Tíminn Sunnudagsblað - 26.10.1969, Síða 14
áttræðan, og þar ©r Eítóðal annars
þessi vísa:
Lengi var ég þjónrinn þinn,
þú varst settur herra minn
og áttir þar á himnum vist
þér vísa.
Ég reyndi þá — og raunar enn
— réyndi að ganga í takt
við menn,
sem góða vöru og guð sinn
lofa og prísa.
Svo veiktist ég af brjósthimnu-
bólgu og varð að hætta verzlunar-
störfum. Næstu sumur var ég svo
hjá frænku minni í Grindavík. En
háfjallaloftið læknaði mig. Þannig
var, að Ferðafélag íslands var þá
m_|3 þrjá skála — í Hvítárnesi,
Kerlingarfjöllum og á Hveravöll-
um. Halldór Jónasson frá Hraun-
túni í Þingvallasveit, fornbók-
sali, sá um viðhald á skálunum.
Bæði var, að hann var orðinn
nokkuð aldurhniginn og svo átti
að taka upp aukna þjónustu við
ferðamenn, svo sem bensínsölu.
Ég var því ráðinn sem aðstoðar-
maður hans. Ég heiltaðist af há-
le?dUog fjallaloftið bætti heils-
\ U- t)5an hef ég ejns og flestir,
sa ti inn á hálendið hafa komið, far-
ið þangað eins oft og tækifæri
hafa verið til.
_ — í hvaða tilefni' er kvæðið
Áning ort?
— Það var vegna þessara ferða
okkar Halldórs. Bílinn bilaði við
Ölfnsá, og þar urðum við að bíða
í tvo daga.
Úti sat eg, útlendingur,
við Ölfusá,
ferðlúinn
og ferðbúinn.
Taldi mína tíu fingur
og tuggði strá.
Síðast í sama kvæði er ég á
Hveravöllum og minnist Hölu.
Heyrði eg ihjarta slá
Mjómvillt í fjötrum undir
hörpuskel Hveravala.
Umliðnir endurfundir
urðu að sælli þrá:
Hvar ert þú, hugljúfa Halla?
Nú, svo hef ég farið utan og þar
varð ég fyrir miklum áhrifum.
Undrunin var mikl, því að þarna
opnaðist nýr heimur. Fyrsta ferð-
in var sérstaklega áhrifarík Þá
fór ég til Sfcotlands og þaðan suð-
ur England og yfir til Frakklands.
Þar sá ég aumari hliðar mannlfs-
ins en ég hafði áður séð — hugsa
sér til dæmis betlarana:
Barnakrans á biki ports,
Blakkaporfcs.
Manni gefa monning,
manni.
Á hinn bóginn sá ég líka hall-
irnar, sem hlaðizt hafa upp á liðn-
urai öldum:
Kóng eftir kóng
kynslóðir
unnu við upphleðslu
af sér Mfið.
Milljónir, billjónir múrsteina,
máske
trilljónir trilljóna.
Tel þá ekki.
Annars er öll bókin Turnar við
torg ort um þessar ferðir.
— Hvers vegna fórstu tl Kefla-
víkur?
— Þegar ég var toksins orðmn
góður af brjósfchimnubólgunni,
sótti ég um rnargar sfcöður hér i
Reykjavík, en fékk ekkert að gera.
Þá bauðst mér skrifstofustarf hjá
útgerðarmanni í Keflavík. Ég tók
starfið, og seinna rak ég bókabúð
Kvðld viö Keflavíkurhöfn. Hér ríklr hugWær, sem líklegur er til þess að orka á skáld.
•54
T I M 1 N N
SUNNUDAGSBLAÐ