Íslendingaþættir Tímans - 17.03.1971, Side 8

Hjónin Guðrún Jónasdóttir
og Valdemar Pálsson
Þann 21. des. sl. andaðist á Fjórð
ungssjúkrahúsinu á AJtureyri
Valdemar Pálsson fyrrum bóndj á
Möðruvöllum í Eyjafirði. Hann
fæddist á Vatnsenda i Saurbæjar
hreppi 11. júní 1889, sonur hjón-
anna Páls Sveinssonar o° Kristjönu
Sigurðardóttur, er 'e'igj bjuggu
þar á hálflendunni. Bæði voru þau
hjónin eyfirzk, hann sunur Sveins
Sveinssonar, sem lengi Dió í Hóla
koti og hún dóttir Signrðar Gísla-
sonar bónda á Vatnsendr Pái’ og
Kristjana vorr raestu sæmdarhjóu
og Páll orðlagður fyrir gó ivild og
greiðasemi
VaJdemar var yngstur barna
þeirra, er ipp komust O'g e:m son
urinn, sem broska náði Varð hann
því eftirlætj foreldranna og systra
sinna fimm enda hugþekkur
drengur og snemma afniiegur.
unnið við bókhald þessara í'yrir-
tækja og fylgzt með rekstrinum.
Það var á björtum sólskinsdegi
aðég kotn fyrst á heimili þeirra
Rafns og Arndísar, þá hafði ég
hvorugt þeirra áður séð. Tilefni
þessa fundar, var það, að skíra
átti lítinn dreng, sem á okkur báða
fyrir afa.
Þessi síðdegisstund, þegar litli
drengurinn var vatni ausinn við
sjúkrabeð Rafns afa síns og hlaut
nafn hans, er eitt þeirra augna
blika, sem fserir menni guði nær,
og styrkir þá trú, að lífsfylling
sé ekki eingöngu háð völtu ver-
aldargengi.
Síðan þetta var hef ég átt þess
kost að kynnast Rafni og f jölskyldu
hans nokkru nánar og þau kynni
hafa verið góð. Ég ber ótabmark-
aða virðingu fyrir hetjuskap hans
og beiskjulausu viðhorfi til lífs-
ins, þrátt fyrir erfiðieikana. og
Ails voru systkinin ellefu, fimm
bræður dóu í bernsku. Fátæk
munu foreldrar hans nafa verið,
en komust þó sæmilega af.
Valdemar stundaði nám 1 Gagn-
fræðaskólanum á Akureyri 1905 —
1907. Hann kvæntist 25. sept. 1909
Guðrúnu Jónasdóttur, sem s/ðar
verður frá sagt. Þau hófu búskop
á Möðruvöllum vorið 1911 og
bjuggu í félagi við fósturforeldra
Guðrúnar til vorsins 1918, áð þau
tóku að fullu við búrekstrinum.
Búskap hættu þau að rnestu leyti
vorið 1935 og fluttu til Akureyrar,
en fengu jörðina í hendur Jóhanni
syni sínum. Heimili þeirra var síð
an á Akureyri til æviloka. Guðrún
andaðist 4. nóv. 1955.
Guðrún og Valdemar eignuðust
fjögur börn: Jóhann fyrrum bónda
á Möðruvöllum, en nú verzlunar-
fórnfýsi konunnar hans og óvenju
legu mati á andlegri reisn makans,
sem engin lömun náði að buga .
Litli drenguTÍnn, sem leiddi okk
ur fyrst saman, varð augasteinn
afa síns og hefur verið hjá honum
flesta sumardaga. Og þó að hann
sé ennþá of ungur til að fylgja
honum síðasta spölinn, eða skynja
til fuHs þau umskipti, sem orðin
eru, munu þó hinar ljúfu samveru-
stundir með afanum verða Ijós
vaki i vitund hans á ókominni ævi.
í þrjátfu oig sex ár var Rafn
Guðmundsson bundinn beði sín
um. Þrautaleið hamingjunnar er
lokið um sinn. Sterk persóna er
laus við lamaðan líkama og skilur
eftir Ijúfa niinningu þeim lifandi.
Við hjónin og fjölsikyldur okk-
ar sendum konu hans, börnum og
vinum öllum samúðarkveðjur.
Þökk fyrir Kynninguna, Rafn.
Þorsteinn frá Kaldrananesi.
stjóra í Reykjavík. Kona hans var
Helga Kristinsöóttir frá Samkomu
gerði, látin fyrir nokkrum árum.
Næst áð aldri var Ásgerður, dó
tólf ára, hugljúf og efnileg stúlka.
Var hún mjög hörmuð af fjöl-
skyldunni og öllum sem hana
þe-kktu, lagðist sá missir þungt á
Valdemar. Þá er Ragnheiður, gift
Ragnari ólasyni verksmiðjustjóra á
Akureyri, og yngstur var Ásgeir
verkfræðingur í Reykjavík, kvænt
ur Auði Aðalsteinsdóttur Eiríks-
sonar skólaeftirlitsmanns.
Þannig er í stórum dráttum ævi-
ferill þessara látnu hjóna, en svona
upptalning segir fátt um mann
gildi eða lífsviðhorf, og verður því
að skyggnast nánar um á þeim
vettvangi.
Saurbæjarhreppingar sáu fljótt,
að þar myndi forustumann að
finna, sem Valdemar var. Hann
var kosinn oddviti hreppsnefndar
áðeins 27 ára og var þá líka orð-
inn deildarstjóri kaupfélagsdeild
arinnar f hreppnum. DeildaTStjóri
var hann svo samfleytt í 42 ár.
Hann átti sæti í sýsiunefnd 43 ár,
endurskoðaði sýslurei'kninga i 33
áT, fyrst þrjú ár sem varamaður,
en síðan sem aðalmaður í 30 ár.
Hreppstjóri var hann í 30 ár og
endurskoðandi hjá K.E.A. í 16 ár.
Hann var í rauninni frumkvöðull
að stofnun Samvinnubygginga-
félags Eyjafjarðar, þó að
annar Saurbæjarhreppingur ætti
þar fyrstu hugmynd. Sjálfur
sagði Valdemar, að í fé-
lagsmálum hefði hann aldrei
unnið þarfara verk, svo þýðingar
mikið hefði það félag reynzt fyrir
byggingaframkvæmdir á bænda
býlum sýslunnar. Valdemar var
kosinn formaður félagsins við
stofnun þess 1938 og sinnti því
starfi til ársins 1951.
Fleiri trúnaðarstörf verða ek:ki
nefnd, þó af meiru sé að taka,
o
iSI.ENDINGAÞÆTTIR