Íslendingaþættir Tímans - 24.05.1980, Blaðsíða 2

mins og vinar, þó ég hins vegar væri bú-
inn aö gera mér grein fyrir þvi, aö hverju
stefndi. Mér finnst nú skarö fyrir skildi I
frænda- og vinahópnum er Gunnar er
allur.
Gunnar var fæddur á Flögu I Skaftár-
tungu 10. október 1902, sonur þeirra mætu
hjóna Sigriöar Sveinsdóttur og Vigfúsar
Gunnarssonar, sem þar bjuggu lengi og
náöu bæöi háum aldri og geröu þar garö-
inn frægan. Ekki er þörf aö lýsa þeim
nánar hér, þau voru landsþekkt fyrir
gestrisni og höföingsskap. bau hjón
eignuöust sjö börn þrjá syni og fjórar
dætur, og var Gunnar næstelsta barn
þeirra. Er nú fariö aö fækka i þeim
myndarlega systkinahóp, sem ólst upp á
Flögu, þar sem nú eru þrjú þeirra syst-
kina látin, eftir standa þrjár systur og
yngsti bróöirinn. Gunnar ólst upp hjá for-
eldrum sinum á Fiögu til tvitugsaldurs
viö hin venjulegu sveitastörf og var fljótt
liötækur viö þau störf og heföi eflaust
oröiö gildur bóndi heföi hann lagt þaö
starf fyrir sig. En hann mun hafa haft hug
á aö leita sér einhverrar menntunar. Fór
hann i Samvinnuskólann i Reykjavik, sem
þá haföi mikiö orö á sér undir stjórn
Jónasar Jónssonar. Mun hann þar hafa
mótast af hugsjón samvinnustefnunnar
og varö þaö hlutverk hans og lifsstarf aö
vinna aö heill hennar.
Gunnar var ákaflega heilsteyptur
maöur, þar var enginn flysjungur á ferö,
og prúömenni i allri framkomu og mikill
starfsmaöur.
Ariö 1923 fór hann verslunarmaöur og
bókhaldari til Kaupfélags Hallgeirseyjar
er siöar varö Kaupfélag Rangæinga og
starfaöi hjá þvi félagi til ársins 1936, fór
þá til Kaupfélags Arnesinga og starfaði
þar sem skrifstofustjóri þar til hann hætti
störfum fyrir tæpum tveimur árum.
Ariö 1928 giftist hann fyrri konu sinni
Mariu Brynjólfsdóttur frá Syöri-Vatna-
hjáleigu en missti hana eftir f jögurra ára
sambúö. Meö henni eignaöist hann tvo
syni: Karl Jóhann, nú verslunarmann,
búsettan i Kópavogi, giftan Oddnýju
Þóröardóttur. Þau eiga þrjá syni og
eina dóttur. Karl var aö mestu uppalinn
hjá Agústu i Suöurvik, systur Gunnars.
Yngri sonurinn er Sveinn Páll, bóndi á
Flögu. Hann er giftur Sigrúnu Gisladóttur
og eiga þau fimm sonu. Sveinn kom 4ra
ára aö Flögu til afa sins og ömmu og
hefur verið þar siöan.
Siöari konu sinni, Oddbjörgu Sæmunds-
dóttur frá Eystri-Garösauka, giftist hann
árið 1934. Eftir aö þau fluttust aö Selfossi
áttu þau fallegt heimili aö Arvegi 6. Hún
dó fyrir tæpum fjórum árum. Þau eignuö-
ust ekki börn.
Ég hygg aö Gunnar hafi oft unniö
langan vinnudag, hafi ekki alltaf fariö
eftir klukkunni, heldur eftir verkum þeim
sem fyrir lágu. Annars ætla ég ekki aö
fara út i aö lýsa verkum hans hjá kaup-
félögunum, þaö ætla ég öörum aö gera.
Tómstundir sinar mun hann hafa notaö til
fræöiiökana, sérstaklega haföi hann mik-
2
inn áhuga á ættfræði. Hygg ég aö hann
hafi átt allmikiö safn, sem hann hafi ætlað
sér aö fullvinna þegar hann væri hættur
öörum störfum, ef aldur og heilsa heföu
leyft. Sumarfri sin notaöi hann til feröa-
laga um landiö, hann var mikill náttúru-
unnandi. Sveit sinni og bernskuheimili
unni hann mikiö og gaft sér alltaf tima til
aö dvelja þar áriega einhvern tima, og hin
siöustu ár var hann farinn aö þétta ferö-
irnar þangaö.
Nú þegar Gunnar er horfinn af þessu
jarövistarlifi eru mér efst I huga þakkir
frá okkur hjónum til hans, þessa dreng-
skaparmanns og konu hans fyrir margar
ánægjustundir, sem viö áttum saman, og
eftir aö ég fluttist út I Landsveit var ég
tiöur gestur hjá þeim, og alltaf voru sömu
höföinglegu móttökurnar hjá þeim, og er
ég kom að Selfossi fannst mér aldrei er-
indunum lokiö fyrr en ég var búinn aö
koma til þeirra.
Siöastliöiö ár var hann mjög heilsu-
tæpur og naut hann aöstoöar sinna ágætu
systra og nánustu ættingja. A siöastliönu
sumri fór hann i Landakotsspitala, fékk
bót I bili, en varö fljótt að fara þangaö
aftur. Þar dó hann 6. febrúar. siöastliðinn.
Vigfús Gestsson.
Í"
Þá er ég frétti lát Gunnars Vigfússonar
frá Flögu varö mér hugsaö til löngu liö-
inna ára, kaupfélagsáranna f Hallgeirsey.
1 minningagreinum um Gunnar hefur
raunar veriö minnst á störf hans I Kf.
Hallgeirseyjar (seinna Kf. Rangæinga),
en eöli málsins vegna meira um 40 ára
störf hans I Kaupfélagi Arnesinga, þar
sem hann var lengst af skrifstofustjóri.
Ég vil þvi minnast örlitiö áranna hans I
Kaupfélagi Hallgeirseyjar.
Gunnar Vigfússon var fæddur 13. okt.
1902 I Flögu I Skaftártungu. Hann andaö-
ist 6. febrúar 1980 i Reykjavik. Gunnar
var kominn af traustum bændaættum.
Faöir hans var Vigfús Gunnarsson (f.
1870), Vigfússonar og konu hans Þuriöar
ólafsdóttur bónda á Steinsmýri. Vigfús
kvæntist áriö 1900 Sigríöi Sveinsdóttur (f.
1879) prests I Asum Eiríkssonar. Móöir
séra Sveins f Asum var Sigríöur Sveins-
dóttir lækni^ i Vik Pálssonar, en kona
hans var Guöriöur Pálsdóttir, prófasts i
Hörgsdal. — Börn séra Sveins og
Guöriöar uröu þjóökunn, meöal þeirra
voru Gisli sýslumaöur og alþm. I Vik og
Páll menntaskólakennari.
Gunnar réöst til starfa hjá Kf. Hall-
geirseyjar áriö 1922 sem skrifstofu- og af-
greiöslumaöur. Þaö hafa sjálfsagt veriö
nokkur viöbrigöi aö koma úr Skaftár-
tungu, fagurri sveit meö skógarangan, i
hinar blautu Landeyjar. En fögur fjalla-
sýn bætti þetta upp. Gruöbrandur
Magnússon, kaupfélagsstjóri I Hallgeirs-
ey 1920-28, segir I bókinni Island i máli og
myndum: „Kom okkur Hallgrimi (Krist-
inssyni) saman um, aö á allri leiö okkar
um byggöir I þessari för, heföum viö upp-
lifaö stórbrotnasta náttúrufegurö á þess-
ari okkar siöustu dagsleiö, og kannski ein-
mitt þar, sem nú var komið i náttstaö —
aö Hallgeirsey.
Þaöan blasti viö Eyjafjallajökull,
Tindafjallajökull, Þrihyrningur og Hekla
meö Fljótshliöina fyrir framan sig, allt I
'æskilegri nálægö, svo fegurö þessara
fjalla fengi sem best notiö sin, siöan aíiur
fjallahringurinn vestur á Reykjanesfjali-
garö, en jafnframt sá austurmeö Eyja-
fjöllum til Péturseyjar og Höttu, sem er
fjall austan Vlkur i Mýrdal, en Vest-
mannaeyjar i allri sinni fjölbreytni eins
og álfaborgir í suöri”.
Jónasi frá Hriflu þótti illa fariö meö
Guöbrand aö senda hann austur til okkar
Landeyinga. Hann kemst svo aö oröi I
Samtölum: „Viö breyttum ekki vel viö
Brand. Hann var sendur i hina verstu út-
gerö, þá aöbúa til kaupfélag á Söndunum.
Þaö sýnir hvaöa timabil þetta var aö
senda Brand út I þessa óvissu. Mönnum
mundi finnast þaö eins og tugthú'svist I
dag”.
Seinna I samtölunum viö Indriöa segir
Jónas: Eitt af þvi versta sem viö uröum
aö gera var aö senda hann Brand út á
Sandana. Hann var nú prentari.
Guðbrandi féll þó „útgeröin á Söndun-
um” ekki verr en svo, aö hann kvaöst
minnast meö ánægju áranna átta i Hall-
geirsey. Þessi ár voru þó enginn dans á
rósum. Aödrættir voru meö afbrigöum
erfiöir. Sveitin einangruö milli straum-
vatna. Vöruflutningar allir sjóleiöina og
uppskipun viö brimaströnd. 1 fyrstu um-
skipun I Eyjum og dýrir flutningar meö
vélbátum, svo millilandaskip upp aö
söndunum og stanslaus uppskipun i tvo
sólarhringa og vörurnar bornar á bakinu
uppá kampinn, flutningar á klyfjahestum
I pakkhús á Affallsbökkum. Verri var þó
sifelld barátta viö skuldasöfnun I mis-
jöfnu árferöi. Ég tel aö Guðbrandur og
samstarfsmenn hans hafi unniö þrekvirki
á frumbýlisárum Kaupfélags Hallgeirs-
eyjar.
Með kaupfélaginu færöist fjör I lifiö I
Landeyjunum. Meö þvi komu nýir menn
meö hressandi gust i fjarlægö. I búöinni
voru málin rædd, þar komu menn viöa
aö. og frétta var spurt. Þá var gaman aö
„hittast 1 kaupfélaginu”, enginn kjör-
búöabragur i þá daga eins og nú þar sem
menn standa i biöröö til þess aö komast aö
kassanum. Þá var fátt um fjölmiöla og
þvi var vel þegiö fjölritaða kaupfélags-
blaöiö, útgefiö i Hallgeirsey, og hét
Augnablikiö.
Þá var gaman I kauptiöinni aö horfa á
vagnalestirnar úr Hvolhrepp og Fljóts-
hlfö, og nokkur tilhlökkun ef einhver
spennti frá og kom heim til aö fá sér kaffi-
sopa.
Þaö var mikiö happ fyrir Guöbrand og
kaupfélagið aö fá Gunnar Vigfússon til
starfa. Hann var mikilvirkur afgreiöslu-
og skrifstofumaöur, rithöndin skýr og
falleg. Þaö var aldrei óöagot á honum viö
störfin þó búöin væri full af fólki, en hon-
íslendingaþættir