Tíminn Sunnudagsblað - 15.02.1970, Blaðsíða 3

Þar sem sléttuhundarnir búa um sig er ofan jarSar kraðak
smáhauga, sem mlnna á litla gígi. NlSri f jörSinni ero
f0mm Mhrt.
SambúSarhættir sléttuhundanna eru athyglIsverSir. Þau
lögmál, sem giida f grenjum þeirra, minna um sumt á
sambúSarvenjur manna. Þar er allt háS föstum reglum. bústaSir þeirra, og þefurinn skiptir landareignum. Hvert
UngviðiS eitt getur brotið þær, án þess að þeim komi karldýr býr út af fyrir sig með sex frúr og 30—40 börn.
það í koli.
Ungviðið eitt fær að vaða um allt.
í áflogum sínum virðir það ekkl
landamörkin. Það fer kannski ekkl
heim til sín fyrr en kominn er svefn-
tími. Þetta er umborið.
Sléttuhundarnir eru forsjál dýr. Allt.
af er einhver á verði upp á háum
haug. Nálgist ránfugl, gellur við
viðvörunaróp. Samstundis flýja allir
sem fætur toga í greni sín.
Fulloröin dýr eru mjög elskuleg
hvort við annað. Þau hneigja sig eins
og kurteísír Japanir og faðmast og
kyssast. í þessu verður þó að fylgja
settum reglum.
Sé óvinurinn ferfættur, er viðvör-
unarópið annaS. Viðbrögðin eru ekki
eins snögg, og þeir, sem f innstu
grenjum búa, gefa þeim lítinn gaum.
Aðrir eru í meiri hættu en þeir.
Annað verður uppi á teningnum, ef
fullorðið dýr fer yfir landamörkin.
Lög hafa verið brotin, og annarleg
lykt kemur upp um sökudólginn.
Hann er umsvifalaust hrakinn burt.
Karldýr, sem afgangs verða, grafa
nýtt kerfi grenja, getl þau ekki lagt
undir sig gamla byggð í orrustu.
Þau verða iíka að laða að sér þegna.
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
99