Vísir - 19.09.1981, Síða 12

VÍSIR
Laugardagur 19. september 1981
„Ég varð æf þegar ég sá umslagið. Það
mætti ætla að verið væri að reyna að koma á
samkeppni milli okkar og Pat Benatar. Áj
f rummyndinni er ég með poka undir augunum
og meðkinnarnar löðrandi í smáörum. Þannig
er ég og mér er það ógeðfellt að verið sé að
fegra mig, ef það er tilgangurinn með þessari
fínpússningu á andlitinu á mér. Lífið er ekki
fagurt, — og ekki ég."
Safngripur
Eitthvaö á þessa leift fórust
Chrissie Hynde orö nýlega þegar
hún var spurö aö þvi hvers vegna
I ósköpunum hún liti út einsog ein
af Nolansystrunum á plötuum-
slagi nýju Pretenders-plötunnar,
— hún sem væri vön aö koma til
dyranna einsog hún væri klædd.
Chrissie bætti viö aö þetta umslag
ætti eftir aö veröa safngripur, þvi
þegar tiu þúsund eintök heföu
veriö pressuö yröi skipt um
mynd.
Umslögin utan um plötu Pret-
enders, sem hingaö kom á dögun-
um, eru meö myndinni af Chrissie
Hynde „hinni fögru” og þvi
eignast plötukaupendur safngrip
veröi þeir sér úti um eintak af
Pretenders II.
Fyrir bláókunnuga er ef til vill
rétt aö upplýsa þaö, aö Chrissie
Hynde er söngkona, gitarleikari
og aöallagasmiöur Pretenders, —
hljómsveitar, sem meö fyrstu
plötu sinni fyrir hálfu ööru ári
komst i hóp allra fremstu
nýbylgjuhljómsveita heims.
Sjálf er stúlkan fædd i Banda-
rikjunum fyrir þrjátiu og fimm
árum og ólst upp viö ástriki og
hlýju, sem litt var endurgoldin.
„Ég var siöur en svo skólabókar-
dæmi um fyrirmyndarungling,”
segir Hynde, „ég var löt viö
námiö og sótti ekki einu sinni
stefnumót. Hins vegar áttu rokk-
hljómsveitir hug minn allan og ég
þreyttist seint á þvl aö fara á
hljómleika.”
Ray og Chrissie
A unglingsárunum kveöst
Hynde hafa átt þann draum
stærstan aö geta einhverntima
fariö til Bretiands og gengiö I
hljómsveit einsog Bitlana eöa
Kinks, en þessar tvær hljóm-
sveitir voru i miklu uppáhaldi hjá
stúlkunni. Aödáun hennar á Kinks
hefur raunar ekki fariö leynt, á
fyrstu plötu Pretenders var
Kinks-lagiö „Stop Your Sobbing”
og allra nýjustu fréttir herma aö
Ray Davies i Kinks og Chrissie
Hynde séu farin aö rugla saman
reitum sinum.
Viö gripum hér niöur i nýlegt
viötal viö Hynde. Blaöamaöurinn
spyr: „Ég hef heyrt þvi fleygt aö
nýja platan heföf átt aö heita
„Predictable” — hvaö varö um
þessa finu hugmynd?
„Vinur minn, Ray Davies, sem
er liösmaöur Kinks einsog þú
væntanlega veist...” byrjar hún
og opnar ekki hug sinn uppá gátt.
Ray er ekki bara vinur, hann er
kærastinn hennar, skýtur blaöa-
maöurinn inni en Chrissie heldur
áfram: „Hann var aö lesa i dag-
blaöi um daginn og varö þá aö
oröi: „Oh, it ’s all so predict-
able.” Þannig laust hugmyndinni
aö nafni plötunnar inni kollinn á
mér, en þegar Ray samdi lag og
nefndi „Predictable” þá þótti
mér ekki viö hæfi aö nota þaö. Aö
þessu leyti er ég æöislega sann-
gjörn”.
Flökkustelpa
En vikjum aftur til baka.
Hynde hóf á unglingsáruhum aö
læra á gitar, munnhörpu og fleiri
hljóöfæri og sextán ára gömul
stofnsetti hún sina fyrstu hljóm-
sveit. Ariö 1973 lét hún svo
drauminn um Bretlandsförina
rætast, hafandi þá veriö þrjú ár I
listaskóla. Hún setti stefnuna á
Lundúnaborg og liföi þar flökku-
lifi I orösins fyllstu merkingu.
„Fólk leyföi mér oftast aö liggja
inni, ég vaskaöi stundum upp eöa
tók til hendinni á annan hátt og
fékk fyrir viövikin óformleg
dvalarleyfi og svefnpláss á
gólfum.”
Chrissie fylgdist grannt meö
tónlistarlifinu i Lundunum og um
tima fékk hún aö spreyta sig á
poppblaöamennsku er ritstjóri
New Musical Express réö hana til
þess aö skrifa um Suzi Quatro,
Brian Eno og David Cassidy. Ari
siöar sagöi hún dapurlega: „Ég
var lélegur penni og þaö var ekki
um neitt markvert i tónlistar-
bransanum aö ræöa.” Hún setti
þvi ritvélina á hilluna góöu og tók
upp gitar og hljóönema f þvi
augnamiöi aö „búa til frétirnar
sjálf”!
„Rétta" hljómsveitin
A næstu árum fékkst Hynde viö
allan skrattann sér til lifsviöur-
væris, en „rétta” hljómsveitin
var alltaf i sigtinu. Loks áriö 1978
kom Dave Hill, umboösmaöur
nokkur, auga á hana og geröist
umbi hennar. Sjálfur kynnti hann
bassaleikarann Pete Farndon
fyrir stúlkunni og sá bætti tveim-
ur kunningjum sinum i hópinn,
James Honeyman-Scott og
Martin Chambers. — Og Pret-
enders stökk alsköpuö úti lifiö.
Loks má geta þess, aö Chrissie
er i fyrsta sinn komin i eigin Ibúö
og segist örugglega vera sú
leiöinlegasta heim aö sækja sem
fyrirfinnist á jarökúlunni, — enda
léleg húsmóöir. En frábær söng-
kona og lagasmiöur. Skitt meö
uppvaskiö!
Ilolling Stones —
Tattoo You/
CUNS 39114
Löngu eftir aö flestar sam-
tiðahljómsveitir Rollinganna i
byrjun sjöunda áratugarins
hafa geys'jJáö golunni dlegar
hjaönaö niður i ekkertiö, —
hitta Stones i mark ár eftir ár.
Ekkert fær bifaö þeim og þeir
eldast alveg dæmalaust vel.
Nýja platan er sumpart frá-
hvarf til gullaldaráranna og
sumpartendurnýjun og viöbót
viö þær tónlistartilraunir sem
Rollingarnir hafa veriö aö
fikta viö á siöustu árum. bd
eru ..gamaldags” áhrifin
miklu áhrifameiri án þess þó
aö flutningur sé á nokkurn
hátt gamallegur né stillinn i
eftiröpunartón, Rollingarnir
þurfa ekki aö gripa til gamalla
meðala til aö hala inn prik.
Ballööur eru fleiri á þessari
plötu en oftast áöur og þar
geislar snilldin I söngvum
einsog „Heaven” og „Waiting
On A Friend”. Rokkaöri lög
eruá fyrri hliöinni, þar á meö-
al „Start Me Up”, — en hvergi
er raunar veikan blett aö finna
á þessari plötu. Og þetta er
ekki oflof.
9,0 7,0
Meat Loaf —
Dead Ringer/
Epix EPC 83645
Þaö var ekki fritt viö spenn-
ingi þegar ný Kjöthleifsplata
var sett I fyrsta sinn á fóninn
hafandi ekki heyrt i kalli um
nokkurt árabil. En mikil voru
vonbrigðin i byrjun og heföi
þessi stuttaralega umsögn
veriö skrifuö i vikubyrjun en
ekki vikulok er allt eins vist aö
talan 4 eöa jafnvel 3 heföu
staöiö hér undir. Ekki skal
nein fjööur yfir þaö dregin aö
litilhefur aödáun min einlægt
veriö á Meat Loaf og raunar er
ég öldungis hlessa á þessum
yfirgengilegu viötökum sem
hann fær. Hann syngur ekki
sérstaklega vel, lögineru flest
miðlungsgóö, útsetningar o-
frumlegar og ofhlaöin hljóö-
færaleikur,— og stillin er svo-
til sá sami og á plötu Jim
Steinmans f sumar. Fékk
Meat Loaf ef til vill leifarnar
frá Jim? En viö frekari hlust-
un unnu lögin á uns þar kom
aö mér var fariö aö þykja
nokkuð til plötunnar koma. Og
áöur en ég verö yfir mig hrif-
inn set ég einkunnina.
Gsal