Íslendingaþættir Tímans - 24.05.1980, Blaðsíða 3

um vannst ákaflega vel. Hann var staB-
gengill kaupfélagsstjórans og önnur hönd,
þá er hann var á feröalögum.
Gunnar byrjaöi daginn á skrifstofunni
°g vunn þar þangaö til fyrstu viöskipta-
mennirnir komu, þá hófst afgreiöslan
búöin þröng, yfirfull af vörum. Gunnar
var sérlega geöþekkur maöur i umgengni
og brást aldrei jafnlyndiö þó æriö væri
erilsamt oft og tíöum. Þá er einhver þurfti
aö nálgast þungavöru varö aö loka búö og
labba vestur á Affallsbakka þar sem
pakkhúsiö var. Og eftir lokun á kvöldin
beiö bókhaldiö.
Gunnar lumaöi á góöri kimnigáfu án
gráglettni. Hann var bókamaöur og naut
ég oftgreiöasemi hans í bókalánum. Hann
var áhugamaöur um sagnfræöileg efni,
ekki sist ættfræöi. Mun hafa tekiö talsvert
• þeirri grein af alkunnri vandvirkni, en
fátt birt á prenti.
Einn daginn vakti athygli mina, aö aug-
lýst var i búöinni ný bók, Bréf til Láru eft-
>r Þórberg, og getiö efniskafla. Þóttist ég
sté, aö innihaldiö væri æriö nýstárlegt.
Ekki haföi ég efni á aö kaupa þessa bók ne’
aörar: stundi því upp hvort Gunnar vildi
8jöra svo vel aö ljá mér bókina og var þaö
mál auösótt. Þaö var mikill viöburöur i
Hfi minu aö lesa þessa bók, en þá var ég
þrettán ára. Þá fyrst fékk ég nasasjón af
þvi hvaö ritsnilld er.
Gunnar var einlægur samvinnu'maöur.
Eg held, aö hann hafi lika skiliö vel og
veriö hlynntur baráttu erfiöismanna á
mölinni fyrir viöunandi kjörum.
Gunnar var um 14 ára skeiö starfsmaö-
ur Kaupfélags Hallgeirseyjar og Kf.
Rangæinga eftir aö flutt var I Hvoisvöll.
Ariö 1936 hóf hann störf hjá Kaupfélagi
Arnesinga þar sem hann var skrifstofu-
stjóri I 40 ár og nokkru betur, virtur af
samstarfsmönnum og öörum sem kynnt-
ust þessum heiöursmanni. Ungur aö árum
helgaöi hann samvinnufélagsskapnum
starfskrafta sina og geröi þaö ekki enda-
sleppt.
Gunnar haföi mikla ánægju af feröalög-
um og náttúruskoöun. Ég sá hann sjaldan
glaöari en þá, er hann hélt af staö I stutt
orlof austur í Skaftártungu og þá ríöandi
fýrstu árin.
Einlægar þakkir og kveöjur okkar
gömlu Landeyinganna fylgja Gunnari viö
brottför hans af þessum heimi.
Haraldur .Guönason
+
Gunnar Vigfússon andaöist miöviku-
daginn 6. febrúar s.l. og var hann þá á 78.
aldursári, er hann lézt, en hann var fædd-
Ur 13. október 1902 aö Flögu i Skaftár-
tungu.
Ariö 1920 fór Gunnar til náms i Sam-
vinnuskólanum og útskrifaöist þaöan
1922. Réöst hann þá um haustiö til Kaup-
félags Hallgeirseyjar og þar og i Hvols-
velli, eftir aö kaupfélagiö var flutt þang-
aö, var hann viö verzlunarstörf fram til
•slendingaþættir
ársins 1936, en þá flyzt hann aö Selfossi.
Hóf hann störf á skrifstofu Kaupfélags
Arnesinga þann 8. nóvember sama ár og
þar vann hann óslitiö sem skrifstofustjóri
þangaö til i april 1978, er hann lét af störf-
um eftir tæplega 42 ár hjá félaginu, þá á
76. aldursari.
Kynni okkar og samstarf hóf»t„er 6g
kom ungur til starfa hjá K.Á. fyrir um 26
drum siöan. A öllum þessum árum kynnt-
ist ég honum allnáiö, þar sem viö vorum
lengi vel saman I skfifstofuherbergi. Var
hann mér allt frá fyrstu tíö, sem og öllum
öörum, ákaflega góöur og viömótsþýöur
húsbóndi og samstarfsmaöur, sérlega
hjálpsamur þeim, sem báru sig eftir aö-
stoö hans. Gunnar var hæglátur og prúöur
og oft glettinn i daglegri umgengni. Hann
var duglegur og afkastamikill starfsmaö-
ur og haföi skemmtilega og mjög fallega
rithönd, var listaskrifari. Báru gömlu,
handskrifuöu bókhaldsbækurnar glögg
merki handbragös hans. Eins var hann
afburöa töluglöggur og góöur hugarreikn-
ingsmaöur og gat og geröi þaö oft aö
leggja marga reikningsdálka saman I
einu lagi og skipti þá oft ekki máli, hvort
dálkurinn snéri rétt viö honum eöa ekki.
Þessi iþrótt haföi þjálfast meö honum
gegnum árin, þvi aö ekki var reiknings-
vélunum fyrir aö fara i Hallgeirsey, þær
komu ekki tilfyrr en hann kom til K.A. Og
miklar breytingar uröu á bókhaldsstörf-
um á hans starfsævi, frá þvf aö allt var
handskrifaö, stórt og smátt, til nútima
bókhaldsvéla og tölvutækni.
En i gegnum allar framfarir og breyt-
ingar nútimans var Gunnar trúr .þeirri
hugsjón, sem hann kynntist i Samvinnu-
skólanum og sem hann starfaöi fyrir alla
sina ævi. Tryggöin var sterkur þáttur f
fari Gunnars, hvort sem i hlut átti sam-
vinnufélagsskapurinn f heild eöa einstak-
ur maöur. Þess naut ég og fjölskylda min
frá þeim báöum, Gunnari og seinni konu
hans, Oddbjörgu Sæmundsdóttur, frá
Eystri-Garösauka, en hún lézt fyrir
nokkrum árum sföan. Goö vinátta varö
milli heimila okkar og áttum viö hjónin og
börn okkar alltaf vinum aö mæta aö Ar-
vegi 6.
Aö heilsast og kveöjast er lifsins saga.
Horfinn er góöur félagi, en meö þessum
fátæklegu oröum mínum vil ég minnast
GGunnars Vigfússonar, vinar og áratuga
samstarfsmanns meö hlýhug og þakklæti.
Blessuö sé minning hans.
Gunnar A. Jónsson.
Guðrún
Jóhann-
esdóttir
frá Sandvík,
Akranesi
Fædd 17. 5. 1889
Dáin 30. 10. 1979.
Ég kveb þig amma, kveldskuggarnir falla
i kringum þig og hryggja mina lund
þú vildir mig og vini mina alla
umvefja þinum kærleik alla stund.
Þú dætrum minum varst sem viökvæm
móöir
þú vonargeisla kveiktir þeim f sál
ég biö þig leiöi ávallt englar góöir
og ætfö flytji sál þfn lofsöngs mál.
Hverja stund í hjarta mínu hlýnar
er hugur minn á leiöir þfnar fer
vor Drottinn Jesú blessi bænir þinar
þaö bæn mins hjarta á kveöjustundu er.
Viö hittumst aftur ljóss f sælu sölum
þá sólin okkur glatt i heibi skfn
nú flytur þú úr dauöans skugga dölum
þig Drottinn blessi kæra amma mfn.
G.G. frá Melgeröi
Anna Steina Þórarinsdóttir og d»tur.
3