Tíminn Sunnudagsblað - 03.03.1968, Blaðsíða 7
Ema Eggerz;
Friðrik Eggerz
og séra Sigvaldi
ísögu
Jóns Thoroddsens
Séra Friðrik Eggerz á Ballará.
Við lestuT ævisögu séra Frið-
riks Eggerz vaknar ósjálffrébt sú
spurninig, hvort höfundur hennar
geti verið fyrirmynd jaffn ieiðin-
legrar persónu og Sigvalda prests
í „Manni og feonu“, skáldriti Jóms
Thoroddsen. En sem kunnugt er,
Ihefur því verið haldið fram í
dokitorsriitgerð Steingrí;mjs J. Þor-
Steinissonar prófessors.
Vantrú á skoðun þessa veldur
því, að iagt er á brattann til að
Ikynniast, hvernig þetta er rökstuitt,
þóbt ætla megi, að slík xitgerð sé
ekki við aimennings hæfi. í ljós
kemiur, að ósannaðar sögur, hafðar
ara, sem lengi bjó í Seyluhreppi
í Skagafirði, virðast uppistaðan í
röksemdafærslu höfundar. Má sú
veigalitla uppistaða helzt teljast
mér til afsökunar fyrir að ráðast í
að setja á prent eftirfarandi hug-
ieiðingar.um málið.
Á bls. 384 í doktorsritgerðinni
er þessi setning höfð eftir sóra
Friðriik Eggerz:
„Ég álít þessa mifclu menntun,
sem þið talið um, meiir tiil bölv-
unar en bóta. Með henni eiga þeir,
sem skálkar eru, hægara með að
koma sér undan refsivendi iag-
anna. Þeir smjúga gegnum netið,
en flækjast ekki, af því að þeir
haffa notið of mikillar mienntunar.
Ég spái þvi, að fjárdráttur, svik
og prettir vaxi óðfluga í landinu
og því hraðara sem menntun er
meiri. Vaxandi menntun væri góð,
ef fais og óknyttir yfirgnæfðu
ekki. En því spái ég.“
Friðrik Eggerz var forspár.
Skyldi hann hafia órað fyrir, að
aukin menntun gerði sögusagnim-
ar vestfir2lku að háskólabókmennt-
um? ,
Sjálffur skrifaði hann bækur,
sem gefmar hafa verið út undir
nafninu „Úr fylgsnum fyrri ald-
ar“, meðal annars til að hnekkja
þesisum sögum.
eftir Gísla Konráðssyni sagnarit-
„Ég efast", segir Erna Eggerz, þegar hún hugleiðir líkindin til þess, að séra
Sigvaldi beri svipmót langafa hennar á Ballará.
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
175