Tíminn Sunnudagsblað - 26.01.1969, Blaðsíða 3

Alkunna er, Kvernig kamelljónið getur skipt um lit
og tekið á sig gervi, svo aS það líkist lauti eða
kvisti. Þetta er líka hin eina vörn þess gegn hættum.
Það er allt of selnfært til þess að flýja.
Samt ber oft við, að óvinur kemur auga á kamelljónið. Þá
snýr það hliðinni að óvininum og blæs sig út sem mest
það má. Á veiðum snýr kamelljónið snjáldrinu fram og
slöngvar langri og mjórri tungunni á bráð sína.
Liturinn á gervi kamelljónssins fer
eftlr umhverfi og birtu, en einnig
eftir hugarástandi dýrsins. Um næt
ur ber það annan lit en um daga.
Séu reistar upp spýtur við hliðina á
kamelljóni, og síðan teknar á brott
að hæfilegum tíma liðnum, koma i
Ijós hvítar rendur á belg þess.
Fyrr hétdu menn, að kameHjónið
blési út tungu sína. Nú er það
kunnugt, að hún er eins og fjöSur i
munni þess, og sterkir vöðvar
stjórna henni.
Á höfði kamell jónsins eru hnútar og
hvöss horn. Þau nota karldýrin, þeg
ar þeim lendir saman út af kven
dýrunum. Þá getur tekizt snarpur
bardagi.
Augu kamelIjónsins eru einkennileg.
Dýrið getur rennt þeim fram og aft
ur að vild sinni og horft samtímis
fram fyrir sig og aftur fyrir sig.
Þegar kamelijón hefur komið auga
á bráð, spennir það hala sinn og aft
urfaetur fasta um grein. Á tungu
broddinum er kvoffa, sem bráffin
festisf í.
m

T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
)