Tíminn Sunnudagsblað - 26.10.1969, Síða 3

Krossnefnir eru viSa um Norðurlönd. Þefta eru fuglar
liflu minni en starar og skógarþrestír — karlfuglinn
rauður, en kvenfuglinn grágrænn. Nefið er sérkennileg-
ast, og af því hafa fuglarnir hiotið nafn.
Þetta eru talsvert einkennilegir fuglar. Vetri er ekki
fyrr tekið að halla, en þeir fara að gera sér hreiður,
og ungarnir koma úr egginu áður en snjór er horfinn.
Fæðan er fræ úr grenikönglum.
Krossnefir verða sem sé að koma
ungum sínum upp, áður en fræ-
ið hrynur úr grenikönglunum.
Oft minna þeir á páfagauka, þar
sem þeir hanga á könglunum
hátt í trjánum og leita fræs.
Grenifræið situr d|upt
könglunum, og það er ekki öllum
hent að ná því. Við það kemur
þessum fuglum sérkennilegt nef
ið að góðu haldi. Með því klippa
þeir sig að fræinu.
Frost getur verið allt að þrjátiu
stig, þegar krossnefurinn verplr
í Sviþjóð. Kvenfuglinn verður að
kúra á eggjum sinum dag og
nótt, oft í versta veðri, því að
ella grandaði kuldi þeim.
frost, er ungarnir skríða úr egg
inu. Móðurylurinn má ekki bregð
ast fremur en áður. Þó sést móð-
irin skjótast frá stöku sinnum.
Þá kemur sér vel, að ungarnir
eru harðgerir og þola kulda furðu
lega vel.
sinni á klukkustund. Litlir ung-
ar annarra fugla fá mat mun
oftar. Karlfuglinn annast að-
drættL og hann kemur með mik
inn fjöida fræja ( hvert skipti.
Hver ungi fær um sjötíu þúsund
frækorn í hreiðrinu.
Eðlilega eru krossnefir mjö háð
ir fræfallinu í greniskógunum.
Þroskist fræ illa, verður hallæri
meðal þeirra, og þeir verða að
flytja sig um set. Stundum leitar
fjöldi þessara fugla suður á bóg
inn úr barrsókgum Sovétríkj-
anna, Finnlands og Svíþjóðar.
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
843