Tíminn Sunnudagsblað - 13.07.1969, Síða 14

miraiiast á það hér, að síðan ég lét
aif steótaistjórn, hef ég lært að binda
bækur, og nú bind ég bækur fyr-
iir sjálfan mig í tómstundum mín-
uim og höí af því mikta á-nægju.
Ég lærði hjá Helga Tryggvasyni.
Hanrn kennir bókband hérma —
hiandavinnudeild Kennaraskólans
er ennþá í garmla skólahúsinu.
— Þú hefur átt miikinn þátt í
þeim breytingum, sem orðið hafa
á kemmaranámi á undanförnum ára
tugum?
— Sem sKólastjóri KennaraskÓl-
ans hef ég auðvitað átt minn þátt
í því að marKa þá stefnu, er fylg.ia
skyldi. Fyrst er þar að nefna leng-
ingu námslns. Kennaranám var
upphaflega sex mánuði á ári í þrjá
vetur, en var lengt í sjö mánuði
á ári í fjóra vetur. Einnig var um
leið bætt við mámsgre-imum Þá var
ég formaður byggimgarnefmdar
skólans ailt firá byrjun til ársims
1962, en skólinn var hér í gamla
Skóiahúsinu við Laufásveg frá
stofnun skólans 1908, unz nýja
sKólahúsið vaT tilbúið ti'l notkunar
árið 1962. Einnig var ég formaður
í nefnd he.írri, sem skipuð var til
þess að semja ný lög um kemnara-
menntun.
— Hverjan breytingar voru
igerðar þar helztar?
— Þá var komið á laggirnar
þremiur nýjum deildum innan
Kennaradkóíans. Fyrst er þar að
nefma tveggja vetra undirbúnings-
deild fyrir sérkennara og fram-
haldsdeild fyrir útskrifaða kenn-
ara — þess má geta hér, að við
í nefndinni hugsuðum otókur bana
sam vísi að kennarahástóóla. Þá
var einníg sitofnuð memntadeiM,
þar sem kennarar fá sitúdentspróf
eftir eins vetrar viðbótarniám. Að
auki var svo tóomið á valfreilsi
niámsgreina. Þetta er ai'lt komið í
gang núna.
— Nú er talað um að gera all-
róttækar breytingar á kenma.ra-
námi?
— Sjálfsagt verða skiptar skoð-
anir um, hvort það er tímia-
bært ennþá. Breytingarnar, sem
komu til framkvæmda 1963, eru
al'lar á byrjunarstigi, og lítl
reynsia komin á það ennþá, hvern-
ig þær gefast.
— Nú þegar aðsókn hefur auk-
izt svo mjög að Kennarasikólanum,
hefur það etóki 1 för með sér, að
imnan um leynist léifegri kennara-
efnii?
— Að vísu er misjafin sauður 1
mörgu fé, og hefur al'ltaf svo ver-
ið. Ég hygg þó, að hér sé ekki um
neina hættu a® ræða. Inntökuskil-
yrðin í skólann og aðhald það, sem
námið veitir, á að vera trygging
þess, að ekki séu útstorifaðir léleg-
ir kennarar.
— Þú hefur uninið mikið starf
í samtoandi við íslenzkutoe mmsiluma ?
— Þegar ég tók við kennslu í
íslenzku, skorti nokkuð á, að tl
væru kennslutoæbur í öilliuim grein-
uim íslenzkunnar. Ég samdi því
ágrip af setnimgarfræði og greina-
merkjiafiræði, sem varð upptoaf
kennslu í þessuim greinum. Síðar
komu aðrir til og endurbættu þess-
ar regiur, en gerðu etoki veruleg-
ar toreytingar á'þeim Þegar Björn
Guðfinnsson samdii sína setninga
firæði, breytti hann niðurröðun-
inni — tók setningarihluta fyrst,
en síðan setningar, en ég hafði
setninigarnar fyrst. Ungu ínemnim-
ir segja núna, að þetta kerfi sé
afflit úrelt, en þeir hafa ekfci ennlþá
sett firam nýjar regliur.
Þá saimdi ég riltreglur og staf-
setningarorðabók þegar nýja sfaif-
setninigin var lögtooðin árið 1929.
En eiitt erfiðasta verk, sem ég hef
uimmið, var emdursarmnimig danslk-
íslenzfcu orðabókarinnar. Það tók
tvö ár og var affllt unnið í hjáverk-
um, eims og raunar ö'lil mín riit-
störf og þýðingar.
— Þú hefur þýtt mifcið?
— Það eru aðalega umglingia-
bækur. Meitoastar af þeim tel óg
Nomn abækur mar
— Kynnlist þú Jóni Sveinssyná?
— Nei, etóki get ég sagt það. Ég
hiltti hann árið 1930, er hann kom
á alþingishátíðina, og ræddi við
harnn um þýðingarnar á bókum
hians, en ég kynntist honum ekki
svo neiinu næmi.
— Hvermig segir þér tougur um
himm brisciiegia lýðtoástoóla, sem
rætt er um að koma á fót í Skál-
holti?
— Með honum gæti komið nýr
andi í stóólamái otótóar. Þó veiltur
aMt á því, bvernig menn veljast
þar tl starfa — ytri umgerðim
skiptír ekki meginmáffli. Raunar
ffflnnst mér timatoært, að við leggj-
um nokkum skerf tl norrænna
stoóliaimála — þar höfuim við lengi
verið þiggjendur en etobi veitend-
UT. Framhald á sí8u 622
Gamla Kennaraskólabyggingln, þar sem Freysteinn Gunnarsson býr enn.
614
T f M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ