Pressan - 26.04.1990, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 26. apríl 1990
19
uranona er talinn í hópi snjöllustu
heims og vakti mikla athygli á
í Tékkóslóvakíu
„Harðsnúið handknattlekslið íslendinga hefur vakið athygli heima á
Kúbu." Hér fer vel á með þeim Julian Duranona og GuðmuncS Guö-
mundssyni. Myndiner tekin á heimsmeistaramótinuí Tékkóslóvakíu
á dögunum.
Var lítið fyrir
íþróttir
Kúbverjar voru með íslendingum,
Spánverjum og Júgóslövum í riðli
og áttu allar þessar sterku þjóðir í
hinu mesta basli með hið hávaxna
lið Kúbu. íslendingar náðu góðri
stöðu gegn þeim strax í fyrri hálfleik
en töpuðu síðari hálfleiknum. Júgó-
slavar rétt mörðu sigur með einu
marki og Spánverjar sigruðu þá
með þriggja marka mun eftir mikið
japl, jaml og fuður. í þessum þremur
leikjum skoraði Duranona 27 mörk
þannig að það var ekki einungis
gegn lakari liðunum sem hann
sýndi takta. En hverju vill Duranona
þakka þennan árangur sinn?
„Það er nú fyrst og fremst góður
undirbúningur liðsins fyrir þessa
keppni,“ sagði þessi vingjarnlegi
risi. „Því er ekki að leyna að hinir
leikmenn liðsins treysta á mig að
ljúka sóknunum. Et.v. of oft,“ bætti
hann við brosandi.
Þótt ótrúlegt sé eru ekki nema sex
ár síðan Duranona fór að spila hand-
bolta. „Ég var lítið fyrir íþróttir á
mínum yngri árum. Ég var alltaf
stór eftir aldri og því var snemma
farið að nauða í mér að æfa ein-
hverja íþrótt. Þetta hleypti einhverri
þrjósku í mig og ég harðneitaði að
mæta á eina einustu íþróttaæfingu."
„Dútlaði í blaki"
„Það var ekki fyrr en ég var orð-
inn 15—16 ára að áhuginn fór að
vakna hjá mér að stunda einhverja
íþrótt. Þar sem ég var þá þegar orð-
inn hátt í tvo metra á hæð fór ég að
æfa körfubolta en einnig var ég að
dútla í blaki. Þegar ég var orðinn
nítján ára var ég beðinn að mæta á
handknattleiksæfingu og síðan hef-
ur handboltinn varla farið úr hendi
mér,“ sagði hann.
Eftir þetta gerðust hlutirnir hratt
hjá Duranona. Hann vakti fljótlega
athygli í heimalandi sínu og eftir
einungis eitt ár var hann kominn í
U-21 árs landslið Kúbu. í Heims-
meistárakeppninni í Sviss árið 1986
skaut Duranona upp,á stjörnuhimin
handknattleiksins í þeirri keppni
féll hann þó í skuggann af hinum
frábæra leikmanni Kang frá Kóreu.
Duranona skoraði þó yfir 50 mörk
og var það einungis Kang sem gerði
fleiri mörk í þeirri keppni.
„Bjarki og Geir
mjög góðir
leikmenn"
Þar sem Kúbumenn hafa ekki
leikið marga landsleiki gegn liðum í
V-Evrópu síðan 1986 hefur verið
frekar hljótt um Duranona hér í
gamla heiminum. Stjarna hans hef-
ur þó skinið skært vestan hafs og
skemmst er að minnast þess að lið
Kúbu rúllaði Bandaríkjunum upp,
22:9, í úrslitaleik Ameríkuleikanna
síðastliðið haust. En hvað veit Dur-
onana um íslenskan handknattleik?
Kúberjinn brosti feimnislega við
þessa spurningu og kvaðst því mið-
ur vita minna en efni stæðu til. Þeg-
ar hann fór að tjá sig um íslenska lið-
ið kom nú í Ijós að hann vissi þó tölu-
vert. „Ég þekki leikmenn eins og
Alfreð Gíslason og Kristján Ara-
son með nafni enda eru þeir báðir
mjög þekktir leikmenn. Hér í
Tékkóslóvakíu hef ég tekið eftir
þeim Bjarka Sigurðssyni og Geir
Sveinssyni en þeir eru báðir mjög
góðir leikmenn.
Handknattleiksáhugamenn á
Kúbu vita að íslendingar hafa um
langt árabil haft harðsnúnu liði á að
skipa. Þetta hefur vakið athygli
heima því við emm einnig eyþjóð
eins og þið og árangur íslenska liðs-
ins í Sviss árið 1986 og svo í Frakk-
landi í fyrra hefur verið hvatning
fyrir okkur, sem smáþjóð, að standa
okkur.
Það sem ég man sérstaklega eftir
frá B-keppninni í fyrra var þegar að-
almarkvörður ykkar (Einar Þor-
varðarson) meiddist í úrslitaleikn-
um gegn Pólverjum og varamark-
vörðurinn (Guðmundur Hrafn-
kelsson) kom inn og varði eins og
berserkur."
Tilþrif
Það vakti miklaathygli í leik Kúbu
og Júgóslavíu er Duranona skoraði
mark með miklum tilþrifum aftur
fyrir sig. Þá var staðan 22:21 fyrir
Júgóslava, stutt eftir og spennan gíf-
urleg en með markinu jafnaði Dur-
anona leikinn. Svona sirkusmörk
reyna menn yfirleitt ekki að gera
nema á æfingum eða þegar mikill
sjá bls. 21
PRESSU-VIDTALI
„Ég hefði ekkert á móti þvi aðfara i at-
vinnumennsku i handknattleik en þar
sem yfirvöld á Kúbu leyfa ekki Kúbverj-
um að spila með erlendum liðum verð ég
að sætta mig við að leika áfram i
Havana." Sá sem mælir þessi orð er kúb-
verska stórskyttan Julian Duranona en
hann var sá leikmaður sem einna mesta
athygli vakti i Heimsmeistarakeppninni i
Tékkóslóvakiu nýiega, enda er hann nú
talinn einn albesti handknattleiksmaður
heims.
VIÐTAL OG MYNDIR: ANÐRÉS PFTURSSON
Jóhann Ingi Gunnarsson hand-
knattleiksþjálfari fylgdist með
Heimsmeistarakeppninni í Tékkó-
slóvakíu og eins og aðrir hreifst
hann af Kúbverjanum. „Það er ekki
spurning að Duranona er einn af
betri handknattleiksmönnum
heims. Hann er algjört náttúrubarn
í íþróttinni; líkamlega sterkur og
þessar gríðarlegu hendur gera það
að verkum að hann er jafnvígur sem
línu- og skotmaður. Þar að auki hef-
ur Duranona mjögóvenjulegan leik-
stíl þannig að andstæðingarnir vita
ekkert á hverju þeir eiga von þegar
hann nálgast vörnina. Með betri
þjálfun og meiri leikreynslu gæti lið
Kúbu verið í fremstu röð og þá auð-
vitað með Duranona sem lykil-
mann,“ sagði Jóhann Ingi.
Hóll sem óll
Það var ekki nóg með að Duran-
ona skoraði mörk úr öllum mögu-
legum færum heldur var hann einn-
ig potturinn og pannan í varnarleik
kúbverska liðsins Til að kóróna
góðan árangur sinn varð hann þar
að auki markahæsti leikmaður
keppninnar með 55 mörk í sex leikj-
um, eða rúmlega níu mörk í leik.
Duranona er engin smásmíði,
2,02 cm á hæð og 100 kg. Það var
því ekki að furða að varnarjaxlinn
Geir Sveinsson andvarpaði eftir
leik íslands og Kúbu, því þegar Kúb-
verjinn var tekinn föstum tökum úti
á vellinum fór hann bara inn á línu
og þar fékk Geir að glíma við hann.
„Það var ótrúlega erfitt að eiga við
hann þarna á línunni því hann er
háll sem áll og ótrúlega lipur af
svona stórum manni að vera,“ sagði
Geir.
KUBVERSKA STORSKYTTAN I
iþróttir
litið fyrir