Íslendingaþættir Tímans - 26.09.1969, Qupperneq 15

MINNING
Gu.brún Sigurbardóttir
að SóHheimum 25 og nutu þar
góðra stunda eftir lanigit ævistarf.
Böm JAnis og Haildöru urðu
eex en einn son átti Haldóra af
fyrra hjónabandi eeim varð örstutt
vegna frtáfails eigintmiannsins og
gekk Jón syni hennar í föðurstað.
Dó hann ungur og yar hvíti dauð-
inn þar að verki. Börn Jóns og
HalMóru voru: Kristinn vaLstjóri,
ekkjumaður á fimm hörn. Fríða
gift og búsett í Vestmannaeyjum
á þrjú börn. Margrét gift og bú-
sett í Ameríku á eina dóttur. Mál-
firíðúr sem dó fyrir ári síðan átti
fimim börn, Ebba, bráðefnileg
stúlka, dó um tvítugt og eitt barn
missitu þau Jón og HailMóra mjög
unigt.
Eins og sjá má hafa Jón og Hall
dóra eikki farið varhiiuta af sorg-
uim líflsins en trúin á effift líf hef-
ur saraeinað þau í vissu um að þeg-
ar yfir lyki yrði fjöliskyldan sam-
an á nýjan ledk og þá bundin enn
þá sterkari böndum en nokkru
sinni.
En þegar öll börnin höfðu fcom-
izt á leigg barst þeim hjónunum
óvæntiur gleðigj'afi er dótturdóttir
þeirra Þorbjörg kom í fóstur á
heimili þeirra. Dvatidist hún þar til
níu ára aldurs þeiim til mikillar
ánægju en þá flultti hún til móð-
u.r sinnar veisitur um haf. En sam-
foandið rof'naði aMrei og fengu Jón
og Halildóra tækifæri til að heim
sækja hana í Amieríku. Og nokkr-
uim döguim fyirir andlátið leit Jón
þennan ijósgeisla sinn í síðasta
sinn þar sem hún hélt í hönd
hans og vedt ég aö ebki gat hann
fiengið meiri ánægju á banastund
en það.
Jón hiafði mifcla ánægju af lestrí
góðra bóka enda áitti hann góðar
og faliegar bælkur og fór um þær
varfænnisleigum hónduim.
Góði vinur. Ástvinir þinir sakna
þín sárt. Við 'hjónin þökkum þér
trygga vináttu og blessunarríkar
samverustundir og fiytjium bórn
um þínum og bairnaibörnum inni-
ieigar siaimúðarbveðjur . Og Hall
dóra mdn, góður Guð styrki þig og
bilessi þig sem hefur misst svo
mikið og lif ðu sem iengst á með-
al ok'kar við yl minninganna.
Gunnar Jóhannesson.
húsfreyja á
Hún lézt þ. 4. júlí s.l. Var út-
för hennar gerð frá Hóladóm-
fcirkju þ. 12. júlií. Fylgdi henni
mikiil mannfjöMi síðasta spölinn
enda þekbtu hana margir og allir
að góðu einu.
Með Guðrúnu á Slieituistöðum er
gengin mæt kona og mikil hús
móðir emda af þvíMlku bergi brot,-
in. Fædd var hún á Víðivöllum í
Blönduhlíð 29. júní 1886 og var
því 83 ára róttra er hún lézt. Var
faðir hennar Sigurður bóndi á Víði
vöilum Sigurðsison bónda á Víði-
völum og síðar á Uppsölum Jón.a-
tanssonar á Úlifsstöðum Þorfinns
sonar lögréttumanns á Brenni-
borg Jónssonar. Móðir Guðrúnair
og kona Sigurðar á Víðivöllum
var GUðrún Pétursdóttir bónda á
Reykjum í Tungusveit Bjarnason-
ar bónda á Hraunum í Fljótum
Þorlleifssonar og konu hans, Guð-
rúnar Pétursdóttur bónda á Geir-
miundarstöðum í Sæmundarhlíð
Arngrímssonar.
Guðrún ólst upp til fullorðins
ára með foreldrum sínum og syst-
kinum á Víðivölum. Voru þau 4
systkinin auk hennar: Gísli hrepp
stjóri á Víðivöllum, d. 1948, og
Lilja, tvíburar, Amiaha, d. 1967 og
Sleitustöðum
Sigurlaug yngst, d. 1928, aðeins
hálffertug að aldri. Er Lilja ein
eftir á iífi þeirra kunnu Víði-
vallasystkina, býr hún með fóstur-
syni sínum í Ásgarði, nýbýli frá
VíðivöMum, hiálfníræð að aldri.
Víðivallaheimilið var landsþekkt
mynclarheimili. Húsbóndinn mikill
búhöldur, hygginn og traustur, lilé
drægur höfðingsmaður, húsfreyj
an annál'uð fyrir rausn og allan
myndarbrag. Á Víðivölum var ein
stök gestrisni. Þar var lön'gum á-
fangastaður ferðamanna , inn-
lendra og erlendra. Þar voru oft-
ast eintoverjir aðkomuimenn. Og
þar var öllum tekið af þeirri ein
lœgni og fölskvalausu alúð_ sem
aðeins grær í hiýju hjarta. Á Víði-
völlum héldust í hendur frábær
greiðasemd og gjafmildi annars
vegar og einstök forsjálni og hygg-
indi hins vegar svo að allt bless-
aðist svo sem bezt mátti verða.
Heimilið var að jafnaði mann
margt og sömu hjúin árum sam-
an og jafnvel áratugum. Glaðværð
og hlýja og gagnfcvæmur skilning-
ur iá í lofti. Þar voru aiiir sem
ein stór fjölskylda.
Við þessa heimilisháttu uxu þau
Víðivallasystkini úr grasi. Þau
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
15