Tíminn Sunnudagsblað - 19.05.1963, Síða 7

Myndir af uppskurSlnum, sem gerður var ( London. Myndirnar voru teknar i Oxford gegnum orkusvið bióðdropa. Fyrsta
myndin til vinstri var tekin rétt áður en uppskurðurinn byrjaði og sýnir form orkusviðs eistans. Miðmyndin var tekin
10 mínútum siðar i gegnum orkusvið sama blóðdropa. Það sýnir, að skll hafa myndazt i orkusvlðið, sem kom fram á mynd-
Inni í Oxford samtímis þvf sem skorið var f eista sjúklingsins f London. Myndln lengst til hœgri sýnlr aftur eistaform og
nú eru i þvi tvær Ijósar rákir og skilln horfin. Tæki de la Warrs sýndu, að r&klrnar voru sllfurþræðir. Síðar sannaðist, að
læknirinn hafði elnmltt sétt þunna silfurþræði í eistað. Skurð læknirinn var hlnn viðurkenndi læknir dr. Kenneth Walker i
Harieystreet í London. Hann staðfestir myndirnar i einu og öllu.
þess að sjá, hvað þar væri um að
vera. Og 1955 kam þar læknir, dr.
Kenneth Walker að nafni. Honum
voru meðal annars sýndar myndirnar
frá uppskurðinum. Hann starði á þær
í þögulli undrun, en sagði svo: „Eg
var læknirinn, sem framkvæmdi upp-
skurðinn, og ég man nú, að ég undr-
•aðist, að það ætti að hringja til
Oxford, þegar uppskurðurinn hæfist“.
— Hann sagði líka, að hann hefði
ætlað að setja framræslupípu í eist-
að, en hætt við það og sett silfur-
þræði.
Þessa frásögn las Poul Goos í bók
Langston Days um starf de la Warrs.
Öll önnur dæmi í bókinni voru nafn-
laus, en þama var þó hægt að leita
staðfestingar á sannleiksgildi frásagn
arinnar. Nú var spurzt fyrir um þenn
an dr. Kenneth Walker. Kom þá í
ljós, að hann var einn af fremstu
læknum í London, frægur vísinda-
rithöfundur og mjög mikils metinn.
Honum var nú skrifað og spurt, hvort
hann staðfesti réttmæti frásagnarinn-
ar. Svarið kom um hæl: Læknirinn
staðfesti skýrsluna í einu og öllu.
Hann gat ekki skýrt tilraunina, þar
sem hún virtist stríða á móti viður-
kenndri þekkingu vísindanna. Hann
gat aðeins staðfest frásögnina.
Paul Goos fór nú til Oxford til að
leita frekari upplýsinga og þekking-
ar á starfi Delawárr-stofnunarinnar
og dvaldi þar í mánaðartíma. Hann
ihitti dr. Kenneth Walker að máli,
sem nú styður starf de la Warr með
öllu sínu vísindalega áliti og hefur
oft verið í forsæti á vísindalegum
samkomum, þar sem de la Warr hef-
ur talað, í von um að skapa áhuga
á starfi sínu. Og í Englandi hefur
það mikla þýðingu, hver er í forsæti.
Sé það frægur maður, nýtur ræðu-
maður góðs af, og dr. Walker hefur
aldrei hikað við að hætta áliti sínu
í augum dýrkenda „ortodoks“-vísind
anna með því að leggja nafn sitt við
starf de la Warr.
Fullnægjandi fræðileg skýring á
þessum fyrirbrigðum er ekki fyrir
héndi, en það er hægt að minna á
uppgötvun Hans Speemanns á ,,hin-
um kerfisbundnu orkusviðum“, sem
leiddi í ljós, að líkami okkar er byggð
ur upp af margs konar óefnislegum
orkusviðum, sem mynda saman heild
arorkusvið. En það hefur aldrei ver-
ið mögulegt að taka mynd af þeim
fyrr en nú. Nýlega lagði þó þekktur
þýzkur læknir, dr. med. Hans Adolf
Hansche í Manfred-Curry-Klinik í
Þýzkalandi fram niðurstöður og ár-
angur um notkun mynda af útgeisl-
an mannslíkamans við sjúkdómsgreán
ingar. Útgeislan þessi hlýtur að vera
summa útgeislana frá öllum orku-
sviðum líkamans, og starf dr. Hansch
es er því hliðstætt de la Warrs, þótt
aðferðtr þeirra kunni að vera allt
aðrar. — Það merkilegasta við tilraun
ir de la Warrs er, að þær sýna, að
orkusvið blóðdropans sem og orku-
svið líkamans, sem er úr, eru óliáð
tíma og rúmi. Myndimar sýndu nefni
lega, að orkusvið blóðdropans í
Oxford hagaði sér nákvæmlega í sam-
ræmi við orkusvið líkamans í Lond-
on: Það var skorið í eistað — sem
orsakaði breytingu á orkusviði þess
— samtímis sýndu orkusvið blóðdrop
ans í Oxford sömu breytnigu. Það
var settur silfurþráður í eistað í
London og samtímis sýndi orkusviðið
í Oxford þá breytingu. — Þessi orku
svið tilheyra því — eftir þessu að
dæma — veröld þeirra Plancks og
Einsteins, sem er án tíma og rúms
og því skilin frá skynjanlegri þrívídd
ar-veröld oklcar með annarri vídd.
☆
Allt frá tímum Newtons hafa vis-
indin haft mikinn áhuga á „geislun"
og bornar hafa verið fram að minnsta
kosti tvær kenningar um það, hvern-
ig stæði á, að ljósið bærist frá sól
og stjörnum til jarðarlnnar. Fyrri
kenningin gelck út frá, að alheimur-
inn væri fylltur eins konar ljósmiðli,
sem kallaður var „ljósvaki“ og bæri
hann bylgjur eða sveiflur ljóssins.
Hin kenningin hafnaði að vísu ekki
„ljósvakanum", en sló því föstu, að
ljósið bærist ekki með bylgjum, held-
ur væri það straumur óendanlega
smárra agna. Þessari hugmynd varp-
aði Newton fyrir borð, en tók upp
bylgjukenninguna. Nóbelsverðlauna-
maðurinn prófessor Compton sannaði
hins vegar, að ljósið er straumur
efnisagna. Þannig voru komnar fram
tvær ólíkar kenningar um það sama,
sem báðar voru óvefengjanlega sann-
aðar! Kjarnvísmdamaðurinn Louis de
Broglie sameinaði þessar kenningár
og sýndi fram á, að ljósið kom ýmist
fram sem straumur efnisagna eða sem
óefnislegar sveiflur, en aldrei hvort
tveggja. í senn.
Smám saman hafa fundizt margar
tegundir geislunar. Hinn frægi vís-
indamaður prófessor Millikan sýndi
fram á, að á hverri sekúndu „gengn-
umborast" höfuð okkar af 5—B geisl-
um, sem komfi utan úr geimnum —
enginn veit hvaðan — og hafa ef til
vill mikil áhrif á lífsþróunina. Tveir
prófessorar við Columbía-háskólann
í Bandaríkjunum hafa með nýju tæki
sannað, að það eru til geislar, sem
fara milli einstakra mólikúla. Til-
raun þeirra sýndi, að hver einstök
fruma, dauð eða lifandi — er lítill
móttakari og sendir, sem senda stöð-
ugt frá sér geisla. Þannig getur hvert
mólikúl sent frá sér geisla á nálægt
milljón ólíkum bylgjulengdum.
„Og nú nálgumst við þá tíma, seg-
ir Poul Goos, þegar hið efnisvísinda-
lega viðhorf deyr“ . . . Þróunin virð-
ist alltaf verða með sama hætti.
„Nýjar hugmyndir, sem eru í and-
stöðu við viðurkenndar eldri hug-
myndir, skjótavúpp kollinum, en vís-
indi samtímans líta til þeirra með
yfirlætislegu brosi:“
Árið 1844 setti baron von Reichen-
bach, sem á smum tíma var frægui
vísindamaður og uppgötvaði efni?
T í M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ
431