Tíminn Sunnudagsblað - 20.10.1968, Blaðsíða 18
MiSgarSur — gamla prestsetriS í Grímsey.
Ljósmynd: Páll Jónsson.
Jón Sigurðsson í Yztafelli:
Þættir lír Grímsey
II. Eiríks saga Friðbjarnarsonar
Eiríkur fæddist á Kaðalstöð-
um í Fjörðum 13. marz 1904. Ekk-
ert veit hann um ætt sína, nema
að faðir hans hét Friðbjörn Jóns-
son og bjó þá á hluta af Kaðal-
stöðum. Móðir hans hét Rristjana
Guðmumdsdóttir og var vinnukona
hjá Friðbirni.
Friðbjörn var giftur Rósu Sig-
urbjarnardóttur. Árni Magnússon í
Rauðuskriðu tók hana munaðar-
lausa í fóstur. Ámi var talinn ann-
ar ríkasti bóndi í Þingeyjarsýslu
og var barnlaus, en tók fjölda-
mörg fósturbörn og skipti arfi á
milli þeirra, og hlaut Rósa nokkra
fjármuni. En alla daga voru þau
hjón, Rósa og Friðbjörn, bláfátæk
og á sífelldum hrakningi milli
jarða og jarðarhorna við hina
mestu ómegð. Vinnukonubamið
var þvi fullkomlega óvelkom-
ið vandræðabam.
Friðbjörn átti bróður, sem Ei-
ríkur hét og bjó allgóðu búi í
Grenivík í Grímsey. Það varð fanga
ráð Friðibjamar áð skíra drengimn
Eirík og gefa hann bróður sínum.
Þegar drengurinn var þriggja mán-
aða gamall, var hanm fluttur í
fóstrið út í eyju. Eftir það sá hann
aldrei föður sinn og ekki móður
sína fynr en hún var orðin fiör-
gömul og dvaldi á elliheimilinu í
Skjaldarvík.
Eiríkur Jónsson í Grenivik
var talinn ágætur sjómaður. Hann
var giftur og átti fjögur börn á
unga aldri. En hans naut ekki
lengi við. Þess getur í Sigmundar-
þætti í síðasta blaði að ,oft gat
hvesst og brimað svo skyndilega
á Grímseyjarlegu, að ófært var að
komast í land.
Svo bar til, semnilega vorið 1907,
að stór bátur frá Húsavík lá á
legunni og voru nokkrir Grímsey-
ingar frammi, þegar skyndilega
hvessti og brimaði svo, að ófært
var að koma heimamönnum í
larnd og engin björg fyrir Húsa-
víkurbátinn, nema að halda undan
veðrinu í átt til meginlamdsins upp
á von og óvon. Eiríki í Grenivík
var bezt treyst til stjórnar, og sett-
ist hanm við stýri. Skjótlega kom
ölduhmútur, sem gekk yfir bátinn,
reif og kastáði Eiríki frá stýri og
á varmimg nokkurn og meiddi hann
svo, að hanm varð ósjálfbjarga. Þá
tók Ifalldór Einarsgon við stjórn
á bátnum, formaður hams frá Húsa-
vík. Mörg ólög-gerði fleiri og gaf
svo á, að varla hafðist undan að
ausa. Sumum bátsverjum féllst
hugur, og einhverjum varð að orði,
að þessi austur væri vonlaus, þeir
væru áð farast. Þar vajj á skipi
834
T í M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ