Pressan - 18.04.1991, Blaðsíða 21

S.ÞÓR
FIMMTUDAGUR PRESSAN 18. APRIL 1991
21
„Vegna vaxandi getnleysis Smekkleysn er þörf fyrir
fyrirlæki sem getnr tekið yfir útgáfn
neðanjarðartónlistar.“
Það kannast áreidanlega
margir viöskipavinir Lands-
bankans í Austurstrceti við
Gunnar L. Hjálmarsson
gjaldkera, þó þeir viti sjálf-
sagt fœstir hvað hann heitir
og ennþá síöur hvað hann
aðhefst í frístundum sínum.
Gunnar er einn þeirra mörgu
tónlistarmanna í landinu,
sem hefur lifibrauð sitt af
öðru en spilamennskunni.
Hljómsveitin hans er þó ekki
heimsfrœgá landsvísu heldur
ein af þessum neðanjarðar-
sveitum sem svamla við yfir-
borðið. Það getur þó vel farið
svo að hún eigi eftir að koma
upp úr kafinu á nœstunni.
Við rœðum um það, hans eig-
in útgáfustarfsemi og bókina,
sem hann sendi frá sér fyrir
rúmu ári.
Hljómsveitin Bless, sem
Gunnar er kjarninn í, sá eini
sem aldrei hættir, er ekkert
að hætta, segir hann við mig
um leið og hann sest niður
með kaffibollann í hádeginu
á Mokka.
,,Það hafa gengið þær sög-
ur um okkur að undanförnu,
en það er ekki rétt,“ segir
hann. Kannski það sé nafnið
sem kemur sögunum á kreik.
Hver veit. „Við höfum ekkert
spilað síðan fyrir jól, en þá
vorum við f lestir í hljómsveit-
inni, eða fjórir. Núna er ég
einn eftir af þeim, en tveir ný-
ir meðlimir hafa bæst við,
þeir Logi Guðmundsson og
Pétur Þórðarson.
Við höfum ekki haldið tón-
leika þar sem við höfum lítið
getað æft að undanförnu því
sumir hljómsveitarmeðlimir
hafa verið úti á landi," segir
hann og glottir eins og eitt-
hvað liggi að baki sem vissara
sé að láta ekki uppi. „En ég
vil ekki spila nema sveitin sé
þétt. Það verður því bið á tón-
leikahaldi í einn til tvo mán-
uði enn.“
ERUM GEÐKLOFA
í TÓNLISTINNI
Breytist tónlist Bless eitt-
hvað með tilkomu nýrra
meðlima?
„Ætli hún verði ekki létt-
ari. Annars erum við geð-
klofa í tónlistarstefnunni.
Spilum allt.“
Hljómsveitin Bless á sér
tryggan aödáendahóp, en
hefur lítið gengið að vekja á
sér athygli utan hans hér á
landi. Breyting gœti þó orðið
á því á nœstunni.
„Ég hef áhuga á því að
koma okkur meira inn á ís-
lenskan markað en verið hef-
ur. Við höfum verið með
þreifingar við stóru útgáfurn-
ar, Steinar og Skífuna. En það
er eiginlega eins og að skera
undan sér að fara á samning
hjá þeim. Okkur langar samt
til að víkka áheyrendahóp-
inn, þótt vel gæti svo farið að
gömlu aðdáendurnir hættu
að hlusta og nýir hefðu engan
áhuga. Héldu áfram að vera
hræddir við tónlistina. Svo
kannski væri betra að gera
fáa ánægða en eltast við
nýja.“
En hann langar greinilega
að reyna.
„Það er breytilegt frá degi
til dags hvað er á döfinni og
ekkert ákveðið. Ég var tii
dæmis að fá fax í morgun frá
bandarísku fyrirtæki, sem
var að bjóða okkur að gefa
út.
Og ennþá erum við samn-
ingsbundnir hjá Smekk-
leysu." Því útgáfufyrirtæki ís-
lensku sem tekið hefur upp á
arma sína flestar neðanjarð-
arsveitir landsins á undan-
förnum misserum. Áður var
það Erðanúmúsík sem kom
þeim sveitum á framfæri á
svokölluðum Snarl spólum,
en Gunnar var maðurinn á
bak við þá útgáfu.
FASÍSKUR SMEKKUR
ÚTGEFANDANS RÆÐUR
„Erðanúmúsík var á tíma-
bili öflugasta fyrirtækið í út-
gáfu neðanjarðartónlistar. En
fyrir utan Snarl spólurnar
vinsælu gáfum við út plötu
Svart/hvíts draums. Með til-
komu Smekkleysu var ekki
lengur þörf fyrir fyrirtækið til
að sinna þessum hljómsveit-
um, Vegna vaxandi getuleys-
is þeirra í Smekkleysu hefur
þörfin aukist aftur og nú er í
bígerð Snarl spóla númer
þrjú."
Tekur þú við hverju sem er
á þessar spólur?
„Fasískur smekkur útgef-
anda er þar að sjálfsögðu alls-
ráðandi," segir hann og glott-
ir enn.
Hvernig fjármagnaröu út-
gáfuna?
„Úr eigin vasa.“
Og duga gjaldkeralaunin
fyrir því?
„Já. Annars tek ég bara
lán,“ segir bankamaðurinn.
„En í alvöru talað, þá er ódýrt
að gefa út spólur. Hreinasti
barnaleikur."
DÆMIÐ GEKK EKKI UPP
Nú œtlar Bless jafnvel að
yfirgefa Smekkleysu. Er það
samt ekki þeim að þakka að
þið hafið farið í tónleikaferð-
ir til útlanda og komist þar t
sambönd?
„Það var ákveðið tímabil
gott í rekstri Smekkleysu.
Þeir voru þá með starfsmann
í Bandaríkjunum sem sá um
þeirra mál þar og þá gerðist
mikið. Við vorum meðal ann-
ars á safnplötu sem hún gaf út
þar og fórum í tónleikaferð
um þver og endilöng Banda-
ríkin. Svo datt botninn úr
þessu. Dæmið gekk ekki upp.
Núna er því lítið að gerast í
kynningu á íslensku rokki er-
lendis.
Við fengum þó tilboð í þess-
ari tónleikaferð og komumst
í sambönd, sem hægt er að
vinna úr í framtíðinni."
Dreymir þig, Gunnar, um
að veröa þekktur í útlönd-
um?
„Mig dreymir um það á
nóttunni að ég sé úti, já.“
Þú sendir frá þér bók í fyrra
sem ekki hefur farið hátt?
„Já, við gáfum út bók, ég
og Birgir Baldursson, sem var
trommuleikari í Bless. Það
var hægt að lesa þessa bók
frá báðum endum. Inn að
miðju. Öðrum megin byrjaði
mín saga, Drullumall og hin-
um megin hans saga, sem
heitir Tippaflugan.
Þegar bókin var komin út
fannst okkur hún svo slöpp,
að við ákváðum að vera ekk-
ert að básúna hana.“
Ertu hœttur að skrifa?
„Ef það væru 34 tímar í sól-
arhringnum væri ég eflaust
búinn að gefa út nokkrar sög-
ur. En ég fer alltaf að
sofa ...,“ segir hann og tekur
fram að hann skrifi eingöngu
prósa. Líkt og í Drullumalli,
sem eru litlar ótengdar sögur.
„Ég tek undir það með
Fræbblunum, að Ijóð eru leið-
inleg, litlaus og ljót.
Að undanförnu hef ég líka
verið að búa til teiknimynda-
sögu." Og aftur læðist fram
glottið, sem fær mig til að
halda að hann búi yfir leynd-
armálum sem aldrei verði
sögð. Eða að þetta sé einfald-
lega brandari sem mér er
ekki ætlað að skilja.
MEÐ LÆGSTU EINKUNN
ÚR BANKAMANNA-
SKÓLANUM
Hvað varstu að gera áður
en þú byrjaðir í bankanum?
„Klára stúdentsprófið." Og
væntanlega að spila í bílskúr-
um, en þar hélt hann sig þar
til hann steig fyrst opinber-
lega á svið með Svart/hvít-
um draumi.
Hefurðu metnað sem
bankastarfsmaður?
„Ég get ekki sagt það. En
vinnutíminn í bankanum
hentar mér vel.“
Fórstu í bankaskólann?
„Já. Og útskrifaðist þaðan
með lægstu einkunn!" segir
hann, kannski ekki satt, og
bætir því við að honum finn-
ist leiðinlegt að tala um bank-
ann. Vill frekar ræða það sem
er framundan í tónlistinni.
Eins og nýja plötu með Bless
á árinu, með tónlist sem ekki
er ennþá til. Og útgáfu á lög-
um sömu hljómsveitar á safn-
plötu bresks hugsjónamanns,
sem ætlar að gefa út tónlist
frá Ástralíu og íslandi. „Það
er líka á leiðinni önnur safn-
plata þar sem Bless og ýmsar
aðrar hljómsveitir munu
leika lög Beat happening."
Það eru því mörg járn í eldi
rauðhærða bankagjaldker-
ans, sem leikur á gítar í frí-
stundum sínum, skrifar
prósa, gefur út tónlist ann-
arra og sína eigin, sér um
póstverslun Smekkleysu og
poppsíðuna í Þjóðviljanum.
Hver er tilgangurinn meö
þessu öllu?
„Mitt markmið í lífinu er
að verða frægur og neita
Mannlífi um forsíðuviðtal,"
segir Gunnar L. Hjálmarsson,
um leið og hann lítur á klukk-
una. Hádegismatnum er lok-
ið.
Margrét Elísabet Ólafsdóttir