Tíminn Sunnudagsblað - 13.07.1969, Qupperneq 3

o
fURBURNkrT.
Froskar geta því aðeins andað með
húðinni, að hún sé rök. Þess vegna
halda þeir sig þar, sem þeir komast
auðveldlega í vatn. Þegar ísa leys-
ir, gera karldýrin kvendýrunum
heldur betur rúmrusk. Því næst
gjóta frúrnar 2000 hrognum.
Hrognin klekjast flTótt út, og iirf
urnar anda með tálknum. Sé lirfan
tekin og látin í glas, sést greinilega
hvernig hún sogar vatnið upp í sig
og spýtir því síðan aftur út um
tvö op, sem eru aftan við höfuðið,
áþekkt og fiskar gera.
Táikn frosklirfunnar eru blóðrik,
og þau drekka í sig súrefnið úr
vatninu. Við hamskiptln verða
breytingar á tálknunum, og eftir
hæfilegar myndbreytingar verfjlur
til litill froskur, sem andar með
lungum og húðvörtum eins og
foreldrið.
Froskar anda með lungum, en einn
ig f gegnum húðina. Froskurinn
! leirnum dregur tll sín súrefni úr
vatninu. Slímug húðin þénar til
þess, og vörtur á henni eru eins
konar dælur.
I leinnum er hitastigið nokkurn
veginn jafnt vetrarlangt. Undir
vorið má gera ráð fyrir, að það
sé I kringum fjögur stig, þótt ís
sé yfir öllu og vatnið nálægt frost
marki.
Kaldara er á kvenfroskunum. En í
líkama þeirra er mikið saltmagn,
og þvl er það að þakka, að kuld-
inn verður ekki kyni frosksins að
aldurtila. Sumar froskategundir
þoia jafnvel að frjósa.
Eru froskar og eðlur sérstaklega viðbjóðsleg kvik-
indi? Það finnst mörgum. En það er leiðlnlegt, því
að meðal þeirra eru kynkvíslir, sem hafa aðdáunar-
verða hæfileika til þess að sjá ætt sinni borgið.
Þegar haustar og kólnar grafa kvenfroskarnir sig niður
í laufdyngjur, smjúga undir trjárætur eða niður í gjótur.
Karldýrið kafar aftur á móti niður í poll, sem ekki botn-
frýs, leggst þar fyrir í ieirnum — og sofnar.
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
603