Pressan - 24.05.1990, Blaðsíða 10

10
Fimmtudagur 24. maí 1990
SAGA ÁSGEIRS EBENEZERSSO
SÍÐARI HLUTI
BRÓÐIR FORSTJÓR/
SNYRTIVÖRUUMBOI
Að sögn Ásgeirs Ebenezerssonar hefur
Gísli Gíslason, lögfræðingur hans, ritað
Bankaeftirliti Seðlabankans bréf, þar sem
hann kærir viðskipti Fjárfestingarfélags
íslands við Ásgeir og Guðlaugu Jónsdótt-
ur konu hans. Gísli undirbýr um leið máls-
höfðun gegn fjárfestingarfélaginu.
EFTIR: ÓMAR FRIÐRIKSSON OG FRIÐRIK ÞÓR GUÐMUNDSSON
Síðasta verömæta eignin
sem þau hjónin áttu enn und-
ir höndum, umboð fyrir Ger-
netic-snyrtivörur, var af þeim
tekin í október sl. Það gerðist
eftir sérstaka heimsókn Sig-
urðar Hálfdánarsonar, for-
stjóra H. Helgasonar hf., til
Belgíu. H. Helgason fékk um-
boðið, en Sigurður er bróðir
Gunnars Helga Hálfdánar-
sonar, fv. forstjóra fjárfesting-
arfélagsins.
í frásögn Ásgeirs Ebenez-
erssonar í PRESSUNNI í sið-
ustu viku kom fram að þau
hjónin höfðu afsalað sér öllu
til Fjárfestingarfélags íslands,
sem ætlaði að leysa úr fjár-
hagsörðugleikum þeirra.
Undirritaður var lánssamn-
ingur 2(i. apríl 1988, þar sem
fjárfestingarfélagið skuldbatt
sig til aö lána Ásgeiri og Guð-
laugu konu hans 12,5 milljón-
ir króna til 12 ára. Við þennan
samning stóð fjárfestingarfé-
lagið ekki og bar að sögn Ás-
geirs því við að hann hefði
aldrei verið undirritaður,
enda hefði tryggingabréfi og
átta veðleyfum honum að lút-
andi ekki verið þinglýst.
Þessu var að sögn Ásgeirs
meðal annars borið við þegar
lögfræðingar hringdu til að
kanna hvort ekki stæði til að
greiða skuldir Ásgeirs í sam-
ræmi við samninginn.
„Fann ekki
samninginn — þá
var hann ekki til“
Að sögn Ásgeirs var trygg-
ingabréfinu og veðleyfunum
vissulega þinglýst og í trygg-
ingabréfinu vísaö beint til
lánssamningsins. Hann hafi
hins vegar ekki fundið samn-
inginn um tíma og farið niður
í fjárfestingarfélag til að fá
Ijósrit af honum. Það hafi
hann ekki fengið.
,,Svo viröist sem Fjárfest-
ingarfélag Islands hafi þá
ákveðið aö úr því ég fyndi
ekki samninginn þá væri
hann ekki til! I kjölfarið leit-
aði ég betur, hreinlega sneri
öllu við — og samningurinn
fannst."
Um leiö liggur fyrir að fjár-
festingarfélagiö keypti
skuldabréf af Ásgeiri upp á
2,7 milljónir króna. Ásgeir
fékk af þessu 950 þúsund
krónur í hendurnar, en mis-
munurinn átti að fara í
greiðslu vegna kaupanna á
verslunareiningunni í Kringl-
unni. Hins vegar bárust eng-
ar greiðslur og hjónin misstu
verslunareininguna á upp-
boði. Og þar sem fjárfesting-
arfélagið stóð ekki við láns-
samninginn misstu þau hús-
eign sína við Laufásveg.
Lögfræðingur Ásgeirs, Gísli
Gíslason, komst að þeirri nið-
urstöðu í sérstakri greinar-
gerð sinni að þarna hefði fjár-
festingarfélagið brugðist.
„Ég tel að Fjárfestingarfélag
Islands hf. hefði átt að greiða
kr. 12.500.000 út hinn 26.
apríl 1988, en þann dag var
lánssamningurinn undirrit-
aður, enda bar hann vexti frá
þeim degi. Þá tel ég einnig að
fjárfestingarfélagið hefði
strax í mars 1988 átt aö
greiða vegna skuldabréfs að
fjárhæð kr. 2.735.000 og
leysa vanskil vegna kaupa á
Kringlunni og fjárnám vegna
Jóns Ingólfssonar hdl."
Ásgeir og Gísli segja um
leið að lánssamningnum hafi
aldrei verið rift. Friðrik Jó-
hannsson, núverandi for-
stjóri fjárfestingarfélagsins,
sagði aftur á móti í samtali
við PRESSUNA að samningn-
um hefði veriö rift og Ásgeiri
og Guðlaugu væri fullkunn-
ugt um það. „Honum var að
vísu ekki rift skriflega, en
munnlega í votta viðurvist —
og það er fullgild riftun. Á
þessum fundi var þeim sagt
að þar sem þau gátu ekki
staðið við sinn hlut samnings-
ins væri ekki hægt að greiða
lánið út."
Spurt um
lánsheimild,
vaxtakjör og
eignarhald
Gísli hefur nú sent Banka-
eftirliti Seðlabankans bréf,
þar sem viðskipti Ásgeirs og
fjárfestingarfélagsins eru
kærð. Um leiö undirbýr Gísli
málsókn á hendur fjárfesting-
arfélaginu, en slíkur undir-
búningur tekur nokkrar vik-
ur.
Máli sínu til stuðnings hafa
Gísli og Ásgeir álit frá Jóni
Steinari Gunnlaugssyni
lögfræðingi, Viðari Má
Matthíassyni lögfræöingi
og Þorvarði Gunnarssyni,
löggiltum endurskoðanda.
Álit þeirra allra verður að telj-
ast fjárfestingarfélaginu
verulega í óhag.
Meðal annars hefur Þor-
varður reiknað út að árlegir
vextir af 12,5 milljóna króna
láninu, sem þó var aldrei
greitt út, hafi verið um
14,7%, en á sama tíma voru
bankavextir 9,5%. Ef banka-
vextir hefðu átt að gilda hefði
Ásgeir átt að greiða til baka
21.3 milljónir en ekki 26,6
milljónir — mismunurinn er
5.3 milljónir króna. Þetta
verði að teljast há ávöxtunar-
krafa, en þó innan eðlilegra
marka miðað viö það sem
gilti á þessum fjármagns-
markaöi.
í bréfi sínu til bankaeftirlits-
ins óskar Gísli eftir því að þaö
kanni sérstaklega hvort Fjár-
festingarfélagi íslands hafi
verið heimilt að lána peninga
eins og getið er um í láns-
samningnum, hvort vaxta-
kjör og ávöxtunarkrafa geti
talist eðlileg miðað við stöðu
aðila og hvort fjárfestingarfé-
lagið eða sjóðir á vegum þess
eigi í raun húseignina við
Laufásveg, þótt hún hafi á
sínum tima verið slegin
Karnabæ.
Bróðir forstjórans
fékk Gernetic-
umboðið
í PRESSUgreininni í síðustu
viku kom fram að eftir að all-
ar eignir fóru á nauðungar-
uppboð þar sem fjárfesting-
arfélagið stóð engan veginn
við lánssamninginn höfðu
hjónin vöruumboð fyrir Ger-
netic-snyrtivörur til að lifa á.
í október krækti H. Helga-
son hf. í hins vegar umboöið.
Það er rekið af Sigurði Hálf-
dánarsyni, bróður Gunnars
Helga Hálfdánarsonar, fyrrv.
forstjóra fjárfestingarfélags-
ins, en Gunnar hefur sjálfur
átt hlut í fyrirtækinu og setið
þar í stjórn. í síðustu viku,
mánudaginn 15. maí, barst
hins vegar tilkynning til
hlutafélagaskrár um úr-
sögn Gunnars úr stjórninni.
Segir þar að hann hafi sagt
sig úr stjórn H. Helgason 16.
maí í fyrra. Ásgeir og Guð-
laug misstu hins vegar um-
boðið í hendur H. Helgason í
október 1989.
Samkvæmt frásögn Ásgeirs
var þá hringt frá Gernetic-fyr-
irtækinu i Belgíu og honum
tjáð að þangað hefði komið
Sigurður Hálfdánarson og
hefði borið Ásgeiri hina
verstu sögu, sem væri svo
hryllileg að hún væri vart eft-
ir hafandi. Eigandi Gernetic
hefði ekki þorað annað en
láta manninn fá umboðið.
Hefur Ásgeir þetta eftir aö-
stoðarforstjóra fyrirtækisins í
Belgíu, sem aftur á móti neit-
aði að tjá sig um málið í sam-
tali við PRESSUNA.
„Gunnar Helgi
aldrei komið
nálægt
stjórnarstörfum ‘ ‘
„Með þessu umboði ætluð-
um við hjónin að klóra í
bakkann eftir að allt annað
virtist komið í óefni hjá fjár-
festingarfélaginu. En með því
að umboðið var á þennan
hátt tekið, var í raun búiö aö
kippa öllu úndan okkur. Ég
hlýt að álykta að með þessu
hafi verið ætlunin að koma
hlutunum svo fyrir að viö
gætum enga björg okkur
veitt," segir Ásgeir.
Siguröur Hálfdánars.n
neitar staðfastlega að nokíc-
uð hafi verið óeðlilegt viö að
H. Helgason fékk Gernet-
ic-umboöið. „Við erum fram-
sækið fyrirtæki í sífelldri leit
aö nýjum tækifærum. Ég var
á ferð um meginland Evrópu
á þessum tíma og kom við í
Belgíu í leiðinni til að ganga
frá þessum málum — þeir
buöu okkur þetta úti, en við
höfðum haft samband við
fyrirtækið löngu áður. Það
voru margir aðilar hér heima
búnir að óska eftir því aö fá
þetta en þeim fannst við
greinilega vera fýsilegir sam-
starfsaðilar."
Sigurður sagði af og frá aö
Gunnar Helgi hefði komiö
nálægt þessum málum.
„Hann var skráður stjórnar-
maður hér, en aðeins vegna
mistaka af minni hálfu. Hann
hefur í raun ekki komið ná-
lægt neinu sem telst til stjórn-
arstarfa frá upphafi, eins og
allir vita sem til þekkja. Meira
hef ég ekki um þetta mál að
segja."
Þessu harðneitar einnig
Gunnar Helgi, en um mál Ás-
geirs að öðru leyti vildi hann
ekkert tjá sig, enda væri
hann hættur hjá Fjárfesting-
arfélagi íslands, yrði að gæta
trúnaðar og hefði ekki haft
með málið aö gera á sínum
tíma.
Stjórnar-
formaðurinn
vísaði alfarið á
starfsmenn
Þau hjónin leituðu ítrekað
til ýmissa ráðamanna til að
freista þess að fá mál sín á
réttan rekspöl. „Þegar ég sá
fram á að þetta myndi drag-
ast á langinn fórum við að
reyna að nota áhrif okkar. Við
leituðum til Guðmundar H.
Garðarssonar, stjórnarfor-
manns fjárfestingarfélagsins.
Ég hringdi ítrekað og lét
liggja fyrir skilaboð en aldrei
kom neitt svar. Ég reyndi að
fá menn til að fá hann til að
tala við mig svo ég gæti út-
skýrt þetta mál, því hann er
jú maðurinn sem ég myndi
stefna, þar sem hann er
stjórnarformaður.
Þá var Tryggvi Pálsson
nýkominn í Verslunarbank-
ann, og hann bar þetta upp á
stjórnarfundi fjárfestingarfé-
lagsins, en þar var þessu al-
gerlega vísað frá. Það eina
sem Tryggvi segir er að ég
verði bara að höfða mál á
hendur félaginu. Þarna var
stjórnarmaður að hvetja mig
til að höfða mál. Hann skilur
Fjúrfestingarfélagið kært til
bankaeftirlitsins. Málshöfðun í
*
undirbúningi. Að sögn Asgeirs
neitaði fjárfestingarfélagið gildi
og tilvist undirritaðs og þinglýsts
lánssamnings.