Tíminn Sunnudagsblað - 24.11.1968, Qupperneq 9
Meðal þeirra, sem riðu til Laxár-
forúarkirikju þennan só'lríka sunnu
dag, var Valdimar í Árnanesi á
gæðingi sínum, Toppi.
Mörgum kirkjugesiti varS star-
sýnt á brúntoppótta folann, sem
teygður var á vekurð og rann
fanigreistur fram úr öðrum hesit-
um. Einn af þeim, sem renndi
hýru auga til Topps, var Þórhall-
ur Daníelsson, sem að lokinni
imessu bað Valdimar áð selja sér
þennan gulilfa'Ilega fola. En Valdi-
mar tók lítið undir það og kvaðst
ekki selja folann. Árla á næsta
degi birtist sendimaður Þórhalls
Daníelssonar inni í Árnanesii og
færði Valdimar áríðandi bréf.
Valdimar opnaði bréfið og las það,
en þáð var á þessa leið:
„Höfn Hornafirði 15. marz 1915.
Hr. Valdimar Stefánsson, Árna-
nesi! Góði vin!
Ég, eins og margir fleiri, varð
skotinn í brúntoppótta folanum
yðar í gær. Nú vil ég bjóða yður
upp á hestakaup, því ég hefi ekki
ráð á að telja út beinar 300 kr.,
eins og Pétur segir mér að þér
látið hann ekki undir. Ég hefi
margoft verið beðinn og síðast í
gær um rauðu stóðmerina, sem ég
á í Árnanesi og brúnan hest vetur-
gamlan, er ég á þar, undan henni,
og ég hefi ekki ætlað að láta þess-
ar skepnur af hendi að svo stöddu
og læt þau ekki, nema skipti geti
orðið á milli okkar. Þau bæði léti
ég ekki undir 220 kr. og borgaði
yður í penángum 80 kr.
Hvað segið þér um þetta? Eigið
tæplega völ á að fá svona hryssu
hér um slóðir. Ég álít mína hryssu
gulls virði, eins og þér brúna fol
ann yðar.
Með kveðju.
Yðar
Þórhalur Daníelsson.
Valdimar í Árnanesi lagði bréf-
Þórhalls Daníelssonar til hliðar,
án þess að láta þess að nokkru
getið. Hélt hann áfram að láta vel
að Toppi og velja honum bezta
heyið, sem völ var á í hestahlöðu
í Árnanesi. Snemma á næsta
rnorgni fór hann ddsnemma á
fætur og byrjaði að ieysa heyið
handa Toppi. Ekki var hann nema
rétt nýbyrjaður á því venki, er
hann varð þess var, áð geyst var
riðið í hlað í Ánnanes'i, og Þónhal-
u,r Dainíelsson sté þar af baki. Á
samiri stunSú birtist Sigurður Pét-
unsson í hestahlöðu. Spyr hann
Valdimiar, hvort hann hafi fengið
bréf fná Þárhalli Daníelssyni og
hverju hann ætli að svara því.
Segir hann Þónhall kominn til að
fá úrslitasvar um hestakaupin.
Valdimar segir, að þar sé engu að
svara, hann hafi sagt Þörhatli það
við kirkjuna á sunnudaginn, að
hann seldi ekki þennan góða hest.
Sigurður spyr þá hvort Valdi-
mar hafi efnii á að slá hendi á
mó'ti slíku boði, þar sem honum
séu boðin nærri þrjú hestsverð
fyrir einn hest. Valdimar mat orð
fóstra síns jafinan mikils, því að
Sigurður var viður’kenndur fyrir
hyggindi. Fór hann nú að hugleiða
málið, og svo fóru samskiptin við
Þórhall, að hestakaupin voru gerð
samkvæmt því, sem Þórhallur
bauð í bréfinu. Valdimar fékk
rauðstjörnóttu hryssuna, brúna fol
ann veturgamla og 80 krónur í
peningum. En Þórhallur reið úr
hlaði með Topp.
Valdimar í Árnanesi á góðhesHnum lOreyra.
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
945