Íslendingaþættir Tímans - 23.03.1972, Blaðsíða 18

Hálfdán Helgason
stórkaupmaður
Hálfdán Helgason andaðist 25. jan.
sl. og var jarðsunginn frá Frikirkjunni
i Reykjavik af séra Þorsteini Björns-
syni miðvikudaginn 2. febr.
Hálfdán hafði verið meðlimur
Frikikjukórsins tugi ára og formaðdr
hans um árabil.
Skyldfólki Hálfdáns, vinum og
kunningjum, er mikil eftirájá að
hvarfi þessa drengskapar- og gæða-
manns. Fyrir þeim, sem urðu þess -
aðnjótandi að vera hans lifsförunautar
áratugum saman, speglast ógleyman-
legar minningar og myndir, sem hlýja
og gleðja geðið.
Ég undirritaður er einn þeirra
mörgu söngfélaga Hálfdáns
Helgasonar úr Karlakór Reykjavikur,
sem minnast félaga með fallega söng
rödd, góðs manns, með skemmtilegt
skopskyn og fulltrúa Guðs i tónskyni.
Ég hirði ekki um að rekja eða endur-
segja lifssögu Hálfdáns að neinu ráði,
en það er hægt að fullyrða, að hann
komst i kynni við örðugleika lifsins,
eins og flestir dauðlegir menn. Mer
fannst alltaf Hálfdan bera sinar raunir
með karlmennsku og skilningi á þeirri
staðreynd, að ,,enginn verður óbarinn
biskup”. Veikindi hans á seinni árum
voru honum vel kunn, en samt
gneistaði hann af lifsþrótti og léttu
skapi i gegnum þá örðugleika.
Hálfdan fór ekki leynt með þá sann-
færingu sina, að það hefði verið sin
stóra gæfustund, er hann gekk að eiga
eftirlifandi eiginkonu sina, Margréti
Sígurðardóttur, ættaða frá Blönduósi,
og læt ég hans eigin orð nægja að lýsa
þeim heilladegi:
„Guðmundur minn, ég hefði ekki
getað fundið betri og elskulegri konu
fyrir mig, þótt ég hefði leitað um öll
heimsins höf'. Þannig túlkaði Hálfdán
sannfæringu sina á einfaldan, glað-
væran og eftirminnilegan hátt, svo hló
hann yfir gæfu sinni og velgengni.
Þessi glaðværi tónn átti rikan hljóm-
grunn i fari og framkomu Hálfdáns og
langar mig að segja smásögu þvi til
stuðnings.
Við vorum nokkrir félagar i Karla-
kór Reykjavikur, sem hændumst hver
að öðrum, eins og gengur i sam-
skiptum manna. Skemmtikraftar voru
ei fjölbreyttir i þá daga, og vorum við
iðulega beðnir að syngja endurgjalds-
laust á skemmtunum fyrir liknar- og
menningarfelög i bænum, þvi þá var
Reykjavik bær. Eitt sinn fór Slysa-
varnarfélag kvenna fram á, að við
létum ljós vort skina á skemmtifundi
þeirra Hótel tsland, sem þá var einn
glæsilegasti samkomustaður Reyk-
javikur. Þetta gerðum við með glöðu
geði og talsverði eftirvætningu.
Við sungum okkar lög. og Bjarni
Benediktsson, siðar forsætisráðherra
og mikilmenni islenzku þjóðarinnar,
söng fulltrúum kærleikans og miskun-
seminnar lof i orðum og „stappaði i
þær stálinu” með snjallri ræðu. Við
vorum þarna 7 karlmenn móti, eða
með, um 150 valkyrjum, og dansinn
hófst. Það var alltaf dömufri. Leikur-
inn endaði þannig, að við vorum
bókstaflega útkeyrðir og vorum þvi
fegnastir að komast út undir bert loft.
Þá sagði Hálfdan:
„Eg hefði aldrei trúað þvi að
óreyndu, að kvenfólkið gæti verið
svona miskunnarlaust''. Svo hló hann
sinum hvelia gleðihlátri og allir tóku
undir, og þar með voru erfiðleikar
lifsins á bak og burt og lifsgleðin aftur
i hásæti.
Ég minnist bræðrasambands Jóns
og Hálfdáns og fjölskyldna þeirra, sem
var með miklum ágætum.
Ég minnist sona Hálfdáns, Gunnars
Helga, Sigurðar, konu Sigurðar,
Ölafar Jónsdóttur og eftirlæti og fram-
tiðardraums Hálfdáns, litlu
Margrétar, sonardóttur hans.
Við minnumst einnig allra góðra og
elskulegra drengja, lifs og liðinna og
samstillingar á unaðsstundum.
Svo kveð ég þig Hálfdan Helgason,
þakka þína tryggð og veit, að þú siglir
á Drottins fund þöiíidum seglum, og bið
þig að leggja mér lið, þegar þar að
kemur, ef þú skyldir muna eftir ein-
hverju mér til málsbóta.
Guðmundur Egilsson.
Kveðja frá presti, organista og söngk-
ór Frfk. i Reykjavik.
Hálfdán átti við heilsubrest að striða
mörg undan farin ár. Hvað eftir annað
var hann á spitala. En ekki var hann
fyrr heim kominn, en hann tók til
starfa við heildsölu sina nokkurn
veginn með sama krafti og fjöri og
áður. Svo hress var hann i anda og við-
móti og táp hans mikið, að litt lét hann
á sér sjá veikindamerki. Fráfall hans
25. janúar kom oss þvi nokkuð að
óvörum. Oft hafði hann áður sýnzt
vera að fara, en haft það af.
Hálfdán var fæddur á Stokkseyri 24.
marz 1908 og voru foreldrar hans
hjónin Helgi Jónsson, kaupfélags-
stjóri, öðlingsmaður og hagorður af
Bergsætt og Guðrún Torfadóttir
Magnússonar prests i Eyvindarhólum,
systir þeirra sr. Richarðs og
Magnúsar sýslumanns og alþingis-
forseta. Tveir voru synirnir, Jón og
Hálfdán. Árið 1926 fluttist fjölskyldan
til Reykjavikur. Jón var þá setztur þar
að fyrir nokkrum árum og útskrifaður 1
úr Verzlunarskólanum. 1 þann skóla
gekk Hálfdán lika og lauk námi 1928.
Verziunarstörí stundaði hann upp frá
þvi mestan part ævi. Frá 1949 rak hann
18
islendingaþættir