Vísir - 29.12.1980, Side 23

Mánudagur 29. desember 1980
vtsm
27
1
á sinum tima, og þekkti þá ekki
af öðru en góðu. Hér á ég lika
skólabræður , sem ég var tilbú-
inn að starfa með”.
— Hvað með áhugamálin?
„Ahugamálin eru nú mörg og
mikil, sennilega allt of mörg”,
svaraði ólafur. ,,Ég get nefnt
iþróttir, tónlist og ýmiskonar fé-
lagslif, ekki sist á sviði mannúð-
armála. Til dæmis hef ég mik-
inn áhuga fyrir starfsemi Rauða
krossins og björgunarsveit-
anna, sem vinna mikið og þarft
starf".
— Er mikið félagslif á Þórs-
höfn?
,,Já, ég held að það sé óhætt
að segja það, en áhugamálin eru
margvisleg og það sem helst há-
irslikri starfsemi er aö forystu-
menn eru ekki nógu margir.
Eins og ég gat um i upphafi, þá
gerist ekkert með þvi aö sitja
heima og biða eftir þvl að ein-
hverjir aðrir geri eitthvaö. Það
er miklu ánægjulegra aö vinna
sjálfur að hlutunum og skapa
sinn eiginn grundvöll. Þaö er
helst að okkur vanti fleira drif-
andi fólk, sem vill taka af skar-
ið, þá er áhuginn fyrir hendi”,
svaraði Ólafur.
— Hvað með framkvæmdir?
„Það hafa verið talsvert
miklar framkvæmdir hér á
Þórshöfn að undanförnu, sem
ýmist er lokið eða vel á veg
komið”, svaraði Ólafur. „Við
höfum nýlega lokið við bygg-
ingu þriggja sölu- og leiguibúða
ogþegarer hafinn undirbúning-
ur að byggingu verkamannabú-
staða samkvæmt nýja kerfinu.
Verður.Þórshöfn fyrsta sveitar-
félagið sem byggir samkvæmt
þvi kerfi. Það er mikið atriði
fyrir staðinn, að f jölga ibúðum á
félagslegum grunni. Hér er
hvert húspláss nýtt og skortur á
leiguibúðum hefur staðið i vegi
fyrir þvi að fólk flytji hingað. Ég
held að við eigum möguleika á
1 haust var tekin í notkun viöbygging viö grunnskólann. Þar sátu
þessir félagar aö tafli.
nýju fólki, en til að auðvelda það
verðum við að bjóða upp á
leiguhúsnæði. Fólk er ekki tilbú-
ið að kaupa eða byggja strax i
upphafi. Þess vegna held ég að
nýju lögin um verkamannabú-
staöina komi sér mjög vel fyrir
smærri sveitarfélög.
1 sumar var tekinn grunnur að
dagheimili, sem við vonumst til
að verði fokhelt á næsta ári.
Eins og er rekum við dagheimili
i leiguhúsnæði og er staðið m jög
myndarlega að þeim rekstri af
þeim sem þar starfa.
Þá erum við langt komnir
með byggingu dvalarheimilis
fyrir aldraða, sem er tilbúiö
undir tréverk, það vantar ekki
nema herslumuninn til að klára
það. En framkvæmdir liggja
niðri vegna fjármagnsskorts.
Fer það illa saman við málefna-
samning rikisstjórnarinnar i
þessum efnum, þar sem kveðið
er á um aukið fjármagn til
slikra bygginga. Það bólar ekki
á þvi hér a.m.k.
Einnig höfum viö lokið við-
byggingu grunnskólans, sem
var tekin i notkun i haust og er
mikil lyftistöng fyrir skólastarf-
ið. Ekki má gleyma höfninni, en
þar voru talsverðar fram-
kvæmdir i sumar. Þvi miður
fóru þær framkvæmdir fram úr
kostnaðaráætlun, en það er þvi
miður allt of algengt að sam-
bærilegar framkvæmdir setji
fjárhag litilla sveitarfélaga eins
og Þórshafnar á annan end-
ann”, sagði Ólafur Rafn i lok
samtalsins.
G.S./Ah.
Ólafur Rafn Jónsson
„Ég held aö hægt sé aö vera
sjálfum sér nógur, jafnvel þótt
búsetan sé i fámennu byggðar-
lagi, ef menn á annaö borð hafa
viljann til þess. En þaö gerist
ekki með þvi að sitja heima og
bíða þess að aðrir geri eitthvaö,
hér verða menn að bjarga sér
sjálfir, enda ólikt ánægju-
legra”, sagði Ólafur Rafn Jóns-
son, sveitarstjóri á Þórshöfn, i
samtali við Visi.
Ólafur Rafn tók við sveitar-
stjórastarfinu á Þórshöfn vorið
1979. Ólafur er aðeins 24 ára
Jóna Þorsteinsdóttir starfar á skrifstofu sveitarstjórans.
gamall og er eflaust meö
yngstu sveitarstjórum á land-
inu, ef ekki sá yngsti. Hann er
frá Kirkjubæ i Hróarstungu og
telur sig þvi „héraðsmann”.
Ólafur hefur fengist við ýmis
störf I landbúnaði, iðnaði, sjáv-
arútvegi og verslun á vegum
Kaupfélaganna. Siðan lá leiðin i
Samvinnuskólann og áður en
Ólafur réði sig til Þórshafnar
starfaði hann hjá Norðurstjörn-
unni I Hafnarfirði. Eiginkona
Ólafs er Elin Jakobsdóttir.
— En hver er ástæðan fyrir
þvi að hann sótti um að verða
sveitarstjóri á Þórshöfn?
„Þetta var spennandi verk-
efni, sem mig langaði til að tak-
ast á við, taldi starfið krefjandi
um leið og það væri þroskandi”,
svaraði Ólafur. „Ég kynntist
Þórshöfn og Þórshafnarbúum
þegar ég var skipsverji á Fonti
„Hép verða menn að
bjarga sér sjálfir”
- segir ólafur Rafn Jönsson. svellarsijörí á Þórshöfn
svo mœlir SvarthíMöi
„Hann á afmæli í dag”
1 dag er einn af framámönn-
um þjóðarinnar sjötugur. Annaö
eins hefur nú skeð. Nema að
þessu sinni hefur veriö ákveðið
að þvi er manni skilst af blaöa-
fréttum, að efna til blysfarar
heim til afmælisbarnsins. Þaö
er út af fyrir sig vel til fundið
hjá pólitiskum stuðningsmönn-
um þess og vinum. Hér er um að
ræða dr. Gunnar Thoroddsen,
forsætisráðherra og sjálfstæðis-
mann. Einhvers staðar stendur
að honum muni hafa dottið I hug
að ganga I Alþýðuflokkinn á
unga aldri. Svo fór þó ekki.
Hann hefur unnið Sjálfstæðis-
flokknum vel þangað til á allra
siðustu timum. Samt viröist
fyrra starf hans ætla að verða
þungt á metunum á þeim bæ,
sem réttmætt er. Það sést á
Morgunblaðinu, sem varla má
vatni halda. Sjálfstæöisflokkur-
inn heldur flokka best afmæli.
Einn af listamönnum, tengdur
flokknum, og góðborgari i
Reykjavik, átti afmæli i viku.
Það mun vera metiö.
Dr. Gunnar Thoroddsen for-
sætisráöherra, er alls góðs
maklegur. Hann er án efa
vitrastur og reyndastur þeirra
stjórnmálamanna, sem nú
standa fremstir i Sjálfstæðis-
flokknum. Upp á eindæmi,
næstum þvi, myndaði hann
rikisstjórn meö kommúnistum
og Framsókn fyrir tæpu árbhét
þvi þá aö verða eins gamall og
Adenauer, gott ef ekki
Metúsalem. Hann hefur staöiö
við þetta loforð þaö sem af er
stjórnarsamstarfinu. Honum
lætur iétt að stjórna. Tök hans
eru hvergi stif og hvergi er látiö
skerast i odda. Þannig mæð-
umst við áfram undir stjórn
hans og undir oki verðbólgunn-
ar, sem erfitt er að hnika.
Vegna gæöa dr. Gunnars og
hjartalags verður fariö i fjöl-
menna blysför til heimilis hans i
dag. Ekkert nema aftakaverður
getur komið I veg fyrir þaö.
Blysfarir eru ekki almennar á
isiandi á þessari öld. Siðasta
umtalsveröa blysförin sem
spurnir hafa farið af, er sú sem
menntaskólafólk á Akureyri fór
heim til Daviös Stefánssonar frá
Fagraskógi þegar hann varð
fimmtugur um likt leyti árs og
nú. Auðvitað þarf ekki að binda
blysfarir við skáldin ein. Stjórn-
máiamenn eru skáld lika svona
að vissu marki, og auk þess var
afi dr. Gunnars þaö skáld
islenskt, sem hóf fyrstur manna
að rita sögur (rómana) eins og
gert er i dag.
Hann var i raun faöir
nútímasögunnar á islandi. Ekki
skaöar þótt eitthvað af blysför-
inni verði farið með það i huga.
Um stjórnarsamstarfið er
hins vegár það að segja, að dr.
Gunnar, eins og aörir stjórn-
málamenn, geta lent i mismun-
andi mikilli pólitiskri ógæfu.
Hún er ekki neinum sérstökum
að kenna. i heiminum takast nú
á tvö öfl, frjálslyndi og rautt
ihald, og hver sá sem stigur yfir
þessi mörk, eða ætlar að láta
þetta tvennt vinna saman, lend-
ir i ógöngum. Ógöngur landsins
iefnahagsmálum eru ekki nýjar
af nálinni. Þær eru alls ekki dr.
Gunnari Thoroddsen að kenna.
Þær eru afrakstur þeirrar
pólitisku biindni, sem ráðið hef-
ur samstarfi við rautt ihald öðru
hverju allt frá striðslokum.
Þetta er svona ámóta og ef
Maria Antoniette hefði byrjað á
þvi að dansa við bööul sinn áður
en hún var iögð undir fallöxina.
Fæstir eru i sliku banastuði
nema islenskir stjórnmála-
menn.
Svarthöfði vonar að dr. Gunn-
ar njóti viröingar I aldurdómi
sinum. Hann hefur bæði höfuð
og likamsburði til þess. Efna-
hagsmálin eru skæð og hafa
veriö það lengi. Við þau virðist
ekki ráðið, og þá er að taka þvi.
Ný króna kemur um áramót án
þess að við hana verði ráðiö
heldur. Þannig koma margvis-
legir örlagavaldar til sögunnar,
sem minna frekar á veöurfar og
náttúruhamfarir en stjórn af
mannavöldum. A þeim timum
er gott að snúa sér aö afmælum.
Svarthöfði