Tíminn Sunnudagsblað - 09.03.1969, Qupperneq 20

ummbreitist hier nocku'ö, árlega
soleiðis, að jafnann hæckar pris-
inn á þeirra, enn iæckar á vorum
vörum: 1 pd einlit ull 7 sk.. sama
mislit 5 á 6 sk 1 Lið járn lrd
16 sk. 1 lóðlína 42 sk, 1 q Tiara
4 sk. 1 N Eingelskt Tóbak 32 sk.
Slíkur hinn sami, og ecki minni að
sínu leitj er dírleiki Kramvörunn-
ar, so sem þá ein mál af þeirri
stærstu Sort kostar 1 sk., 1 alman-
ak 4 sk., 1 bók fínn Pappír 24 sk.
og so hvaðannað eftir sínu leiti.
Alit so biðium vier auðmiúklegast
Hans Háveiborinheit vilji hafa
einhveria þá viðleitni, er Hans Há-
velborinheit siá líklegasta til lag-
færingar þessari vorri hart þreing-
andi nauðsin.
Vier forblívum
í stærstu undirgefni
Hávelborni Náðugi
Hr. Stiftamtmann
Hans Hávelborinheita
auðmiúkustu þienarar
Vigfús Benediktsson
(prestur í Suðursveit)
f námunda við þessl
þeirra Suðursveitar-
fjöll var kaupstaður
bænda. Þar var löng-
um þung verzlun.
Suðursveit í Hornafyrði d. 21 Octo-
br 1795
Christían Vigfússon
Sigur'ður Guttorsson
Guðmundur Brinjúlfsson
Steinn Jonsson
Hakon Jonsson
Þorarinn Jonsson
Jon Þorarihsson
Ásgrímur Hallsson
Sigurður Bjösson
Sveinn Sveinsson
Erlyndur Erlyndsson.
ELÍAS MAR;
Fjórar skrýtnar sögur
Ekki alls fyrir löngu rakst ég á
í fórum mínum aldarfjórðungs
gamalt handrit, sem ætla mætti,
að ég hefði fvrir löngu látið í glat-
kistuna. Ég tók mig til og renndi
augum yfir þessi gulnuðu blöð,
ætlaði síðan að henda þeim. En
þegar ég hafði lesið þau kom mér
til hugar, að e.t.v. kynni einhverj-
um að þykja þær sögur fO'rvitni-
lega,r, sem á þau voru skráðar,
frásagnir gamallar konu af dul-
rænni. reynslu sinni, að vísu mjög
takniarkaðri. Því hefur orðið úr,
að ég. hef hremritað þetta gamla
hand.rit mitt og sent Sunnudags-
blaði Timans, svo til óbrevtt frá
þess fyrstu gerð.
„Amma min, Guðrún Jónsdóttir
(nánar um Guðrúnu Jónsdóttur i
Úrvali, jan. 1964) var fædd og upp
alin að Hausastöðum í Garða-
hverfi, dóttir Jóns Erlendssonar,
sem þar bjó á 7. og 8. tugi síð-
ustu aldar, og konu hans, Önnu
Magnúsdótlur. Ég hef oftar en
einu sinni heyrt hana segja sögur
þær, sem hér fara á eftir, og þyk-
ist ég muna þær rétt, enda þótt
ég skrásetji þær ekki fyrr en um
það bil tveim árum eftir að ég
hevrði hana fara með þær síðast.
Saga af Írafells-Móra.
Þegar þetta gerðist mun Guð-
rún hafa verið á áttunda ári (fædd
1863). Það var að sumri til og fólk
allt við störf úti við. Guðrúnu
hafði verið komið fyrir í vestari
bænum, en á Hausastöðum var tví-
býli. Þegar nokkuð var liðið á dag,
var barninu leyft að fara þangað
sem fólkið var að vinna, en það
var ekki langt frá bænum, enda
yfirleitt skammt bæja á milli í
Garðahverfi. Hún mun hafa dval-
izt mjög stutta stund hjá fólkinu
og lagt af stað heim aftur án þess
að henni væri fylgt.
Á Hausastöðum hagar þannig
til, að fyrir sunnan bæinn liggja
traðir meðfram kálgarðsvegg
hlöðnum úr grjóti, um þessar
traðir var gengið þegar fara þurfti
niður í fjöruna á sunnanverðu nes-
inu. Nú gengur Guðrún litla upp
þessar traðir á leið sinni heim, og
er komin þangað sem verið var að
kvísla brók. Heyrir hún þá, að ein-
hver er fyrir aftan hana. Það er
stigið þungt til' jarðar, og hún
heyrir móðan andardrátt. Þegar
hún ætlar að líta við, er tekið ut-
an um hana þreklegum höndum
og henni haldið fastri.
Við þetta varð barnið lamað af
212
TfMINN - SUNNUDAGSBLAÐ