Tíminn Sunnudagsblað - 07.02.1965, Blaðsíða 4
uíanbæjarforstaða heimilisins mest á
Árna.
Móðir Árna dó þegar hann var
um tvítugt, en 21 árs kvæntist hann
Guðrúnu Sörensdóttur. Bjuggu bau i
47 ár eða þar til hún andaðist. Þau
eignuðust fjögur börn. Þrjú börnin
dóu í æsku, en elzta barnið, Guðný,
býr að Skógum, ásamt manni sínum,
Gunnlaugi Sveinbjörnssyni. Hjá
þeim dvelst Árni nú.
Árni fór snemma að vinna mikið.
Hann var strax eldskarpur og kapp-
samur, að hverju sem hann gekk.
Faðir hans hafði verið grenjaskylta
byggðarlagsins, og var Arni kosinn
á almennum sveitarfundi til þess
starfs, þegar hann var aðeins fjórtán
ára, og gegndi því samfleytt í meira
en hálfa öld, enda annáluð skytta.
Ferðamaður var hann ótrauður, þol-
inn og ratvís. Spretthlaupari svo af
.bar. Stökkmaður mikill, svo sögur
fóru af í sambandi við hlaup hans
yfir ár miili skara. Vei var hann
glíminn. Sláttumaður þótti hann með
afbrigðum góður.
Enn gengur Árni að ýmsum störf-
um. Slær til dæmis með orfi sínu
fyrir Garðræktarfélag Reykhverfinga
Arni í Skógum. sumar hvert ióðir. þar sem ekki er
I.
Ámi Sigurpálsson í Skógum í
Reykjahverfi leit inn til mín eitt
sinn í haust sem leið. Hann gerir
það venjulega, þegar hann kemur
til Húsavíkur og er alltaf aufúsugest-
ur. Hann er einn þeirra manna, sem
gott er að hafa nærri sér.
Árni er fæddur í Skógum 24 marz
1878 og er því að verða 87 ára gam-
all. Þrátt fyrir þennan háa aldur er
Árni knálegur enn og kvikur í spori.
Hann hefur svo góða sjón, að hann
notar aldrei gleraugu. Heyrir eins
vel og unglingar og man flest það,
sem gerðist á fyrri árum hans eins
og það hefði gerzt i gær.
Alla sína ævi hefur Árni átt heima
í Skógum. Þrátt fyrir það hefur
hann ekki yfir tilbreytingarleysi að
kvarta eða óyndi. Viðhorf hans til
lífsins hafa tryggt hann gegn slíku.
Alvara lífsins kom snemma til hans,
en eðlisgleði og lífsyndi yfirgáfu
hann samt ekki.
Faðir Árna, Sigurpáll Árnason,
bóndi í Skógum, dó, þegar Árni var
ellefu ára. Varð úti — eða bráð-
kvaddur — í stórhríð á Skarðaháisi.
Móðir Árna, Guðný Ólafsdóttir, hélt
áfram búskap á hluta af Skógum með
tveim börnum sínum, Árna og Hólm-
fríði, sem var fimm árum eldri en
Árni. Kaupamaður var á heimilinu
fyrsta sumarið, en upp frá því hvíldi
hægt að koma við venjulegum sláttu-
vélum. Á hverju sumri fer hann til
lax- og silungsveiða í á, sem tilheyr-
ir Skógum. Hvert haust gengur hann
meira og minna til rjúpna með byssu
sína og er merkilega fengsæll. Enn
fremur heldur hann enn þeim gamla
vana sínum að fara til Húsavíkur á
haustin og fá sér róður — einn eða
fleiri — með kunningjum, til þess
að afla handa heimilinu fisk til vetr-
arins. Og í haust sem leið, þegar
Árni heimsótti mig, var hann ein-
mitt kominn til Húsavíkur í þeim
tilgangi að fara á sjó.
II.
— Nú ætla ég að róa seinnipart-
100
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ