Pressan - 30.09.1988, Page 27

Föstudágur 30 september 1988
MEÐ KÚT 06 KORK
Áfram með sportið. Nú ætlum
við að fjalla um sundið. Sundið er
sívinsælt og margir stunda það dag-
lega. En hvernig fólk er það sem
syndir dag eftir dag? Svar: Alls
konar fólk, venjulegt fólk, óvenju-
legt fólk, ungt fólk, gamalt fólk,
fatlað fólk, börn o.s.frv. Það stunda
allir hópar fólks sund. Sund er
hressandi, styrkjandi, grennandi,
skemmtilegt og ódýrt. Það þykir
líka mjög gott fyrir fólk í endur-
hæfingu því það er svo auðvelt að
hreyfa sig í vatni. Sund er góð leið
til að styrkja auma vöðva og sund-
æfingar hljóta að vera með
skemmtilegustu æfingum sem fólk í
endurhæfingu þarf að gera. Sund-
laugar eru um nær allt land og
flestir eiga því auðvelt með að fá sér
sundsprett. Enda er þorri íslend-
inga syndur. Skólabörnum er skylt
að mæta í sundkennslu og gera þau
það með glöðu geði. En hvað með
ANNA BJÖRK
BIRGISDÓTTIR
eldra fólk, sem ekki kann að synda?
Það verður þá að drífa sig á sund-
námskeið. Námskeið fyrir eldri
borgara eru t.d. í Sundhöll Reykja-
víkur alla morgna. Þessi námskeið
eru afar vinsæl og aðsóknin sérlega
góð. Auk sundsins er þetta að sjálf-
sögðu góður félagsskapur. Það
ættu því allir að geta svamlað í vatni
og haft það gott.
Flestar sundlaugar eru opnaðar
klukkan sjö á morgnana og lokað
um áttaleytið á kvöldin virka daga.
Um helgar er opnað milli hálfátta
Laugargestir
una sér vel í
heita pottin-
um. Þangað
fara þeir til að
slaka á og
rœða málin.
Þessum fituhlunki
hefði nú ekki veitt
af að drífa sig í
sund. Hann er
rúm 500 kíló á
myndinni og
hefði því
sennilega
þurft að
synda
kílómetra
spretti
3svar á
dag í
nokkur ár
og átta, og lokað klukkan hálfsex.
Sumir tímar eru erilsamari en aðrir,
t.d. morgnarnir, hádegið og kvöld-
in. Það er mikið um fastagesti í
laugunum. Þeir, sem hafa farið
daglega í sund í mörg ár, segja að
sundið sé ómissandi. Stór hópur
fólks byrjar daginn á 200 metrun-
um áður en haldið er til vinnu, aðrir
nota hádegið og fá sér þá léttan
hádegisverð á eftir, eins og jógúrt
og ávexti, í stað þess að fara í næsta
bakarí og kaupa sér kleinuhringi og
vínarbrauð. Þetta er góð megrunar-
aðferð, fyrirmyndarnýting á tíma
og skemmtileg hreyfing. Fólk hittist
í laugunum, fer saman í pottinn,
ræðir um lífsins gagn og nauðsynj-
ar og slappar af.
Eftir matartímann mætir það
endurnýjað í vinnuná og dagurinn
er öruggjega fljótari að líða og á
allan hátt ánægjulegri og betri.
- - sama Sund er engin nýjung hér ú landi.
vaxtarlag Það sjáum við á þessari grein sem birt var í Kvennablaðinu þann 17.
• . ' t. og Don apríl 1895. „Böð og sund er nú víða um land
Johnson. farið að hugsa um að tíðka aftur, og nokkur framkvæmd orðin á sum-
V, *•-**•»» . ■ „Konur a
staðar. En að því mjer er kunnugt
eru það einungis karlmenn sem
taka þátt í sundæfingunum, en
kvenfólkið mun gera lítið af því að
nota laugar þær, sem þegar hafa
verið gerðar, til að baða sig eða æfa
sund. Munu þær þó eigi síður en
karlmenn hafa gott af að'styrkja
hinar veikluðu taugar sínar á slík-
um æfingum.
Erlendis notar kvenfólk mikið
böð og sundmenn eru þær sumar
fullt eins góðir og karlmenn. Fyrir
fám árum þekkti jeg norsk systkin
milli fermingar og tvítugs. Var
stúlkan ári yngri en bróðirinn. Þau
reyndu kappsund í sjó, og hjelt hún
út hálfri stund lengur en hann. En
skyldi nú nokkur kona á íslandi
kunna sund? Fáar munu þær vera.
Og víst mundi nú engin leika eftir
Helgu, konu Harðar Grímkelsson-
ar, að synda með barn sitt á baki
fjórðung viku sjávar.
En vill nú ekki Kvennablaðið
stuðla til þess að konur veki upp
aftur þessa þörfu, heilsusamlegu,
skemmtilegu list, sundið, og hvetja
kvenþjóðina til að stunda sjóböð á
sumrin til að herða taugarnar og
styrkja? Það kynni að draga úr
hinni algengu taugaveiklun kvenna,
gigt og tannpinu, sem kvelur þær
svo margar. Og ef þær eigi geta
notað baðstaði þá eða sundlaugar,
sem þegar eru til, ættu þær að hafa
framtakssemi til að búa sjer til bað
eða sundlaugar sjálfar.
Geta vil jeg þess að jeg hefi ný-
lega sjeð reglur laugarfjelags, er
stofnaó hefir verið í vetur I Mos-
fellssveit. 4. grein í reglum fjelags-
ins hljóðar þannig:
„Konur, er óska að nota laugina,
skulu hafa til þess fyrstu klukku-
stundina af hverjum laugartíma, en
karlar þá vera fjarverandi. Þær sem
óska aðstoðar til að læra sundtökin
verða að vera í sundklæðum (en geti
fjelagið siðar lagt til konu, er fær
sje til að aðstoða þær, eru þær sjálf-
ráðar um þetta).“
Fjelagstillagið er 1 króna, er
gjalda má í vinnu við laugina, en
utanfjelagsmenn geta notað laug-
ina gegn 25 aura borgun um
klukkustund (á sunnudögum viss-
an tíma).
Eigi er ólíklegt, að lík ákvæði
þessu, að þvi er til kvenna kemur,
yrðu tekin upp við aðrar laugar, ef
konur sýndu vilja á að nota þær.“
LAUGA
veikluðu taugar sinar
ÆÆ