, sem báðir ríkisstjórn-
arflokkarnir hafa kynnt að undanförnu,
en Samfylkingin hefur lagst gegn. Til-
lögur sjálfstæðismanna og framsókn-
armanna eru auðvitað ekki samhljóða
og ganga mislangt, en fela þó allar í
sér áform um skattalækkanir sem í
senn hafa jákvæð efnahagsleg áhrif og
aukinn kaupmátt ráðstöfunartekna fyr-
ir alla landsmenn.
Það er auðvitað skiljanlegt að Ingi-
björg Sólrún kjósi að beina athyglinni
frá þeim fjölmörgu atriðum í skýrslu
OECD sem fela í sér jákvætt mat á
efnahagsstefnu ríkisstjórnarinnar á
undanförnum árum. Það er líka skilj-
anlegt að hún kjósi að gera lítið úr
þeim ráðleggingum stofnunarinnar sem
falla vel að skattalækkunartillögum
stjórnarflokkanna. Það ætti hún hins
vegar frekar að gera með rökstuddum
athugasemdum heldur en með því að
rangtúlka niðurstöðurnar og lesa úr
þeim eitthvað allt annað en þar kemur
fram.
OECD
D
gur
á
Höfundur er lögfræðingur og frambjóðandi
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavíkurkjördæmi
suður.
SAMKVÆMT Morgunblaðinu mæltist
formanni Sjálfstæðisflokksins m.a. svo við
setningu landsfundar: „Ég vona að Íslend-
ingar muni ætíð hafa burði og styrk til að
taka afstöðu með lögreglu og slökkviliði
þegar kæfa þarf elda sem brenna á sak-
lausum og góma þarf brennuvarga sem
valdið hafa hörmungum og skaða.“ Það
eru að vísu nýstárlegar aðferðir, sem
bandaríska „slökkviliðið“ notar þessa dag-
ana við að „kæfa“ elda í Bagdad. Kannski
líka til eftirbreytni aðgerðir „lögreglu“
Breta og Bandaríkjamanna við að stilla til
friðar í Írak?
Síðar á fundinum spurði fréttamaður
formanninn um mannfall í átökunum.
„Mannfall?“ hváði formaðurinn. „Það eru
dauðir fjórir Bretar. Þetta er eins og bíl-
slys.“ Maðurinn er greinilega í stuði og
tilbúinn að kalla hina Matthildingana sam-
an að semja gamanþátt um löggumenn að
„góma“ brennuvarga austur þar.
Morgunblaðið skrifar leiðara í blaðið
sitt 2. apríl sl. af meira þýlyndi og und-
irlægjuhætti en áður hefir sézt, þar sem
góðu dátunum, Davíð og Halldóri, er fagn-
að sem þjóðhetjum fyrir að hafa haft
„kjark til þess að láta sannfæringu og
heildarhagsmuni þjóðarinnar ráða…“
þegar þeir tóku ákvörðun um að íslenzk
þjóð skyldi í fyrsta sinni í sögu hennar
eiga beina aðild að hernaði á hendur ann-
arri þjóð.
Morgunblaðið var fyrst með fréttirnar
frá Prag, þegar aðstoðarritstjóri þess upp-
lýsti um þá ákvörðun íslenzku dátanna
góðu að verja 300 milljónum króna í liðs-
og hergagnaflutninga þegar „slökkviliðið“
og „lögregla“ yrðu send til Írak að „kæfa“
elda og stilla til friðar. Af einhverjum
ástæðum brast stórmennin „kjark“ til að
játa að rétt hefði verið frá skýrt og reyndu
að drepa málinu á dreif með aðstoð sjálfs
fréttamiðilsins. Að því kom þó innan
stundar að bein aðild Íslands að stríðinu í
Írak var staðfest af bardagamanninum
Búss. Auðvitað er þá blaðinu snarlega
snúið við og málgagnið tekur fram að á
tímum fjargviðris skoðanakannana „…er
mikilvægt að til séu stjórnmálamenn, sem
láta sannfæringu sína ráða…“ Um að gera
að sannfæring góðu dátanna ráði og
„kjarkur“. Minna gerir til – eða ekkert –
þótt landslög séu brotin í leiðinni og lög-
gjafarsamkundan sniðgengin með öllu.
Það er sjálfsagt of seint fyrir undirrit-
aðan að sverja af sér fylgispekt við Sadd-
am Hussein, enda er aðalritari rík-
isstjórnar búinn að úrskurða að þeir, sem
ekki vilja eiga aðild að herför á hendur
honum, séu bandamenn hans. Þess vegna
þorir hann ekki að endurtaka það, sem í
hann var logið, að viðskiptabannið hafi
drepið margfalt fleiri börn í Írak en Huss-
ein sjálfur sem sagður er þó stórtækur í
slátrun þegna sinna.
Vonandi eflir Morgunblaðið góðu dát-
ana til enn frekari dáða, þegar Búss fer á
hendur Sýrlendingum, sem taldir eru
næsta viðfangsefni „slökkviliðs“ og „lög-
reglu“ Bandaríkjamanna og Breta ef Blair
endist pólitísk heilsa og „kjarkur“ á borð
við víkingana í norðri.
Bílslys
Eftir Sverri Hermannsson
„Það er sjálfsagt of seint fyrir undirritaðan að
sverja af sér fylgispekt við Saddam Hussein,
enda er aðalritari ríkisstjórnar búinn að úr-
skurða að þeir, sem ekki vilja eiga aðild að her-
för á hendur honum, séu bandamenn hans.“
Höfundur er alþingismaður Frjálslynda
flokksins.