Íslendingaþættir Tímans - 11.05.1972, Blaðsíða 5

siðustu árum hin mörgu handtök hans
i skóginum á Hallormsstað, þeim
fagra gróðurreit Austurlands.
Það var einmitt á þeim árum, er
Pétur Einarsson var að lifa sinn bezta
starfsaldur, að lögð voru drög að og
■komið upp menntastofnun fyrir
Austurland i þessum hiuta Valla-
hrepps. Þar var fyrst starfræktur með
miklum myndarbrag i Mjóanesi visir
að þeirri stofnun, er átti eftir að risa að
grunni sex árum siðar á Hallormsstaö.
Og betur má ef duga skal, ibúar
fjórðungsins þurfa framvegis að
styrkja rædda menntastofnun og
leggja fram sina krafta til þess. Þeir
sem hófust handa með að koma henni
upp, lögðu framalla krafta sina, að svo
mætti verða. En hugur fylgdi að sjálf-
sögðu máli. Þeir trúðu þvi, að
húsmæðraskólar yrðu lyftistöng fyrir
þjóðina i heild og sáu þá drauma
einnig rætast.
Pétur rétti oft skólanum hjálpar-
hönd, er verið var að byggja hann.
Einnig voru þau hjónin afbragðs liðs-
menn við hvaða störf, sem var, er
unnið var á félagslegum grundvelli.
Voru þau æfinlega til taks að vinna að
hinum ymsu störfum i sameiningu
með nágrönnunum. Stóðu þau þá eins
og allta f hlið við hlið.
Árið 1937 varð breyting á lifi
hjónanna á Ormsstöðum, Ingileifar og
Péturs. Fluttu þau það ár búferlum i
Buðlungavelli með drengina sina
fimm. Er jörðin Buðlungavellir (eða
Skjögrastaðir, þar sem búið var, áður
en bærinn var fluttur) 5 km sunnan við
Hallormsstað, rikiseign en var áður
hjáeiga frjá prestssetrinu Hallorm-
stað Þá voru elztu synirnir orðnir
fulltiða menn. Tóku þeir svo við búi á
Buölungavöllum. Var það vegna þess,
að skömmu eftir komuna þangað fór
heilsa Péturs að gefa sig nokkuð.
Fjölskylda Péturs var stór, jörðin og
húsakynnin litil og varð þvi fljótt allt
of þröngt fyrir svo margt fólk þar.
Þvi var það, er Hafursá losnaði úr
ábúð 1943, að Sigurbjörn sonur hans
sótti um jörðina og hóf búskap þar.
Synirnir voru þar með farnir að
heiman og fóru þau Pétur og Ingileif
það ár með Sigurbirni i Hafursá. Var
þá sýnilegt að þau voru búin að
tengjast umhverfinu traustum
böndum, þvi jörðin Hafursá er
skammt frá Hallormsstað, tekur við af
Hallormsstaðarlandi fjórum kóló-
metrum norðar.
Þau voru á Hafursá hjá syni og
tengdadóttur og mörgum uppvaxandi
börnum þeirra þar til Pétur var
kominn tvö ár yfir áttrætt. Vann hann
á þeim árum við búskapinn hjá syni
sinum, en þó allra siðustu árin aðal-
Guðbjörg
Helgadóttir
frá Gíslabæ
Fædd 21-11-1885. Dáin 15-12-1971.
Kveðja frá vinkonu.
Þú farin ert burtu i feðranna lönd,
þar fagnandi systkinin rétta þér hönd.
Þú lita munt drottinn, þar lýsandi sól,
i himnanna sölum nú heldur þú jól.
Nú augu þin lita þá ljómandi dýrð,
með lifanda orðum ei verður hún skýrð.
Allt ljómar og skartar sem lýsandi gull,
af ljósi og gleði er sála þin full.
Þú áttir sterka og stórbrotna sál,
starfsama hönd, sem að ei þoldi tál,
en innst inn i hjartanu ástúðin bjó,
þú öðrum gast miðlað af kærleik og ró.
Ég þakka þér vina öll umliðin ár,
er ástvinir kveðja þá fellum við tár,
er kem ég svo til þin á kærleikans strönd,
þá kemur þú, brosir og réttir mér hönd.
AJ
settur á Breiðdalsvik. Sigurður dó
ungur, Þórmóður er búsettur á
Blöndósi, verkstjóri i vegagerð.
Pétur lézt á sjúkrahúsinu á Seyðis-
firði 2.sept. s.l. og vantaði þá aðeins 49
daga að ná niræðisaldri.
Ég þakka þér, kæri vinur, fyrir
samveruna, gleði og yndisstundirnar,
er við áttum saman á uppvaxtarárum
minum.
Og ég þakka fyrir hönd systkinanna
þakka ég hjálpina á bernsku- og æsku-
árum okkar.
Páil Guttormsson.
lega við söðlasmiði. Um áttrætt fór
hreysti Péturs mjög þverrandi. Dvaldi
hann ásamt konu sinni siöustu átta
árin til skiptis hjá sonum sinum, og
allra siðustu ár hans dvöldu þau hjá
Einari syni sinum, er býr á Arnhóls-
stöðum i Skriðdal.
Þau eignuðust sem fýrr greinir,
fimm synir, þrir þeirra eru bændur.
Þeir eru: Einar bóndi á Arnhóls-
stöðum i Skriðdal, Sigurbjörn bóndi á
Hafursá i Skógum og Sigmar fyrrum
bóndi á Hryggstekk i Skriðdal, en
hefur nú allmörg siðustu árin verið bú-
islendingaþættir
5