Tíminn Sunnudagsblað - 23.11.1969, Blaðsíða 11
sagði af sér forsætisráðherraemij-
ættinu.
Á þessum árum áttu írar ekki
sjö dagana sæla fremur en áður.
líögreglan var hvarvetna með
reiddan refsivönd, og enginn gat
verið óhultur um sig að kalla. Þá
og þegar gat lögreglan birzt á heim
ilum manna, hvort heldur var á
nótt eða degi, og iðulega lyktaði
slíkum heimsóknum með fangels-
unum. Ekki var nema stunctum, að
föngunum var tjáð, hvað þeim var
gefið að sök, og enginn vissi, hve-
nær hann yrði aftur frjáls maður.
Á Norður-írlandi, þar sem mót-
mælendur og fólk af ensku kyni
hafði í fullu tré við hina kaþólsku
íra, og meira en það, urðu iðu-
lega uppþot og róstur. Mótmæl-
endur réðust inn í hveríi kaþólskra j
manna með misþyrmingum, ran-
um og gripdeildum. Meðal annars
gerðist slíkt í Belfast, þar sem
mestar hafa verið rósturnar nú í
ár.
Það yrði löng og dapurleg saga
að rekja hina blóougu fórnarbar-
áttu, sem írar háðu fyrir sjálf-
stæði sínu og rétti til þess að lifa
lífinu svipað og aðrar þjóðir. Og
raunar er sú barátta ekki enn til
lykta leidd eins og átökin í Norð-
ur-írlandi bera vitni um. Enn við-
gengst ranglæti og kúgun á írskri
grund og ber í sér það fræ, sem
leiðir til ofbeldis og óhæfuverka.
Þeirri togstreitu linnir áreiðain-
lega ekki fyrr en allir Norður-írar
hafa jafnan rétt, hvort sem þeir
eru kaþólskrar trúar eða mótmæl-
endur, af írsku kyni eða ensku.
Og lokaþáttur þessarar hörmiunga
sögu allrar getur varla orðið ann-
ar en sá, að Norður-írland hverf-
ur einhvern tíma í framtíðinni inn
í írska ríkið. Að því hníga bæði
landfræðileg rök og ekki síður
hiitt, að írsku fólki fjölgar hraðar
á Norðurrlandi en hinum enslk-
kynjuðu og ensksinnuðu mótmæl-
endum. Hvort tveggja er írunum
hliðhollt, tíminn og aldarfarið.
Með þeirri fréttaþjónustu, seni nú
er, og sjónvarpssendingum, sem
berast vítt um heim, er tæpast
unnt lengur að níðast til lang-
frama á þjóðarbrotum og trúflokk-
um, án þess að það veki almenna
reiði, eins og Bandaríkjastjórn fær
að reyna um þessar mundir. er
meira að segja hennar eigin þjóð
er í þann veginn að snúast önd-
verð gegn skelfingarstríði hennar
í Víet Nam.
Enskir hermenn leita að vopnum á irskum bóndabæ árið 1881.
Sumir eru að rifa upp gólfið með járnkörlum og kúbeinum.
Einn skyggnist upp í risið.
Heimlii írsks fiskimanns í kring um 1880. Örbirgðin og vonieysi
falar sínu þögia máli.
X í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
OA7