Lesbók Morgunblaðsins - 21.04.2001, Blaðsíða 6

Lesbók Morgunblaðsins - 21.04.2001, Blaðsíða 6
6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 21. APRÍL 2001 Í Gljúfrasteini býr hann ljúfastur manna öðlingurinn mikli sei sei jú mikil ósköp Heim ég hann sótti með vini mínum í 14 stiga gaddi Inn var oss boðið spjölluðum saman sei sei jú mikil ósköp Betri mann hvar er að finna stórskáldið góða Hundurinn minn er orðinn gamall og hættur að bíta og trén í garðinum eru orðin stór sei sei jú mikil ósköp Gaf okkur kaffi vindla og kökur brosti svo blíður og sagði okkur sögur sei sei jú mikil ósköp Þ ANNIG orti bróðir minn heitinn Pálmi Örn Guðmundsson um Halldór Laxness. Ljóð þetta heit- ir einfaldlega Halldór Laxness og byggist á raunverulegum atburð- um ef svo má segja: Bróðir minn, sem átti við andleg veikindi að stríða, og einn vinur hans í sömu stöðu heimsóttu eitt sinn skáldið. Mig minnir að það hafi verið um jólaleytið. Allavega var stund- in hátíðleg og oft rifjuð upp. Halldór Laxness sat lengi á spjalli við þá félagana og furðuðu sig nær- staddir á heimilinu hve náið samband við gestina var. „Skáldið er tilfinning heimsins,“ segir í Heimsljósi. Á vissan hátt minnir þessi heimsókn félaganna mig á þá staðreynd, því fáir höfundar hafa lýst fólki utan alfaraleiðar þjóðfélagsins af meiri næmni en einmitt Halldór Laxness. Menn þurfa hvorki titla né búninga til að manneskjan í þeim komi í ljós. Það er heldur enginn mæli- kvarði á menn hvar þeir búa eða hve mikla pen- inga þeir eiga. Það var helst að Halldór Laxness léti drukkna menn fara í taugarnar á sér eða menn sem sannanlega voru dónar. Þegar miklir menn hverfa af sjónarsviðinueftir langa og starfsama ævi hugsarmaður um allt sem þeir skildu eftir og lif-ir áfram með okkur; kannski ekki út frá ósvipuðu sjónarmiði og maðurinn sem sagðist aldrei biðja guð um að gera neitt fyrir sig af því hann hefði ekki við að þakka honum fyrir allt sem hann þegar hefði gert. Hvað er stórvirki? Ég get ekki hugsað mér neinn æðri mæli- kvarða stórvirkis en þann, að ekki sé hægt að hugsa sér heiminn án þess. Allt höfundarverk Halldórs Laxness fellur auðveldlega undir þá mælistiku. Verk hans eru greypt í huga okkar: Það er ekki hægt að hugsa sér heiminn án þeirra. Ella væri hugurinn undir fátækramörk- um, fegurðarskynið þrengra og kímnin á annan veg. Myndin af sjávarþorpinu, myndin af sveitinni, myndin af landinu, konunni, ástinni, allt er þetta samgróið verkum Halldórs Laxness; með mót- sagnakenndum hætti þó. Landið tók margvís- legum breytingum í huga hans; og sveitirnar og sjávarþorpin, konurnar og ástin. Eða persónuleikarnir, hinir hrjúfu og hinir blíðu, þeir sem töluðu með augunum eða þeir sem sögðu allt með orðum, eða tilsvörin, hvernig heimurinn rúmast í einni setningu, jafnvel fá- ránlegum útúrsnúningi; og það allt af þeirri ein- földu ástæðu, sem þó er ekkert einföld, að lífið er margbrotið. Halldór Laxness lifði næstum því í heilaöld. Engu að síður hermir sagan aðhann hafi ekki verið nema sjö ára þeg-ar hann fékk vitrun þess efnis að hann myndi deyja á sautjánda aldursári sínu. Fyrst svo var í pottinn búið var hann staðráðinn í að láta liggja eftir sig eina skáldsögu og fyrsta skáldsagan hans, Barn náttúrunnar, kom út árið 1919. Var það ástarsaga sem þótti lofa góðu. Hann hafði að vísu skrifað sexhundruð síðna reyfara nokkrum árum fyrr, þrettán ára gamall, en af honum finnst hvorki tangur né tetur. Vitrun hins sjö ára drengs reyndist sem betur ekki fer ekki rétt og Halldór Laxness átti eftir að skrifa margar sögur, svo margar að Barn náttúrunnar og næstu bækur, teljast nú bernskuverk þó furðumikils þroska gæti víða í þeim; en það verður að teljast sérkenni þegar skáldverk Halldórs Laxness eru skoðuð í heild hve mörg meistaraverk eða stórvirki þar er að finna. Margir höfundar á þessari öld hafa komið sér upp góðu höfundarnafni með tveimur, þremur eða fjórum úrvalsverkum og þá gjarnan einu sem stendur upp úr. Slíkt er í sjálfu sér fínt og afrek á bókmenntasviðinu verða seint mæld í magni. Eitt ljóð sem lifir er nóg. En það hve af- SEI SEI JÚ MIKIL ÓSKÖP NOKKRAR HUGLEIÐINGAR UM HALLDÓR LAXNESS OG VERK HANS E F T I R E I N A R M Á G U Ð M U N D S S O N Ólafur K. Magnússon Halldór kemur til landsins eftir að hafa fengið Nóbelsverðlaunin. Halldór Laxness „Við sem sýslum með sömu verkfæri og Halldór Lax- ness, skrifum á sama tungumáli og komum úr sama menningarheimi: hvaða máli skiptir hann okkur? Ég hef stundum verið spurður að því, einsog aðrir ís- lenskir höfundar, hvernig sé að skrifa í skugga jafn- mikils höfundar. Svar mitt hefur verið einfalt: Ég hef aldrei séð neina skugga, bara sólargeisla.“

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.