Tíminn Sunnudagsblað - 30.12.1973, Blaðsíða 24

Gunnar Dal:
Jólanótt
Hver blundar svona blítt I húmi nætur?
Ó, barnið mitt, þú sefur milt og rótt,
því Drottinn sjálfur litla hvarma lætur
lokast i hljóðum draumi þessa nótt.
Og hjá þér stendur Jesúbarnið bjarta
og brosir til þin, litli vinur minn,
þvi auðmýktin, sem er i þinu hjarta,
hún opnað getur sjálfan himininn.
Þig dreymir, barn mitt, blika i norðurljósum
svo bláar stjörnur næturhimni frá.
Það fellur niður regn af hvitum rósum
á rúðu litla stokknum þinum hjá.
í dýrð, sem aðeins draumalönd þin geyma,
drottning næturinnar hljóðlát fer
og opnar hulda ævintýraheima
sem aðeins voru byggðir handa þér.
Hún kemur til þin, hvitar rósir anga,
og krýpur engilbjört við stokkinn þinn.
Hún þrýstir mjúkum koss á munn og vanga,
og mildar hendur strjúka þér um kinn.
Hún hvislar að þér: Hvil i örmum minum,
að kynjaströndum nýjum ég þig ber.
Ó, barn mitt góða, gleym ei draumi þinum,
geym ævintýrið vel i hjarta þér.
Hannes M. Þórðarson:
Jólin
Það, sem gott og göfugt er,
gangi fram og mæti þér.
Ljóssins helga leiftursvn
lvsi veginn heim til þin.
Litum Ijósið bjarta,
litróf boðandans.
Veitir frið og fegurð
fjarlæg minning hans.
Sækjum hærra, hærra,
hér er vangurinn.
Afram lengra leitar
léttur hugurinn.
760
Sunnudagsblað Timans