Tíminn Sunnudagsblað - 20.07.1969, Blaðsíða 14

slóðuim mínum, VestfjörSum. En
þamigað komst ég ekki í þetta sinn
vegna veikmda, svo að ég hef ver-
ið mest ' niágrennii Reykjavíknr,
gert uppdrætti hérma í hrauninu
og fairið tii Þingvala og málað þar
og teiknað rissmyndiir, sem ég aetla
svo að mála með olulituim, þegar
ég kem til Hafnar aftur.
— Hefurðu málað mikið af
myndum frá íslandi þessi ár?
— Já, ég hef alltaf sinnt ís-
ienaku efni, en þar sem ég hef
efcki komið tiil íslands í nítján ár,
þar til í fyrra, var það mestmegin-
is byggt á Ijóðrænu efná. En það
visnar í huganum með árunuim,
þegar mftður getnr ekki séð hlut-
ina líka. Ég kom hingað fcil þess að
gefca haldið áfram að túlka ísland.
Ég hef Lítið málað „absfcrakt“, ein
þetta verður nokkuæs komar „ab-
straiksjón“, rð mála fcil dæmis stein,
þar sem enginn Sfceinn er sjáanleg-
uir.
—Notarðu eingöngu olíutiti?
— Nei, ég teikna svolítið Mika og
hef fengizt töluvert við graifík. Til
dæmis gerð: ég myndasögu í graf
ík um ferðina fcil KaupmannahaBn-
ar fyrir tuttugu árurn. Sagan er til-
einllouð sym mínum og heitir „Vilii
fer til Kaupmiannalhafnar“. Mig
langiar fcil þess að fá hana gefna
út hér heima og hef von uim sam
vinnu við Æskuna um það. Ann-
ans er grafíkilistin ákaflega sein-
leg og erfiS vinna, svo ég málaði
imieist oiíumiáOiverk, meðan börnin
voru ffitil, og þá miiikið af banma
myndum. Dætur mínar tvær vomu
offcast aðaipersónunnaæ. Núna síð-
ustu árin he'f ég svo tekið til við
grafikina aftnr. I Kjaupuianinaböfin
er niú góður grafísfeuir skótti, þar
seim margir ísiiemdinigar stfcumda
nám.
☆
Manía stundaði listmáim sitt í lista
háófeólanuim danisfea, eiftir að hafa
verið fcvö ár í 'hamdíðasfeóílamuim í
Reykjavífe.
— Ég sá mér efeki fænt að búa
hér á íslandi af ýmisuim ástæðuim,
svo óg fluttist aJfarin tl Kaup-
maimna'hafnar. Þar hétt óg fyrstou
sýnimgu mlna árið 1947, og síðan
hef ég sýnt á hvenju ári í Char-
iottenborg og iifað á veirltouim mín-
uim þesisi tutítu'gu ár. í septemifaer
í haust held ég sýningu ýbna, og
þar verða aðallega íslenzfeiar rnynd
ir eftir uppdráttum, sam éig gerði
hérna heirna í fynrasumar. Hér er
allfcaf nóg efrni í málverfe, náttúr-
an er svo mmngfarotim. Em við verð-
um að gæta iandsims áfeafleiga vel
og kenina börnunum að umganig
asit það með virðingu. Maður
sér mdikflu faetur verðmætin, þegair
maðuir feemur gestur. fsleindingair
eru mjög dugtieglr að byggja, en
þegar framfevæmdimar eru svona
mMar, þarf að fara varlega, svo að
náttúrufegurðinni verði ekki spifllllt,
þó að við ættum allar heimisins
miffljóniir, gætum við aldrei toomiið
upp aftur fjaltá, sem hefur verið
eyðitagt i hugsunartleysi. Efeki er
nóg, að byggja faffleg hús handa
næsfcu kynislóð, hún verður lftoa
að fá landið sibt óStoemimt að erfð-
um.
☆
María hefur máliað_ miifeið af
tand'Sliaigsmy ndum frá íslamdi, en
þær myndir h emnair, sem miesta
atíhygflii hafa vakið erlieinidis, eru þó
svipmyndir úr tífi fólks fyrr á tím-
um .Úr barnsminni sínu gerði hún
filokk mynda, þar sem hún lýsiir
andliáti ömmu sinmar vestur á
fjörðum. Þar imá sjá atburðarás
ina alllt frá bamabeðmum, þar tál
Jlifekistian er að lotouim ftutt burt á
hesti og borin tit moldar út úr litllu
kirfejunni.
— Þessi myndaflokfeuir hefur
vákið mikla hrifningu og fært mér
viðurtoemnjngar. Iif manna og lifn-
aðartnætitir á fyrri fcíma hafa afflbaf
638
T t M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ