Íslendingaþættir Tímans - 08.10.1970, Blaðsíða 24

fæti, og í allri framkomu eins
o? eóðri konu ''æmdi. Þá^rná ekki
glevma því að Guðní' var ágæt
eiginkona og ástrík móðir og mun
eiginmaður hennar, börn og barna
börn lengi minnast hennar með
virðingu 02 þökk.
Teletvoe Erla.
I.engi vann Guðný sem einyrkja
kona, en hún taldi ekki eftir spor-
in eða handt.ökin, sem hún vann
fyrir fjölskylduna sína og heimili.
Það var með hana eins og aðrar
góðar húsfreyjur, að hún setti sinn
svip á heimilið og þá er vel.
Guðný andaðist að Landakots-
spítala 30. júní 1970 og var jarð-
sett við Hafnarkirkju. Höfn, 9. júlí
að viðstöddu miklu fjölmenni.
Jæja, Guðný, það er bjartur sól-
skinsdagur, þegar ég lýk þessum
línum, hann er kannski að minna
tmig á, að þú búir við sól og sum-
ar á landinu nýja.
Ég þakka þér allt.
Þinn gamli nábúi,
Steinþór Þórðarsson.
SJÖTUGUR:
Vilhjálmur Guðmundsson
FRÁ GERÐI
Sumri er tekið að halla, fölvar
haustnætur fara í hönd. Þá er
vetur ekki langt undan.
Ævi mannsins, sem ég ætla að
skrifa um fáar línur. er farið að
halla að hausti. þó er sumar enn
ráðandi í sál og huga þessa lífs-
reynda manns, og það vona eg
að verði unz yfir lýkur.
Vilhjálmur fæddist á Skála-
felli í Suðursveit 20. ág. 1900,.
Foreldrar hans voru Sigríður Ara-
dóttir frá Reynivöllum, og Guð-
mundur Sigurðsson frá Borg á
Mýrum, A-Skaftafellssýslu. Fyrsta
hjúskaparárið, eða kannski lengur,
bjuggu þau á Borg, en fluttu brátt
að Heinabergi á Mýrum — byggðu
upp bæinn og bjuggu þar í nokkur
ár. Þaðan fluttu þau að S'kálafelli,
og bjuggu þar unz þau hættu bú-
skap. Bæði voru þau hjón vel
gefin, snyrtileg í allri umgengni
svo af bar. ráðsett og lítandi
eftir því sem betur mátti fara.
VilhjáTmur var yngstur þeirra
barna af tólf, sem á legg komust.
Með foreldrum sínum ólst Vil-
hjálmur upp til brettán ara aldurs.
Þá fór hann í vist að Selbakka á
Mýrum til Jóhönnu systur sinnar
og Jóns Magnússonar manns
hennar. Af þeim hjónum held eg,
að margt gott hafi mátt læra. Þau
voru verkhyggin. góðgiörn, létu að
sér kveða i niálum sveitarinnar, og
g°strisin miög
Á Selbakka var Vilhjálmur í
tíu ár. Þá fór hann að Saurbæ í
Fviafirði til séra Gunnars Bene-
diktssonar og var þar í þrjú miss-
eri. Veturinn 1923 — 24 var hann
í Samvionuskólanum. Sumarið
eftir fyrst í vegavinnu á Vatns-
leysuströnd, síðar í kaupavinnu á
Stóra-Hofi í Gnúpverjahreppi.
Veturinn eftir aftur í Samvinnu-
skólanum, og útskrifaðist þaðan
vorið 1926. Það ár, að námi loknu
fluttist hann 1 Þórshöfn, og var
þar til vorsins 1928. Var hann við-
bókhald afgreiðslu og fleira hjá
Kaupfélaginu.
Römm er sú taug, sem rekka
dregur, föðurtúna til.
Þótt Vilhjálmi líkaði vel vistin á
Þórshöfn, dróst hugurinn
heim til æskustöðvanna, og ekki
sízt til heitmeyjar sinnar, Guð-
nýjar Jónsdóttur úr Flatey. Ung
höfðu þau bundizt tryggðum, nú
var tími kominn að endurnýja það
heit. Að Fl'atey fór Vilhjálmur
vorið 1928. Fjórtánda júlí það ár
gengu þau í hjónaband Vilhjálmur
og Guðný. í Flatey taldist heim-
ili ungu hjónanna að mestu næstu
tvö árin, þótt Vilhjálmur inni að
ýmsu utan þess.
Að Haukafelli á Mýrum fluttust
þau 1930—31. Þar var harðbýTt,
slægjur litlar og langt að sækja
aðkeyptar slægjur. Túnið gaf af
sér tvö kýrfóður, en þegar Vil-
hjálmur fór þaðan gaf það af sér
um það bil nægilegt fyrir bústofn-
hans, sem nálgaðist meðalbústærð
í þessu héraði á þeim árum. Bú-
skapur í Haukafelli var erfiður,
heyskapur langsóttur meðan ekki
var nóg tún heima, fjárgeymsla
seinni part vetrar erfið, féð sótti
þá lengra til fjalls og smala-
mennska því all erfið, en það kom
sér ilTa fyrir Vilhjálm, sem var
þá nokkuð bilaður í fæti. Aftur
flutt.ust þau hjón að Flatey, og
dvöldust þar eitt til tvö ár.
Árið 1938 var Gerði í Suður-
sveit laust til kaups og ábúðar.
Eigandi þess, Hans H. Vium, sem
búið hafði þar í þrjátíu ár var þá
að hætta búskap, og gaf jörðina
fala. Þessa jörð keypti Vilhjálmur
á hagstæðu verði og fluttist þangað
með fjölskyldu sinni vorið 1938.
Gerði var ekki stór jörð en fremur
hægt um hönd og allgóð aðstaða
til ræktunar. Þrír bæir stóðu
þarna í sama túni ( nú fjórir )
Breiðabólstaður, Gerði, Halli og
Lundur nýbýli úr Hala.
Mikið samstarf hafði verið milli
bæjanna og ekki spilltist sambúð-
in með hinu nýkomna fólki að
Gerði. Ýmis störf urðu nánari
nnilli bæjanna en áður var, sem
unnin voru f samvinnu svo sem
ræktun túna, heyskapur og garð-
ræktun. Aldrei varð þref um það,
hvað gera skyldi eða hvernig verk-
um skyldi hagað. Þetta ræddu
bændurnir sameiginlega. og
ákvörðun var tekin. En ef vafi
þótti um eitthvað, sem ráðslagað
var um, var málinu skotið undir
úrskurð Þórhalls. Hann var maður
réttsýnn og góðgjarn og vildi
hvers hlut bæta, og þá sízt stofna
til vandræða. Þéss vegna hlýddu
grannarnir hans úrskurði, og allir
voru ánægðir. Svona var sambúð-
in meðan Vilhjálmur og hans fjöl-
skylda bjó í Gerði. Hún var sannar
lega til fyrirmyndar, og öllum sem
að stóðu til ánægju.
Á Gerði bjó Vilhjálmur til
vorsins 1966, eða i 28 ár. Þar
vegnaði honum vel, enda komu
börnin ár frá ári til hjálpar. Öll
hús reisti hann þar á nýjum
grunni, íbúðarhús, heygeymslur,
fjárhús og vélageymslu, allt úr
varanlegu efni.
Heyfengur jókst mikið á Gerði
24
ISLENDINGAÞÆTTIR