Vísir - 09.05.1981, Blaðsíða 17

16
VlSIR
Laugardagur 9. mai 1981
,Hollustan var ekki
blendin í þá daga”
Hún er björt yfirlitum og gengur reist um götur borgarinnar, festa viröing og
heiðarieiki eru hennar fylgisveinar og i hverju fótmáli er örlítið sögubrot
tslendings tuttugustu aldarinnar.
/ftluniner aösérstakt rit henni til heiöurs komi út hinn 19. júni næstkomandi, því
sá dagur minnir á baráttuna fyrir réttindum kvenna. Stundum hefur þótt á skorta
aðkonum nýttust þessi réttindi. En á því sviði er hún tvímælalaust brautryðjandi í
hdpi íslenskra kvenna á tuttugustu öld, bæði i menntun og stjórnmálum. Konan er
Auöur Auðuns. Hún fæddist á Isafirði fyrir sjötiu árum og ólst þar upp. Á námsár-
um lágu leiðir til Reykjavíkur og það varð hennar hlutskipti siðar að vera í hópi
þeirra ráðamanna er leiddu Reykjavík úr bæ iborg.
„Ég þurfti ekki aö berjast til aö
komast i sæti á framboöslista,
heldur var frekar gengiö á eftir
mér”, segir Auöur ,,þaö má
reyndar segja aö mikil tregöa
hafi verið hjá konum til aö gefa
kost á sér i framboð á þeim tima.
Þaö hefur nil breyst, sem betur
fer. Konur eiga jafnmikiö erindi i
pólitikina og karlmenn, þær
hljo'ta aö eiga þaö, þvi þær eru
helmingur þjóöarinnar. Ég verð
að segja að þaö eru óskapleg von-
brigði hvað þetta sækist seint og
grátlegt til þess aö hugsa aö þetta
er okkur sjáfum að kenna”.
— Hvert var upphafiö af þinum
pólitiska ferli?
„Þaö var áriö 1946 aö ég fór i
framboö til bæjarstjörnar, fyrir
minn flokk, Sjálfstæöisfldckinn.
Þær kosningar þóttu ansi tvi-
synar. aöeins tveir af okkar full-
tróurn sátu eftir en sex nýliöar
komu inn eftir kosningar. Þeir
Guðmundur Asbjörnsson, sem
lengi var forseti bæjarst jórnar og
Gunnar Thoroddsen voru tveir
fyrir, en nyiiöarnir voru auk min,
Jóhann Hafstein, Sigurður
Sigurösson landlæknir, Hallgrim-
ur Benediktsson, faöir Geirs,
Friðrik Ólafsson skólastjóri
Stýrimannaskólans, og Bjarni
Benediktsson sem tók þá aftur
sæti i bæjarstjórninni.
Allan timann, sem ég var i.
bæjarstjórninni, en þaö voru 24
ár, var ég eina konan fyrir Sjálf-
stæöisflokkinn, utan eitt kjör-
timabil. Eitt timabiliö fengum viö
tiufulltriia kjörna og þá kom hún
Groa min heitin Pétursdóttir inn.
A undan mér átti frú Guörún
Jónasson kaupkona, sæti i bæjar-
stjórninni fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn og sat hún iðulega fundi sem
varafulltrúi min fyrstu ár.”
— Hefur þú haft á tilfinniiTgunni
að þú værir brautrvðjandi?
„Nei...” segir hún hikandi,
„ekkert sérstaklega. Þetta bara
gerist. Þaö þarf ekki aö gefa mér
neina brautryöjendakomplexa”
bætir hún svo hlæjandi viö.
Hvatningtilnáms fylgdi úr
heimahögum
„Þegar ég haföi lokiö stú-
dentsprófi frá Menntaskólanum i
Reykjavik áriö 1929, vildi ég
gjarnan halda áfram námi og for-
eldrar minir hvöttu mig mjög til
þess, móöir min ekki siður en faö-
ir minn.
Mér dettur i hug i þessu sam-
bandi aö segja þér frá honum afa
minum, fööur mömmu minnar.
Hann var séra Jón Jónsson og var
siöast prestur á Staö á Reykja-
esi. Honum var sýnt um kennslu
og hann kenndi um skeiö börnum
Trampe greifa. Um afa má segja
aö hann hafiveriö á undan sinni
samtiö, þvi hann lét sér mjög
annt um menntun dætra sinna.
Ekki var um venjulega skóla-
göngu þeirra aö ræöa, en hann las
til dæmis tungumál meö dætrun-
um heima. Oghvatning til náms
fyldi mér Ur heimahögum. Sama
má segja um stjórnmálin, faöir
minn var i mörg ár þingmaður. A
æskuheimili minu á tsafiröi var
oft margmenni, foreldrarnir, viö
systkinin fjögur, skyldfólk,
vinnufólk og tiöar gestakomur.
Og þegar maöur er alinn upp á
heimili þar sem m ikið er rætt um
stjórnmál og foreldrarnir hafa
mjög ákveðnar stjórnmálaskoö-
anir, hlýtur þaö að beina manni á
þá braut að maöur sjálfur fái á-
huga fyrir stjórnmálum. Svo er
aftur hitt aö börn geta haft and-
stæðarskoðanir viö foreldra sina,
en þaö er annaö mál.
En svo viö snúum okkur frá
minu námi eftir stúdentsprófiö,
þá var auövitaö ekki um margar
greinar aö velja i Háskólanum á
þeim árum. Mér leist best á laga-
námiö og hef reyndar aldrei séö
neitt eftir þvi síöan”.
Fyrsti kvenlögfræðingur-
inn
Auöur lauk fyrst kvenna laga-
námi frá Háskóla Islands áriö
1935. Þar sem viö sitjum og
spjöllum og blaöamaður minnist
á áfanga á starfsferli Auöar,
kemur I ljós, liklega meðfædd
hógværö Auðar, hún dregur Ur
verkum sinum kankbrosandi, en
segir svo meira viö sjálfa sig ,,...
maöur vill nú diki setja sig undir
þá gagnryni aö maöur sé farinn
að grobba á gamalsaldri.”
Hinn nýbakaði lögfræöingur,
Auöur Auöuns, hélt til heima-
byggöar og hóf þar lögfræðistörf.
„Ekki haföi ég nú mikiö aö
starfa þetta ár, sem ég var lög-
fræöingur á Isafiröi, viðskipta-
vinirnir voru ekki beinlinis i biö-
röðum hjá mér. Þaö voru helst
vonlitlar innheimtur sem mér
bárust. Eftirminnanlegast er aö
ég var eitt sinn skipaöur setu-
dómari i máli. Við réttarhöldin
voru eingöngu karlmenn, og held
ég aðþeim hafi þótt tilbreyting aö
kona væri komin i dómara-
stólinn.”
„Ekki set ég mig undir þá gagn-
rýni að fara aö grobba á gamals-
aldri.”
Langur er vegur Auöar Ur stól
setudómara á Isafiröi i stól
Dóms- og kirkjumálaráöherra
(áriö 1970) Viö höldum áfram aö
varða veginn.
Frá Isafirði lá leiö Auðar aftur
til Reykjavikur.
„Svo giftist ég áriö 1936 og eign-
aöist fjögur börn. öll eru börnin
gift og aö heiman farin og barna-
börnin orðin sex,” heldur Auður
áfram. „Fljótlega fór ég til starfa
sem lögfræðingur Mæörastyrks-
nefndar og hafði þann starfa i
tuttugu ár. Sá timi var mér góöur
skóli. Man ég að i fyrstu hafði ég
viðtalstima hjá Mæðrastyrks-
nefnd tvisvar I viku og fékk 35
krónur I mánaöarlaun. Framan
af voru tiö viöfangsefni min,
barnfaöernismál kvenna sem
áttu börn meö varnarliösmönn-
um. Þaö sem alltaf var erfiöast
hjá einstæöum konum á þessum
árum voru peni ngamáli n.
Tryggingalöggjöfin hefur breytt
miklu um hag kvenna til betri
vegar. Ég á sæti i Mæörastyrks-
nefnd nú og er mér kunr.ugt um
aö enn leitar hópur kvenna til lög-
fræöings nefndarinnar.”
Þvívaraldreiskelltá mig
„Meðan aö börnin voru litil,
var ég alltaf meö annan fótinn
heima, en svo fór að vefjast
meira utan um störf min, sér-
stakiega eftir aö ég kom i bæjar-
stjórnina. Þá voru þeir timar aö
hægt var aö fá stúlkur á heimilin
til aðstoðar húsmóðurinni, sem ég
geröi. Ja, þú spyrö um viöbrögö
fólks viö pólitisku vafstri minu?
Eflaust hafa einhverjir sagt, —
ég held aö henni væri nær þessari
kvensu að sitja heima og passa
börnin sin — ég þykist vita það.
En þvi var aldrei skellt á mig”.
— Hvernig tóku börnin þvi að
móðir þeirra var i sviðsljósinu?
„JU, þau tóku þvi bara aí skyn-
semi. Sjálfsagt heföu þau viljaö
„þá gellur I strák — nú veit ég af
hverju þetta heitir aftansöngur.”
hafa mig meira heima, geri ég
ráð fyrir, en aö minnsta kosti
skömmuöu þau mig ekki,” segir
Auöur brosandi. „Ég var stund-
um að velta þvi fyrir mér, hvort
þau myndu taka nærri sér ef ég
yrði fyrir aðkasti, óneitanlega
verður fólk það I stjórnmálum.
Þegar ég var krakki tók ég nærri
mér þegar pabbi varð fyrir að-
kasti, en stjórnmálabaráttan á
Isafiröi var lika óvægin i þá daga.
Ég held að aöstandendur taki
frekar nærri sér aðkast, ef eitt-
hvaö er, frekar en maöur sjálf-
ur”.
— Nú átti þaö fyrir þér að liggja
að vera cin, fráskilin meö fjögur
börn.
„A minum bernskuárum var
hjónaskilnaður alltaf „skandall”,
en heföu sjálfsagt veriö tiðari ef
konur heföu fleiri fundiö mátt
sinn og megin. A þessum viöhorf-
um höfðu oröiö breytingar. Börn-
in min voru orðin svo stálpuð þá,
þegar viö skildum svo allt gekk
þetta. NU eru þau öll komin til
starfa i þjóöfélaginu. Jón elsti
sonur minn, sem er tæknifræö-
ingur starfar sem kvikmynda-
framleiðandi. Einar er skipa-
verkfræöingur og Margrét dóttir
min fornleifafræöingur og Arni
sá yngsti kennir sögu og latinu i
Verslunarskólanum.
Samtfmis i borgarstjórn og
á þingi
Bæjarstjórnarkosningarnar
1946, sem Auöur hefur áöur leitt
taliö aö, hafa sett markandi spor i
lifshlaup hennar.
Tuttugu og fjögurra ára starf
að málefnum borgaranna skilar
reynslu, sem fjársjóð mikinn má
telja. Auður átti sæti I borgarráði
i átján ár, var forseti borgar-
stjórnar alls i fimmtán ár og
gengdi ásamt Geir Hallgrimssyni
um eins árs skeið borgarstjóra-
embætti. A alþingi tslendinga var
hún kosin áriö 1959 sem þingmað-
ur Reykvikinga. Reyndar hafði
hún tvisvar áöur tekiö sæti á þingi
sem varamaöur. Um fyrstu kynni
sin af þingstörfum hefur hún
þetta aö segja:
„Fyrst sem varaþingmaöur
átti ég ekki von á þvi aö þurfa
fyrirvaralaust aö taka sæti á
þingi. Jóhann Hafstein hringdi til
min og þurfti hann aö fara utan,
svo ég tók sæti Jóhanns á þingi
með tveggja daga fyrirvara,
minnir mig. Þetta var satt aö
segja ekkert þægilegt, ég haföi
„Sjálfsagt hef ég gert eitthvaö
sem ekki hefur veriö til góðs... en
ekki hastarlega til ills, vona ég.”
ekki lagt mig neitt sérstaklega
eftir að fylgjast með þingmálum.
Þetta var að vorlagi og mikill
hraöi á afgreiöslu mála. Vinnu-
brögöin voru töluvert önnur á
þingi en f borgarstjórn og eru enn.
Þetta vandist og siðar átti ég um
nokkurra ára skeið sæti samtimis
i borgarstjórn og á þingi.”
Hollustan blendin hjá
mörgum
Við vikjum tali okkar að sam-
starfi manna og flokka i stjórn-
málum.
„1 dag er ég jafn pólitísk og ég
hef alltaf verið, en er ánægö með
að hafa dregið mig UtUr hringiö-
unni. Varla get ég veriö þekkt
fyrirannaðen aö segja aö pólitik-
in yrði fyrir valinu aftur, ef ég
ætti heila starfsævi framundan,”
segir Auöur og litur glettnislega á
blaðamanninn.
„En greinilegt er aö heilindi i
pólitisku samstarfi er á undan-
haldi, varla þarf annað en lita til
samstarfsins innan rikis-
stjórnarinnari dag. ÞU spyrðmig
hvaða flokki ég tdji Uklegast aö
Sjálfstæöisflokkurinn gæti átt
stjórnasamstarf með? — öll við-
reisnarárin áttiég sæti á þingi og
vorum viö þá i samstarfi viö
Alþýöuflokkinn. Þaö samstarf
varbæöidrengilegt og heiöarlegt.
Þótt skoöanir þessara tveggja
flokka hafi ekki alltaf fariö sam-
an i öllum atriðum, var samstarf-
ið gott.
Auðvitaö hefur reynsla af sliku
samstarfi áhrif á mat manns á
flokkum, en hitt er á að lita að siö-
an á viöreisnarárum hefur átt sér
staö mikil endurnýjun á þing-
flokkum. Margir eldri fulltrúar
og um leiö helstu ráðamenn og
leiötogar stjórnmálaflokka hafa
þokað fyrir nýjum mönnum. Og
það veltur fyrst og fremst á
forystumönnum hvernig ætla má
aö stjórnarsamstarf takist.
Ég ætla ekki aö fara að gefa
neinum stjórnmálaflokki einkunn
i hæfni til heiðarlegs stjórnar-
samstarfs, en ekki get ég stillt
mig um að segja aö skelfing þætti
mér ólystugt aö hugsa til sam-
starfs viö flokk sem þannig er á
vegi staddur aö tefla fram öðru
eins eintaki mannkyns og Ólafi
Ragnari Grimssyni.
Um samstarf manna i pólitisk-
um flokki get ég sagt af eigin
reynslu frá minum árum I bæjar-
stjórninni og reyndar á þingi lika,
aö alltaf stóöu menn saman.
Þetta var stór hópur og eölilegt aö
menn væru ekki alltaf á sama
máli um hlutina.
Þá höföu menn ekkitilburði i þá
átt að upphefja sjálfan sig á
annarra kostnaö eöa til aö brjóta
sig UtUr. Aö ég tali nú ekki um
aö nokkrum heföi dottiö i hug aö
koma aftan að sinum hópi með
tillöguflutningi eöa ööru. Heilindi
og hollusta manna voru ekki
blendin i þá daga”.
— Ertu samþykk frestun lands-
fundar fram á haust?
„Já, ég er þaö. Og fyrst aö taliö
berst að landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins get ég sagt þér að
peráónulegt álit mitt er aö for-
mennskunni i flokknum er vel-
komiö ihöndum Geirs Hallgrims-
sonar. Hvort hans flokksmenn
bera gæfu til aö styöja hann i hans
erfiöa starfi, um það þori ég ekki
aö fullyröa”. Mikill þungi fylgir
oröum Auöar og nú þegir hún hún
drykklanga stund og bætir svo
viö:
„Drengskapur og heiöarleiki er
algjörlega ófrávikjanleg krafa
sem gerö er til forystumanns
I
I>augardagur 9. m
vlsm
Heígarv idUúid er
við Auði Auðuns,
fyrrverctndi
ráðherra
um, sem horföu til framfara.
Þegar áhugamál náðu fram aö
ganga var það i raun alls erfiðis
virði — þess virði að vera þá i
innsta hringnum þar sem hlutirn-
ir gerast.”
— llraus þér aldrei hugur viö á-
kvaröanatökum til dæmis þegar
þú varst komin i embætti ráö-
lierra?
„Sem ráöherra er maður aöili
að ákvarðanatökum á hæsta
þrepi, en sjaldnast eru menn ein-
ráðir um neitt i stjórnmálum,
hvert sem embættið er. Annars
eru flestar okkar ákvarðanir i lif-
inu áhætta, hvort sem ákvörðunin
er litil eða stór, þá áhættu þýðir
ekki annað en að taka. Viður-
kennt get ég, að stundum sótti að
mér uggur um hvort tiltekin á-
kvörðun væri til góös. Sjálfsagt
hef ég gert eitthvað sem ekki
hefur veriö til góös... en ekki
hastarlega til ills, vona ég.
Margt hefur verið rættog ritaö
um jafna stööu karla og kvenna á
luidanförnum árum. Ilvaö hefur
Auöur Auöuns um þau mál aö
segja, hún, sem talin hefur veriö
brautrvöjandi annarra kvenna á
þessari öld?
„Kvennaárið vakti marga til
umhugsunar og mikil umræöa um
jafnréttismálin fylgdi i kjölfarið.
Mikill hugur var i konum um
allan heim að berjast fyrir jafn-
rétti. Og konur á tslandi létu
sannarlega ekki sitt eftir liggja.
Það er mér persónulega mjög
minnisstætt að hafa setið á
alþjóðlegu kvennaráðstefnunni i
Mexikó, sem haldin var á
kvennaárinu og kynnast viðhorf-
um kvenna þar til jafnréttis-
mála” segir Auöur og bætir svo
viö eftir stundarþögn, „i dag, aö
þessum árum liðnum frá kvenna-
árinu veröur þaö aö segjast aö öll
umræöan hefur ekki haft slik á-
hrif sem maður var aö vona.
Varöandi frumvarpið sem nú
liggur fyrir þingi um timabundin
forréttindi kvenna viö stööuveit-
ingar, hef ég þá skoðun að ekki sé
vænlegt aö beita forréttindum til
aö leiörétta misrétti. Hugsanlega
getur dregiö Ur samúö sem konur
hafa i jafnréttisbaráttunni, aö
minnsta kosti i orði, ef lögbinda á
forréttindi þeim til handa.”
— Voru margir þröskuldar á
þínum starfsferli?
„Nei, ekki get ég sagt það, eins
og ég sagði þér fyrr, þá gerist
þetta þannig að hvert starfið tek-
ur við af ööru. Vænt þykir mér um
að hafa staöiö að mörgum mál-
„Drengskapur og heiöarleiki er
algjörlega ófrávlkjanleg krafa
fuglagarg Ur f jörunni. Blaðamað-
ur hefur orð á návist hafsins viö
gluggann.
„Hér á Ægissiðunni er gott að
búa, ég get sagt þér að mér
fannst auðveldara að draga and-
^nn eftir að ég flutti hingað. Ég
kann vel viö sjóinn, enda alin upp
i sjávarþorpi”.
— Nú er ætlunin aö út komi bók
þér til heiöurs I næsta mánuöi?
Auður.
„Já.éger stoltog þakklát þeim
erstanda aö efni og Utgáfu bókar-
innar. Vænt þykir mér um aö hún
skuli eiga aö koma Ut 19. júni,
sem er merkisdagur. A minum
uppvaxtarárum var sá dagur
alltaf haldinn hátiðlegur meö Uti-
samkomum og ræðuhöldum.
Mineldraun i ræðustól var ein-
mitt 19. júni. Eitt sinn á minum
menntaskólaárum var ég beðin
um að halda ræöu á útisamkomu
og sú eldskirn aö stiga fyrstu
sporin i ræöustól var erfiöur
þröskuldur yfir að komast. Mér
er oft hugsaö til skólanna, hvaö
þeir gætu gert mikiö til að kenna
fólki aö koma fram og t já sig, þvi
þessi þröskuldur hefur vaxið i
flestra augum.”
„Ég er stolt og þakklát þeim er standa aö út-
gáfu bókarinnar”.
i innsta hringnum/ þar sem
hlutirnir gerast
Jafnréttisbaráttan
Sjálfstæöisflokksins og Geir Hall-
grimsson uppfyllir þá kröfu”.
I návist hafsins
„Horföu fram”, segir ljós-
myndarinn, sem er önnum kafinn
viö að mynda Auöi, „ég ætla aö
mynda þig i bak og fyrir”. NU
bregöur fyrir glettnisglampa i
augum Auöar og hún segir hálf-
hlæjandi: „Þetta minnir mig á
sonarson minn sem er tiu ára
gamall. Við vorum hér á aöfanga-
dagskvöld aö horfa og hlýða á
aftansönginn i sjónvarpinu og
biskupinn snýr baki i myndavél-
ina. Þá gellur Istrák, — nú veit ég
af hverju þetta heitir aftansöng-
ur”.
— Var ekki barnaafmæli hjá
þér fyrir nokkru?
„Hvernig i ósköpunum veistu
það?” spyr Auður, „jú, hún nafna
min varð átta ára nýlega og hélt
ég afmælisboð. Barnaafmæli hef
ég likiega ekki haldið i ein
fimmtán, tuttugu ár. ömmuhlut-
verkiö? Þaö er afar ánægjulegt
hlutverk. Ég get vel trúað aö
maður sé þolinmóðari við ömmu-
börnin en sin eigin börn, svo er
þaö li'ka töluvert fyrirhafnar-
minna aö vera amma”.
Ljósglampar og smellir frá
tækjum ljósmyndarans trufla
ekki lengur. Viö sitjum tvær i
stofunni, kyrrðfærist yfir, það er
farið aö kvölda og til okkar berst
Myndir:
Emil l>ór
Sigurðsson.
Konur í stjórnmál
— Ilveturþú konur til þátUöku I
stjórnmálum?
„Auðvitað geri ég það. En ef
fleiri konur eiga aö komast i
örugg sæti á framboöslistum
flokkanna, verða konur að standa
saman. Ýmsir hafa verið óá-
nægðir með opin prófkjör og telja
að einungis flokksbundiö fólk eigi
að hafa rétt til að kjósa i prófkjör-
um. Ég hef séö þann annmarka á
þvi að samanlagt i félögunum
innan Sjálfstæðisflokksins eru
miklu færri konur en karlar og
þar með minnki likurnar á aö
fleiri konur komist á listana. Þær
fást i' framboð i dag sem betur
fer, en þaö tekst ekki að koma
þeim i örugg sæti.”
— Kjósa þá karlmenn ekki
alveg eins konur og karla?
„Ég er alveg sannfærð um aö
fjöldamargir karlmenn setja ekki
nema eina konu á listann hjá sér
við prófkjörsboröiö, en þráttfyrir
alltheldég aö konurkjósi fleiri en
eina i senn."
Prófkjörin eru vandmeðfarin
og mér sýnist aö einhverjar
breytingar þurfi aö gera þar á.
Þetta er oröiö þannig aö jafnvel
peningaaustur ræöur feröinni og
það er óheilbrigt. Mjög snem ma á
minum ferli kom til prófkjörs og
þá var þvi skellt á meö litlum
fyrirvara. Þá var ekki tækifæri til
alls þess áróöurs og baráttu sem
fylgir prófkjörunum i dag.
Ég minnist þess að Bjarni heit-
inn Benediktsson sagöi eitt sinn,
að þaö væri jafnvel hætta á aö
fólk sem telja mætti góöa og æski-
lega frambjóðendur, vildi ekki
leggja sig i prófkjör. Já, bæöi
vegna návigis og eins vegna þess
aö þvi væri sárt um aö bera
skarðan hlut frá prófkjörsborö-
inu. Karlmenn hafa oftast önnur
tök og aöra möguleika á að vinna
að sinum málum og nota jafnvel
önnur meðul en konur. Konur
hafa ákveðnar skoðanir, engu
siöur en karlmenn, en þær verða
aö fylgjast vel meö i pólitikinni og
standa saman”.
Nóg aðgera
— Hvaö hcfur þú fyrir stafni i
dag, Auður?
„Ég hef nóg aö gera,. I mörg ár
hef ég átt sæti i sifjalaganefnd og
á enn. Sifjalaganefnd hefur undir-
búið óg samið mörg frumvörp
meðal annars nýju barnalögin,
sem nýlega voru samþykkt á
þingi. NU hefur nefndin til athug-
unar hugsanlegar reglur varð-
andi skipan mála fólks sem býr i
óvigðri sambúð. Sifjalaganefndir
á öllum Noröurlöndunum hafa
lika leitastvið aö samræma lög á
sviöi sifjaréttar á Noröurlöndun-
um, eins og frekast er unnt. NU
fyrir utan setu mina i þessari
nefnd, tek ég þátti félagsstörfum
i hinum ýmsu félögum. Ég hef
tima til lestrar og hef mikla á-
nægju af handavinnu. Svo gef ég
mér góöan tima til aö vera meö
fjölskyldu minni".
Auöur Auðuns hefur gegnt
mörgum hlutverkum um ævina
og skilaö þeim öllum af reisn.
Ekki verður allt tiundaö i stuttu
viðtali en nóg til aö sjá að hún
hefur brotið blaö i sögu okkar
Islendinga.
Hafiö og máfarnir eru fyrir ut-
an stofugluggann. Máfarnir svifa
saman i hópum eða einir sér,
flestir stefna þeir til hærra flugs.
—ÞG