Tíminn Sunnudagsblað - 11.12.1966, Blaðsíða 4

Úr heimkynnum Neðra Hreppsfólksins. Séð upp Andakíl frá brúnni á Andakílsá. Ljósmynd: Páll Jónsson.
Nmnn EEfa iViagmjsdóttir:
HORFT TIL HORF-
IHHA KYHSLÓÐA
III. Itrail um Neðra-hreppsfólk-
ið. Teitsætt.
Fró fardögum 1924 leigðu fóstur-
foreldrar minir jörð sina, Kiifshaga
í Öxarfirði, með aHri áhöfn og bús
gögnuim og fluttust það sama vor til
Beykjaivíkur.
Veigamesta ástæðan íyrir þessari
ráðabreytni var sú, að við fóst-
urmæðgurnar þörfnuðumst læknis-
hj'áipar. Óttaxt var, að það væri þeg
ar orðið fullseint að leita hennar.
Svo reyndist vera.
Vanlheiisa kom fram hjá mörgu af
móðurfólki mínu. Kaliaði ág þetta
álög á ættinni.
Móðir mín og systkini hennar átlu
Frásöguþætfir II
öll við veikindi að striða iangan eða
skamman hluta ævinnar. Þetta var
þeim mun þungbærara sem hutui og
hagleikur til starfa var mikin og þörf
in brýn. Ég vík ef tii vill nánar að
þessu síðar í sambandi við móður-
ömmu mína Ingveldi Þó-ðaulóltur
frá Hamrakoti í Andakil. Hún giftist
Magnúsi Magnússyni í Neðra-Hreppj
í Skorradal.
Börn þeirra, sem upp komust, voru
þesisi:
1) Margrét, móðir mín, giftist
frænda sánum, Magnúsi Magnússyni
frá Beitistöðum í Leirársveit Þciira
börn, auk mín, sem þetta ritar, voru:
Magnea Ingileif, Leufey, Björg, Gunn
ar Aðalsteinn.
2) Magnús, kvæntur Kristínu Guð-
mundsdóttur frá Hvassaihrauni í
Vatnsleysulhneppi, Gullbringusýslu.
IÞau eignuðust táu börn. Misstu tvo
drengi í frumbernsku: Guðmund og
Ingvar Aðalstein (tvíburi) og dótt-
ur unga, Einöru. Börn þeirra, sem
liíðu til fullorðinsára, eru Skúli Haf
steinn, Guðmundur Þórir (t.víburi),
Magnús Aðalsteinn, Valtýr (skírður
tveimur nöfnum, breytti því fyrra og
mun hafa sleppt síðara nafninu 'Ey-
steinn) Gunnsteinn, Guðriður Bára.
Einara Karla, almennt kölluð Ninna.
3) Guðríður, gift Eyjólfi Gíslasyni.
Þeirra börn; Trausti, Reynir Svala
og Magnús Páimi.
4) Maren, fósturmóðir min, giftist
Einari Sigurðssyni frá Sandfells-
haga í Öxarfirði í Norðui-Þingeyjai>
sýslu. Systurnar eru allar dánar en
móðurbróðir minn lifir, níræður að
aidri. Hann býr yfir talsverðum fróð
leik um ættíólk sitt, en víðar er mik-
il vitneskja fyrir hendi svo sem hjá
Guðmundi Illugasyni, sem mun manna
fróðastur um ættir Borgfu-öinga. í
þessum greinarkornum minum kem
ég litlu einu að af þeim fróðleik, sem
fyrir hendi er. Það lítið hér verður
tínf tii, er að einhverju leytj tengt
minningum mínum frá uppvaxtarár-
unum.
Þó að einberar nafnaþul jr séu þurr
ar og leiðinlegar, ætla ég að láta
íljóta hér nöfn systkinanna í Neðra-
HTeppi, barna Magnúsar Gislasonar,
bónda þar, og konu hans, Sigríðar
Grimsdóttur, þeirra er upp komust.
Ef til vill gæti þetta orðið einhverj-
1060
I í M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ