Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Blaðsíða 51

Guðrún Aðalsteinsdóttir
Fædd 8/10 1924
Dáin 3/1 1977
Aöfaranótt mánudagsins 3. jan.
s.l., lézt á Landspitalanum,
Guðrún Aðalsteinsdóttir, Reyni
hvammi 12,Kópavogi, eftir erfiða
sjúkdómslegu:
Fráfall Gigiar, en svo var hún
jafnan nefnd, langt um aldur
fram, er þungt áfall fyrir
f jölskyldu hennar og vini og öllum
varö hún harmdauði sökum
mannkosta, sem voru óvenju-
miklir.
Gigi var fædd að Hamraendum
i Mið-dölum þann 8, okt. 1924. Á
fyrsta ári fluttist hún með for-
eldrum sinum og eldri systkinum
að Brautarholti i Dölum og þar
ólst hún upp, þriðja elzt i hópi sjö
systkina. Foreldrar Gigíar lifa
enn bæði i hárri elli, en þau eru
Aðalsteinn Baldvinsson og Ingi-
leif Bjömsdóttir, nú búsett i
Kópavogi, en þangað fluttu þau
fyrir nokkrum árum er þau
brugðu búi I Brautarholti vestur.
Gigi stundaði skóla heima, en
veturinn 1943-1944 var hún i
Kvennaskólanum á Blönduósi.
Einn vetur 1947-1948, vann hún i
Sviþjóö, en eftir heimkomuna
sneri hún sér að afgreiðslu-
störfúm, þó aö mestu á vetrum,
en dváldi heima við ýmis störf á
sumrum. Um var aö ræða
heysk ap, verzlunarstörf svo og
simayörzlu, en i Brautarholti
hafði Aðalsteinn með búskapnum
umsjón landssimastöðvar og
verztlunarrekstur. Hefur mér
verip tjáð, aö mikill myndar-
bra^ur hafi verið á heimili þeirra
hjóua Aöalsteins og Ingileifar, oft
gaman varað spjalla um að nýju,
enda er Guðmundur bæði hug-
kvæmur og minnugur þótt aldur-
inn séorðinn allhár. — En hanná
erfitt um allar hreyfingar vegna
þessað máttur hans i fótum hefur
þorrið mjög, hann hleypur ekki
lengur um Hælisheiði i fjársmöl-
un eins og fyrr, en þar átti hann
mörg sporin á yngri árum. A Hæli
var jafnan margt sauðfjár, sem
ekki mátti vera gæzlulaust.
Nú er Guðmundur á heilsu-
gæzlustöðinni i Borgarnesi, gam-
ansamur og hress i anda. Ég árna
honum alls góðs á ævikvöldinu og.
þakka honum það allt sem við
höfum átt saman að sælda.
Jón ívarsson
ma.rgti heimiliogí ýmsu sýslazt.
Þau af systkinum Gigfar, sem ég
kynntist, svo og hún sjálf, báru
þe.ss ljósan vott, að þau voru alin
up;p á góðu heimili og voru gjörvi-
leigt og dugandi fólk.
Þann 4. júli 1953, gekk Gigi að
e.iga eftirlifandi mann sinn,
Sigfús Jónsson frá Neðri-Miöbæ i
Norðfirði, þá kaupfélagsstjóri á
Þórshöfn Langanesi, en þangað
hföðu þau flutt árið áður. A Þórs
höfn bjuggu þau hjón i 4 ár, eöa
fram eftir árinu 1955, er þau fluttu
búferlum til Reykjavikur. Arið
1958 höfðu þau lokið byggingu
húsnæðis i Holtagerði 12, Kópa-
vogi og fluttu þangað og síðar að
Reynihvammi 12 þar i bæ. Frá
þvi að þau hjón fluttu til
Reykjavikur, starfaði Sigfús, og
starfar enn, i Innflutningsdeild
S.l.S. i Reykjavik.
Þeim hjónum varð þriggja
barna auðiö, en þau eru:
Aðalsteinn f. 1953. Stundar sál-
fræðinám i H.í.
Rikarður f. 1955. Leggur stund
á læknisfræði viö H.I., og
Ingileif f. 1958, nemandi i 5.
bekk M.R.
öll eru ungmenni þessi vel gerð
og verður lifshlaup þeirra von-
andi jafn farsælt hér eftir sem
hingað til. Auk framangreindra
barna þeirra hjóna ólu þau upp
kjörson Sigfúsar, Jón Karl f. 1951.
Sá er þessar linur ritar, kynnt-
istGigifyrsthaustið 1956, erhann
kom til Reykjavíkur og bjó þá á
Nýja-Garði aðeins stuttan spöl
frá heimili þeirra Fúsa og Gigiar,
ogþangað lágu oftleiðir og ávallt
jafn gott þar að koma. Veturinn
1957-58 var ég svo i fæði á heimili
þeirra. Myndarskapur húsfreyj-
unnar var einstakur, viðurgern-
ingur mikill og góður, svo sjald-
gæft verður talið. Mataræði var
« mjög fjölbreytilegt og minnist ég
einkum haustmatar, sláturs, súr-
matar o.fl. af þvi góðgæti, allt
með einstökum ágætum gert og
vel og rikulega á borð boriö.
Þarna kom tvennttil. 1 fyrsta lagi
var Sigfús mikill heimilisfaðir, sá
um aðdrætti alla og minnti mig
oft á forsjálan og góðan búhöld á
stóru sveitaheimili. Svo var hús-
freyjan frábærlega dugleg og vel
verki farin, hvort sem um matar-
gerð var að ræða, eöa annaö, er
að heimilishaldi laut.
Guðrún Aðalsteinsdóttir var
stórgreindkona, frið sýnum, prúö
I framgöngu og kurteis i orðsins
beztu merkingu. Ávallt lagði hún
gott til mála og aldrei heyrði ég
hana leggja nokkurfi manneskju
illt til. Hafði ég af þvi ánægju og
þroska að ræða við hana frá
fyrstu tið. Slikum er ómetanlegt
aö kynnast.
Að leiðarlokum þakka ég og
min fjölskylda Gigi vináttu og
ávallt ánægjulegar samveru-
stundir, sem hefðu þó mátt vera
fleiri siðari árin.
Það er sárt að sjá á bak góöri
konu og elskulegri móður, en
auðfundið var hversu náið og ein-
lægt samband bamanna var viö
hana.
Sigfús frændi minn og vinur sér
i börnum sinum velflesta eðlis-
kosti konu sinnar, og mun það
veita honum huggun harmi gegn.
Égbið æöri máttarvöld að veita
þeim öllum styrk, eiginmannin-
um, börnunum, öldruðum for-
eldrum, systkinum og fjölda vina.
Trúin á annað og betra lif
handan þessa táradals mun og
létta þrautir og vist er um það, að
Gigi á nú betri tið i nýjum tilveru-
stað.
Blessuð sé minning hennar.
Höfn I Hornafirði 10. jan. 1977
Friðjón Guðröðarson
t
islendingaþættir
51