Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Blaðsíða 60

60
Bogi Ingjaldsson
merkisklerks, en faöir séra Vig-
fúsar var séra Guttormur Páls-
son, fjölhæfur lærdómsmaður.
Hann var rektor við Latinuskól-
ann í Reykjavik um skeið, og sið-
ar prestur að Hólmum I Reyöar-
firöi.
Móöir Hermanns, Ingigeröur,
var ættuð úr Mjóafirði, dóttir
hjónanna Konráðs Sveinssonar og
Sigriðar Hjálmarsdóttur, hrepp-
stjóra og stórbónda á Brekku i
Mjóafiröi.
Þau hjón Vigfús og Ingigeröur
áttu auk Hermanns eina dóttur,
Sigriði, sem fæddist árið 1905.
Hún giftist norður á Þórshöfn og
lézt þar rúmlega þritug að aldri.
Foreldrar Hermanns bjuggu að
Ánastöðum frá 1907 til 1925. Þá
missti Ingigerður heilsuna og
varð þaö til þess, að þau fluttust
til Neskaupstaðar.
A Anastööum voru fremur
kröpp kjör, jörðin lftil og kostarýr
og búskapur ekki vélvæddur á
þeim árum. Hermann mundi þvi
timana tvenna. Hann tilheyröi
þeirri kynslóð, sem man ísland
eins og þaö var um aldir, áöur en
tækni nútimans kom til sögu.
Hermann stundaöi á yngri ár-
um þá vinnu, sem til féll, bæði á
sjó og landi, en fljótlega hneigöist
hugurhanstilsjávarins.Arið 1941
byrjaöi hann sem þjónn á m/s
Esju og starfaði siöan, ýmist sem
þjónn eða yfirþjónn, á Esju eða
Heklu næstu 14-15 árin. Þá fór
hann á Gullfoss og hefir siðan
starfað á skipum Eimskipafélags
Islands, aö undanteknum nokkr-
um árum, er hann var á skipum
Sameinaða gufuskipafélagsins.
Auk þessara starfa á sjónum
hefir Hermann öðru hverju veriö
framreiðslumaður á veitingahús-
um i Reykjavik. Hermann lauk
framreiðslumannsprófi árið 1946.
Hermann var tvikvæntur. Með
siðari skonu sinni, sem var þýzk,
eignaðist hann tvo syni, Alwin
Kveðja frá tengdabörnum.
I dag er borinn til hinztu hvilu
Bogi Ingjaldsson vélstjóri, en
hann lézt 25. jan. Hann var
fæddur á Hellissandi þann 17. júni
1904. Foreldrar hans voru hjónin
Ingjaldur Bogason bátasmiður
frá Flatey á Breiðafirði og Petr-
ina Margrét Lárusdóttir frá
Olafsvik. Auk Boga eignuðust þau
tvær dætur, Láru skipsþernu,
sem fórst með m.s. Goðafossi 10.
nóvember 1944 og Sigriði, sem
býr i Keflavik.
Það er ekki hægt að segja aö
ævi tengdapabba hafi einkennzt
af stöðugum meðbyr. þvi að strax
i bernsku hreppti hann snarpan
mótvind. Faðir hans veiktist af
berklum og lézt, þegar Bogi var
12ára gamall. Móðir hans átti þá
ekki annan kost, en aö leysa upp
heimilið. Og liér eftir þurfti hann
að sjá sér farborða og jafnframt
að vera aðal stuðningur móður
sinnar og systra. Hóf hann þar
með sitt ævistarf, sjómennskuna,
sem hann stundaði óslitið i nær 60
ár, þar af 20 ár, seríi vélstjóri á
b.v. Ingólfi Arnarsyni. A þessum
langa starfsferli mun hann aðeins
hafa tekið sér fri þrisvar eða fjór-
um sinnum. Ekki voru kröfurnar
um orlof meiri en það. 1 störfum
sinum var Bogi eínstaklega sam-
vizkusamur og áreiðanlegur um
það eru vitnisburðir samstarfs-
manna hans einróma, enda hafði
Vigfús og Ingbert Joachim, og
eru þeir búsettir i Þýzkalandi.
Þeir eru nú komnir hingað til þess
að fylgja fööur sinum til grafar.
Svo sem aö likum lætur þekktu
margir Hermann. Hann var fær
maður i sínu starfi, kurteis og
hlýlegur i viðmóti og vildi öllum
greiða gera. 1 landi, sem vil) laða
til sin ferðamenn, er mikil nauö-
syn á þvi, að það fólk, sem um-
gengstþá mest, sé starfi sinu vax-
íð. Hermann naut jafnan hylli
viðskiptavina og trausts hús-
bænda sinna.
Hermann var maður skemmti-
legur viðkynningar og kunni frá
mörgu að segja úr ferðum sinum,
enda hafði hann kynnzt mörgum
og reynt margt um dagana.
Um leið og ég enda þessar fá-
tæklegu linur sendi ég þeim
bræðrum, Alwin og Ingbert, min-
ar innilegustu samúðarkveöjur.
Þorsteinn Skúlason
hann góða hæfileika i meðferð
véla og smiði i málm eins og
margirsmiðagripir hans frá fyrri
tið bera vitni um.
Samvizkusemi gagnvart fjöl-
skyldu sinni og heimili var ekki
siðri. Hann kvæntist Steinunni
Guðbrandsdóttur frá Loftsölum i
Mýrdal 22. september 1934.
Eignuðust þau fjögur börn. Þau
eru öll gift og barnabörnin orðin
ellefu. Arið 1942 kaupa Bogi og
Steinunn húsið að Miðtúni 10, sem
varð þeirra heimili eftir þaö. Miö-
tún 10 var ekki aðeins heimili
þeirra og barnanna, þvf að þar
hafa bæði skyldir og vandalausir
átt heimili um lengri eða
skemmri tima. Þar á meðal bjó
móðir Boga, Petrina með
dætradætrum sinum þar i nærri
tvo áratugi.
Arið 1973 verða þáttaskil i lifi
tengdapabba, þvi að þá lézt
tengdamóðir okkar, Steinunn.
eftir langvarandi veikindi. Bogi
heldur áfram sjómennskunni i
eitt ár i viðbót, þá er hans langa
starfsferli á sjónum lokið. Nú
getur hann loksins tekið lífinu
Islendingaþættir