Pressan - 06.05.1993, Qupperneq 22

HÆKKANDI KUL
22 PBESSAN
Fimmtudagurinn 6. maí 7 993
Makalausir
*og guðlausir dagar
\Zlikið djöfull var gaman á
eyklausa daginn Ekki
'egna þess að enginn reykti.
-lestir þeir sem reykja á annað
iorð reyktu þennan dag, sem
rg aðra daga. En þessi hvers-
iagslega athöfn fékk allt i
iinu eitthvert æðra gildi. Það
■kipti orðið máli að reykja.
ivona eiga dagar að vera.
>oð eru 52 mánudagar, 52
rriðjudagar, 52 miðvikudag-
Afsama toga væri guðlausi
dagurinn. Þá fengi mannkyn-
ið frí frá boðorðunum tíu
sem það er búið að rembast
við að lifa eftir í árþúsundir —
með misjöfnum árangri.
Kannski gengi fólki það betur
ef það vissi að það fengi frí
einn dag á ári. Svipað og túra-
maðurinn getur verið edrú
heilan mánuð ef hann veit að
hann getur dottið í það-og
ír, 52 fimmtudagar, 52 föstu-
iggar, 52 laugardagar og 52
'unnudagar á ári. Allir eru
>essir dagar nokkurn veginn
•ins. Nema hvað það eru á
werju ári 1 nýársdagur, 1
>rettándi, 1 bóndadagur, 7
.onudagur, 1 bolludagur, 7
prengidagur, 1 öskudagur, 1
ippadagur fjölskyldunnar, 1
kírdagur, 1 föstudagurinn
angi, 7 páskadagur, 7 annarí
láskum, 1 sumardagurinn
yrsti, 7 7. maí, 7 uppstigning-
irdagur, 7 hvítasunnudagur,
I annar í hvítasunnu, 7 77.
úni, 7 frídagur verslunar-
nanna, 1 7. des., 1 aðfanga-
iagur, 1 jóladagur, 1 annar í
ólum og 7 gamlársdagur. Fyr-
r utan þessa daga eru nánast
illir dagar eins. Þess vegna
•r það fagnaðarefni þegar
•inhverjum dettur í hug að
>reyta einum þessara daga í
eyklausan dag.
:n betur má efduga skal.
■Ivernig væri aö hafa einn
nakalausan dag á ári, eins-
:onar frídag hjóna? Þann
1ag yrðu allir einhleypir frá
norgni og frameftir nóttu.
fjónabandið hæfist síðan að
•ýju daginn eftir. Þetta mundi
irugglega örva ástina, bæði
nnan hjónabands sem utan.
drukkið heila viku að honum
loknum. Þennan guðlausa
dag gæti fólk drýgt hór,
skammast út í föður sinn og
móður, haft eins marga guði
og það lysti, girnst af heilum
hug allt sem aðrir eiga og
þar frameftir götunum.
Til mótvægis mætti hafa
syndlausan dag. Þeir sem
telja að slíkur dagur hljóti að
vera leiðinlegur ættu að hafa í
huga að það er aldrei betra
að reykja en á reyklausum
degi. Eða á bensínstöð.
Fyrir tíu árum var mikið deiit
um hvort það ætti að vera
sjónvarp á fimmtudögum
eða ekki. Þeir sem vildu ekki
sjónvarp á þessum dögum sáu
einhver verðmæti í sjón-
varpsleysinu sem þeir vildu
ekki missa af. Kannski væri ráð
að hafa einn sjónvarpslausan
dag á ári fyrir þetta fólk. Og
jafnvel sjónvarps- og útvarps-
lausan dag. Þá gætu sauma-
kiúbbar, JC og fleiri félög, sem
eiga uppruna sinn að rekja til
sjónvarpslausra fimmtudaga,
haldið aðalfund sinn.
Loks má stinga upp á aura-
lausum degi. Þann dag væru
allir jafnblankir. Það væri dag-
ur hins fullkomna launajafn-
aðar.
Dr. Bjarni Þórarinsson sjónháttafrœðingur kallar
sýningarnar sínar Sjónþing oghann er auðvitað sjálf-
urforseti. Það kaus hann enginn nema hann sjálfur
ogþannigerþað líka með Rúslan Khasbúlatov, for-
seta rússneska þingsins. Khasbúlatov er einn affáum
kommúnistum sem enn eru eftir (og enginn skilur af
hverju) ogBjarni er einn af örfáum Hreiðaristum
landsins (ogenginn veithvað það er). Það skilureng-
inn hvað þessi Khasbúlatov vill upp á dekk, ekkifrek-
ar en nokkurskilur myndirnar hans Bjarna. Þess
vegna eruþeir eins, dr. Bjarni ogKhasbúldtov.
Þeirgeta ekki beðið eftirframtíðinni, þess
vegna skreppa þeir þangað öðru hverju. Og
koma til baka reynslunni ríkari.
Frá nútíð til sœberpönks...
„... ogsíðan tókéginn
lyf og égfór upp í 12 í
kúli, ég var allsber með
hanakamb, kúl þver-
slaufu, súperdestroyer í
sitthvorri hendinni og
nógafammó. “
Ég er staddur í framtíðinni með
nokkrum íslendingum og við erum
að ræða síðustu daga. Ég er undr-
andi á þessu öllu saman, því þetta
er nýr heimur íyrir mér. Allar sam-
ræður sem ég hef fylgst með gefa
ekkert annað til kynna en það sé
verið að ræða um raunverulega
hluti og líf. Er það ég sem er orðinn
klikkaður eða eru það þeir, því við
erum staddir í Goðsögn á Rauðar-
árstíg? Umræðan snerist um Cyber
Punk.
Cyber Punk er svokallaður hlut-
verkaleikur og á vaxandi vinsæld-
um að fagna. Leikmenn leika með
sína eigin persónu og hver leikur
getur staðið í sjö tíma í senn og síð-
an er leik haldið áfram viku síðar.
Dæmi er um að leikur hafi staðið
yfir í tvö og hálft ár.
„í þessu spili, Cyber Punk, ertu í
framtíðinni, þetta er mjög dökk
framtíð, alltaf rigning og leiðinlegt.
Umhverfið er mikið tekið úr
myndinni Bladerunner,“ segir
Þorsteinn Kristjánsson hlut-
verkaspilari. „Eina leiðin til að lifa í
svona köldum heimi er bara að
fljóta með. En svo í reglunum er
gefið upp „kúlið“, sem er hversu
töff þú ert; ef þú ert meðhátt kúl þá
ertu eins og Schwarzenegger. Sum-
ir strákanna spila kalla sem eru
„sóló“ eða bardagamenn. Stund-
um, þegar þeir lenda í svakalegum
hremmingum, þá vilja þeir yfirleitt
taka inn einhver lyf til að þeir verði
sterkari eða geti barist í tvo daga
eða bara til að hækka „kúlið“. En
það fylgja hliðarverkanir ef þú not-
ar lyfin; þá fylgja reglur og þú getur
ánetjast þeim. Ef þú notar þau allt
of lengi geturðu lent á spítala eða
bara kallinn þinn deyr.“
Þetta hljómar nú ekki eins og
leikur, kannski frekar eins ogstór-
borgarraunveruleiki.
„Þetta er ekki svo raunverulegt.
Þetta er bara eins og að spila Mata-
dor. Þú getur keypt þér götur og
orðið moldríkur en þú ert ekkert
ríkur. En eins og í Advanced
Dungeons og Dragons þá gerist
það í fortíðinni og þú gengur um
með þína galdra og vopn og ert að
berja niður skrímsli sem eru fyrir
þér. Síðan verðurðu frægur hjá
fólkinu sem getur ekki barist.“
Já, já, bara eins og að spila
Matador.
„Fyrir mér er þetta eins raun-
verulegt og Hans og Gréta eða
Mjallhvít. Ég mundi halda að það
væri hjá flestum. Þetta er bara eins
og Matador; þú eignast voða mikið
en þú átt það í raun og veru ekki.
Hlutverkaleikirnir eru mjög líkir
tölvuleikjum, enda hafa margir
tölvuleikir verið byggðir á hlut-
verkaleikjum."
Þorsteinn er formaður Spila-
klúbbsins Fáfnis. Skráð-
ir félagar eru í dag um
300. Meðalaldur spilara
er 16 ár en til eru spilar-
ar frá sjö ára og upp í
45.
„Næsta spilamót
verður í enda maí eða
byrjun júní. Á síðasta
mót mættu fjögur
hundruð manns og var
spilað í 24 tíma. Á
næsta móti verður spil-
að í 32 tíma, eða tvisvar
16, því það er svo erfitt
að halda sér vakandi á
nóttunni.“
Þorsteini var boðið
að fá lánaðar auka-
hendur fyrir mynda-
töku. Ég er ekki ennþá
sannfærður um geð-
heilbrigði allra við-
staddra.
„Vissulega hefur þró-
ast tungumál í kringum
hina mismunandi leiki,
og því getur ýmislegt
hljómað ankannalega í
eyrum þeirra sem ekki
þekkja til. En þetta er enn og aftur
bara eins og í Matador; þú getur
lent í fangelsi en ert ekki í fangelsi.“
ROBBI @ isment-is
„Ég held að ég hafi byrjað fyrst í
þessu í kringum 1984, ég var að
grúska og var bara einn að þessu.
Ég held líka að tlestir sæberpönkar-
ar hafi í byrjun verið einir. Það var
ekki fyrr en um 1990 að ég sá í er-
lendum tímaritum að það var farið
að fjalla um fólk sem hafði sömu
áhugamál og ég,“ segir Robbi
„og þetta var kallað Cyber Punk“.
Leikurinn er til svo og hugtakið
og nú er komið að persónunni:
Eitthvað um tvítugt, hlustar á
house-tónlist og kemst inn á tölvu-
net til að safna upplýsingum og tala
við aðra. Sæberpönkarar bíða eftir
að komast í „virtual reality", sýnd-
arraunveruleika, líkt og þann sem
var sýndur í kvikmyndinni
Lawnmower Man.
„Fyrir mér er þetta raunveru-
leiki, þetta er það sem koma skal.
Fólk lifir sig inn í bíómyndir og lú-
dó og því ekki að lifa sig inn í cy-
berspace, eða þann heim og geim
sem öll þessi tölvunet eru orðin?“
Hvers vegna ekki?
Ég sé þó fyrir mér að þetta gæti
orðið ögn andfélagslegt í framtíð-
inni, þegar þeir sem ég kalla tölv-
unörd fara að eyða 90 prósentum
af vökutíma inni á tölvunetum til
þess eins að afla sér upplýsinga um
ekki neitt. Upplýsingar sem koma
engum einum manni að gagni. Þá
verður stutt í að menn vilji tengja
ROBBI @
„Fyrir mér er þetta raunveru-
leiki, þetta erþað sem koma
skal.
sig líffr æðilega við tölvurnar.“
En það er það setn sceberpönk
gengur út á, ekki satt?
Virtual reality, eða sýndar-
raunveruleiki, er það sem koma
skal. Ég spila ekki Cyber Punk-leik-
inn mikið, því hann er bara texti.
Þótt ég sé að spila hann við ein-
hvern í Bandaríkjunum er ég bara
einn fyrir framan tölvuna en ekki í
einhverjum hópi með pizzu og
spilið fyrir framan mig. Það verður
því gaman þegar jafhvel eftir tvö til
þrjú ár verður hægt að kaupa
virtual reality-hanska og -gler-
augu, sem hægt verður að tengja
við tölvuna og sjá grafík, líta í
kringum sig og lifa sig þannig inn í
þetta."
En hefur þú tekið inn lyf og
nálgast 12 í„kúli“?
Nei, ég verð að viðurkenna að
mér tekst ekki að lifa mig alveg
nógu vel inn í þessa leiki sem ég hef
aðgang að, vegna þess að gagna-
samskiptin við ísland eru það lítil.
Aftur á móti er gagnahraðinn að
aukast, en á meðan hann er svona
lítill finnst mér þetta ekki alveg
nógu raunverulegt.“
Einar Ben.
ÞORSTEINN KRISTJÁNSSON
„Eina leiðin til að lifa i svona
köldum heimi er bara að fljóta
með."
Þrátt fyrir ótíðina að
undanförnu finnur
drykkjumaður
PRESSUNNAR glögg-
lega hvernig sumar-
ið nálgast. Drykkju-
maðurinn ertil
himinlifandi
ir þeirri ákvörðun
Þorsteins Pálssonar
leyfa manni að
kaupa brennivín
milli klukkan 15.00
18.00. Ekkisvoað
kilja að drykkju-
maðurinn hafi fram
ð þessu látið bannið
hafamikil áhrifá
en það
rsamtsem áður
miklu þægilegra að
rekka löglega. En
þóað þessu framtaki
éfagnað hérverður
ækifærið samt sem
ður notað til að
hvetja til þessaðöll-
um takmörkunum á
ölutíma áfengis
erði aflétt hið
rsta. Eða heldur
einhver þvííalvöru
fram, að honum
komi það við hvenær
ég kýs að súpa á ódá-
insveigum?
Sumarboðinn leynist
þó víðar en að þessu
leyti. Til dæmis má
nefna þann úrskurð
dómsmáiaráðuneyt-
isins að ekkert mæli
gegn því að áfengi sé
sörverað undir ber-
um himni. Komi sum-
arblíðan einhvern
tímann verðurþví
lokshægtað sötra
víðarenígarðinumá
Hressó. Kannski
Reykjavík troðfyllist
ekki af þýskum vín-
görðum og dönskum
götukrám, en þetta
ersamtallt íáttina.
Síðast en ekki síst
má merkja sumar-
nándinaaf þvíhvað
fólkpantarábörum
borgarinnar. í stað
hinna og þessara
vodkadrykkja (Stber-
íutengslin) erufasta-
gestirfarnirað
panta gin og tónik í
stríðum straumum,
en eins og allir vita
er sú ágæta uppfinn-
ing upphaflega
hugsuð sem vörn
gegn malaríu í hita-
beltinu. Nú gera lík-
legast fæstir ráð fyr-
ir þvíað þurfaað
grípa til sérstakra
ráðstafana gegn
malaríu hér á ís-
landi, en þaðer
óhætt að láta sig
dreyma á þennan
hátt, rétteins og
sumirkaupasér sól-
hlífar í sumarbústað-
inn, aðrirfásérísá
sumardaginn fyrsta
ogenn aðrirtaka
meðsérblævængi
heim frá Kanarí. En
fyrstviðfáumaldrei
almennilegtsumar
hér, hví ekki að beita
ímyndunaraflinu,
drekka gin og tónik
undir sólhlíf í
tveggja stiga hita?