Vísir - 22.07.1981, Blaðsíða 27

jMiOví.kudagur 2£. júli 1981
v yc
VÍSIR
27
Rætt við ferðatölk á Hellu:
i að viðurkennast að þeír eru ott oy 'yisjr Var í
1 ferðalagabúnir hér|er,d,s e^°—ra
á ferð ny'ega a He f ^Jl0Jda að ferðast sé J
I langa, og þo þaö se e g m b|aöamaður j
! meö rÚtU' ' blm af fó kinu og rabbaði við það. I
I nokkrum myndum af toiKinu og _HpH (
Þaö er sjaldgæft aö sjá lltinn
Citroen-bíl innréttaöan sérstak-
lega til langferftalaga. En á
þannig bíl voru fransmennirnir,
Kenard Monique og Poulin Jean
Jacques, (Poulin er karlmaftur-
inn til hægri), og höfftu þau inn-
réttað hann sjálf meft skápum,
hillum, kistum og rúmum. Þetta
var ekki fyrsta ferft þeirra um
lönd á bilnum því fyrri sumur
höfðu þau ferftast um ýmis
önnur lönd i Evrópu. Þau töluftu
varla stakt orft I ensku en með
>grettum, geiflum og handapati
tókst aö fá þau til að stilla sér
upp i ,,skut” bilsins.
(Visismynd: HPH)
Útlendingar
olt betur búnir
en ísiendingar

Þessir tveir Þjóðverjar, Andreas Kelling og Edmund Gross, höfðu
komið til Seyðisfjarðar tveimur og hálfum mánuði áður og voru hér
um bil búnir að fara hringinn ! kringum landið á hjólum sinum. En
þeir höfðu samt ekki lokið ferð sinni þvi þeir sögðust nú ætla að snúa
við og fara Vesturland og Vestfjarðarkjálkann og svo aftur til
Reykjavikur, en þaðan voru þeir að koma. Hjólin voru byrgð
farangri og að sjálfsögðu plastpokum, en þann sið hafa þeir vafa-
laust tekið.upp eftir islendingum. Ekki sögðust þeir hafa hugmynd
um hvað þeir höfðu hjólað langt I kilómetrum talið en ferð þeirra
þessa löngu leið hafði gengið vel hingaft til, utan sprunginna dekkja
sem væri eölilegt eins og þeir sögðu, þvi hvort hjól var um 50 kiló
meft farangri.
(Visismynd: HPH)
Túristarnir gerðu það með
glöðu geði að koma út úr rútunni
og stilla sér upp fyrir framan
myndavélina. Þarna var um að
ræða ferð á vegum Ferðaskrif-
stofu rikisins, „hótelferð”, það
er, dvalið á hótelum á leiðinni.
Þetta var tiu daga ferð kringum
landið en hún var nú búin að
standa i niu daga. 1 rútunni voru
38 farþegar af ýmsu þjóðerni
ss. italir bretar, kanada-
menn og fleiri. Flest var þetta
fólk um og yfir miðjan aldur en
það vantaði samt ekki hress-
leikann og fjörið hjá þeim.
Maðurinn með húfuna til vinstri
á myndinni er bilstjórinn, Guöni
Þór Guðmundsson, og við hlið
hans stendur leiðsögumaðurinn,
„guide” inn, Erna Guðmars-
dóttir. Lengst til hægri er
kanadamaður, sem hafði mikil
áhrif á þann góða „móral” sem
þarna rikti. Hann er eigandi
„trick” — verslunar i Kanada
og hafði með sér að heita má
hálfa búðina i vasanum. Hann
var sifellt að gabba fólk með
ýmsum munum s.s. dollaraseðli
sem hvarf þegar hann ætlaði að
rétta manni hann, gerfihor i
nös, og ýmislegt annað að o-
gleymdu þvi að hann birtist á
hverjum morgni með „nýtt
nef”. Og að sjálfsögðu setti
hann eitt á sig við þetta tæki-
færi, eins og sjá má á smærri
myndinni. (Visismynd: HPH)
svo mœlir Svarthöföi
AF J.R. OG B.P.
Nú eru tæp 18 ár siðan Dallas
varft nafn sem hringir bjöllum I
huga flestra. Þá varð hdn borg
Lees Osvalds, sem tdk á möti
hálffimmtugum forseta sínum
mcð þeim hætti, aö öll heims-
byggftin varft harmi slegin. Síð-
an hefur margur haft illan bifur
á þessari borg, þvi John Kenne-
dy var ástsæll forseti og heims-
leiðtogi, þdtt um það sé nií deilt,
hve miklu hann hafi áorkað á
1000 daga ferli sinum.
Hætt er við að næstu árin
verði þetta borgarnafn i rikari
mæli tengt sjdnvarpsþætti sam-
nefndum, sem fjallar um ein-
staklega undarlega storfjöl-
skyldu, sem býr baðstofulífi að
aflögðum Islenskum sið, en i
stdrum betri efnum en gerðist
og gekk hér á landi forðum.
Mestrar hylli baðstofufjöl-
skyldunnar nýtur J.R. nokkur,
sem reynir á geðþekkan háttað
gera ástvinum sinum allt það til
miska sem hann má og sparar
engin meðöl. Ekki hefur Svart-
höfði séð nema brot af þessum
þáttum vegna annarra anna, en
þd þykist hann þegar hafa
kynnst mannkostum J.R. svo,
að telja ekki allsendis dtrdlegt
að hann myndi ekki siður tdlka
skýrslur frá Coopers og Ly-
brand en ýmsir aftrir. Þetta er
ál-eitin hugsun, þegar fylgst er
ál-engdar með ál-yktunum Sj-
ál-fstæðisflokksins með ráð-
herrana innanborðs og Albert
forfallaðan vegna kjötbolluáts á
Hdtel Borg. Þessar samkundur
þingflokks Sjálfstæðisflokksins
geta ekki verið mikift frá-
brugðnar baðstofusamkundum i
Dallas, þar sem dsiðlegt þykir
að vinna öðrum en vinum sinum
mein.
En Dallasmyndin fjallar öðr-
um þræði um baráttuna um völd
og gæfti efst á oliubununum þar
syftra. Það leiðir hugann ekki
siður hingaft heim en hitt sem
áftur er getið. Oliufélögin okkar
þrjd minna að visu helst á boru-
legar bensinstöðvar þar, en eru
engu að siður dálitið riki i rik-
inu. Milli þeirra geisar harð-
vítug samkeppni, sem felst ekki
sist I því, að lokka saklaust fólk
til að gcra upp á milli mislitra
bensi'ntanka, sem allir hafa að
geyma sama vonda bensinið
með sömu lágu oktantölunni.
Þessi samkeppni er svo sem
skárri en engin, þvi ekki dettur
nokkrum heilvita manni I hug
að betra yrði og tídýrara að rikið
tæki við öllum tönkunum og
málaði þá grábröndotta. Þá yrði
einhver meykratinn fljott þar í
bitling með tugi ef ekki hundruö
af öðrum meykrötum viö
brjdstiöog það myndi kosta sitt.
En það er af sérstökum
ástæðum, sem Dallas minnir
okkur á litlu islensku oliuspræn-
urnar. Að undanförnu hefur
mátt lesa sitt af hverj u um átök
og valdabrölt i þvi oliufyrirtæk-
inu, sem helst hefur átt undir
högg að sækja I samkeppninni
um litinn á tönkunum. Siðustu
fréttir þaðan eru siöur en svo
bragðlausar, þdtt enn sé ekki
fyllilega komiftá daginn hver sé
J.R. á staðnum. Nýkjörinn
stjómarformaður leitar villt aö
forstjóra án þess að hafa hug-
mynd um að undirtyllur hans i
stjdrninni eru þegar með ákveð-
inn mann i takinu. Leikurinn
æsistog siðasta þætti lauk þann-
ig aft starfsfo'lk á skrifstofu olfu-
félagsins gaf stjórn þess kost á
aft hreinsa æru eins með þvi að
gera annan þvi sem næst æru-
lausan. Bersýnilega er öll skrif-
stofan að ærast og hleypur til og
setur skilyrði, sem ekki nokkur
mannlegur máttur getur upp-
fyllt. Eins og sést á fréttatil-
kynningu stjórnar félagsins
þykir henni vænlegast að gripa
til þeirra hjálparm eftala, sem
hendi eru næst og dreypir þvi
jafnt og þétt oliu á eldinn.
Hvernig sem þessu máli lyktar,
þá er það omótmælanleg stað-
reynd að kröfunum um að sjón-
varpið komi sem fyrst úr
sumarfríi er óþarfi að sinna,
meðan að fréttir berast neðan
dr Hafnarstræti. Það veröur
ekki neinn gæðamunur gerður á
þeim J.R. og B.P.
Svarthöfði