Tíminn Sunnudagsblað - 24.11.1968, Qupperneq 21

Camille Claudel myndhöggvari
eikki 'hafa fundið nýjan sannleika,
heldur endurvakið gamlan.
Tækni hanis var slík, að því var
halidið fram um sumar myndir
hans, að þær væru steyptar eftir
Mfandi fólki.
Mörg verk voru pöntuð hjá hon-
uan, en oft risu deilur milli hans
og þeirra aði'la, sem verkin vildu
fá, því að hann gat ekki hugsað
sér að slaka á sínum eigin list-
rænu kröfum tíl að ganga til móts
vdð bæjaryfirvöld eða hverjir sem
það nú voru, sem í hiut áttu. Hann
gerði mynd af Balzac, þar sem höf-
uð skáldinis rís upp úr uimfangs-
miklum sloppi, þriggja metra
hérri steinblökk. Verkinu var skil-
að aftur til Bodins og ekki sett upp
fyrr en hann var löngu iiátónn.
Franska ríkisstjórnin pantaði
hjá honum skrauthurð fyrir safnið
„Musée des Arts Decoratifs“ með
myndum úr hinum „Guðdómlega
gleðileik“ eftir Dante. Hann vann
að verkinu í fjörutíu ár og varð
aldrei ánægður. Féð, sem hann átti
að fá fyrir það, endurgreiddi hann.
Þessi hurð átti að heita „Hlið
helvítis" og vinnustofa Rodins var
full af myndum, sem hann hafði
ætlað að setja á hurðina, en lagt
til hliðair.
Calais-borg pantaði og hjá hon-
um mynd, og spratt af því linnu-
laus deila milli hans og yfirvalda
Höggmyndin Mignon. Fyrirsætan var
Rose Beureb tryggur lífsförunautur
Rodins. Þau giftu sig tveimur vikum
átSur en hún lézt. Myndin til vinstri
sýnir hiö síðbúna brúðkaup. Brúðgum
tnn, siðskeggjaður, og brúðurin sitja
fyrlr miðju.
í Calais um það, hvernig myndin
ætti að vera.
Það voru þó ekki slíkar deilur,
heldur óvenjuleg túllkun lista-
mannsins á margþvældum við-
fangsefnum, sem gerðu hann svo
firægan, að á heimssýningunni skip
uðu verk hans glæsilegan sess og
vöktu hrifndngu allrar Evrópu.
En áður en hann hlyti frama
hafði hann árum saman stritað
hörðum höndum.
Hann vann að steinsmíði, sem
aðstoðarmaður annarra mynd-
höggvara og við að teikna Sévres
postuiin. En hverja stund, sem
hann hafði aflögu og hvenær sem
hanm hafði ráð á, var hann að
vinma að eigin hugmyndum, fikra
sig áfram í list simni,
Fynsta manneskjan, sem iagði
hionum lið, var María, systir hans.
Hún hvatti hann til að gerast lista-
maður, þvert ofam í vilja föður
þeirra, sem var háttsettur í lög-
reglunni og vildi, að sonurinn tæki
upp rólega atvinnu, með fastar
tekjur vásar.
Rod'in þurfti mjög á uppörvun
að halda. Honum hafði þrívegis
verið synjað um inngöngu í viður-
kenndan listaskóla, Ecole des
Beux Arts, þótt hann gengi í fimm
ár á annan skóla honum tengdan.
Kaup það, sem hamn hafði sem
steinsmiður, var einungis fimm
frankar á dag. Og átján ár liðu án
þess að myndir hans yrðu sýndar
opimberlega.
Svó varð María fyrir ástarsorg-
um, gekk í klaustur og dó skömmu
síðar.
Ógæfa hennar hafði djúp áhrif
á Rodin og hann ákvað að verða
sjálfur munkur. Gerðist hann ný-
liði í regiu Feðra hins heilaga
\
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
957