Íslendingaþættir Tímans - 24.05.1980, Blaðsíða 7

hluti af ömmu og viö hlýju þeirra er eins
og ylurinn komi frá henni.
Ég vil aö lokum þakka elsku ömmu fyr-
ir allt þaö sem mér hlotnaöist undir henn-
ar verndarvæng og ég hlakka til aö fá aö
sjá hana aftur, þvi hún var svo góö.
Þó rósirnar fölni og falli
og fjtiki um hæöir og mel,
þó ævinnar hádegi halli,
i huganum iiöur mér vei.
Þó héli um hauöur aö nýju
og hætturnar umkringi mig,
þaö veitir mér himneska hlýju,
aö hugsa um voriö og þig.
(Gisli ólafsson).
Jóhann Kjartansson
+
Ég kynntist Júllu, eins og hún var ávallt
kölluö af slnum nánustu, þegar ég var
átján ára og i þann veginn aö giftast bróö-
ur hennar Hallgrimi. Mér fannst ég ótta-
legur krakki og ófær um aö taka aö mér
húsmóöurstörf, en enginn hjálpaöi mér
betur fyrsta áfangann en Júlla.
Hún var yndisleg húsmóöir, allt sem
hún tók sér fyrir hendur var jafn vel af
hendi leyst og gestrisnara og hlýlegra
heimili hef ég vart komiö inn á en hjá
Júllu og Magnúsi.
Þau hjónin voru ævinlega nefnd saman,
enda voru þau meö afbrigöum samrýnd
og samtaka. Ef maöur heimsótti þau, fór
maöur þaöan sæll i hjarta, svo innilega
var alltaf tekiö á móti manni, raunar eins
og þaö væri hátiö hverju sinni.
Eins og stundum er oröaö, bestu ár
ævinnar var þaö mikill samgangur milli
heimila okkar, aö þaö má segja aö börnin
okkar hafi alist upp saman, svo margs er
aö minnast.
Júliana haföi meö afbrigöum fágaöa
og ljúfa framkomu, svo öllum sem viö
hana áttu skipti, var mjög hlýtt til hennar.
Þau Júliana og Magnús áttu tvö börn,
Kjartan Magnússon lækni, kvæntan Snjó-
laugu Sveinsdóttur og Katrlnu Magnús-
dóttur, gifta Þorsteini Baldurssyni og
hafa þau systkini bæöi þessa ljúfu fram-
komu, sem þau eru alin upp viö.
Magnús átti son áöur en hann kvæntist,
Kristinn og var hann hjá þeim, fyrst er ég
kynntist þeim og var hagur hans ekki
siöurborinn fyrirbrjósti en hinna systkin-
anna.
Og nú er Júlla horfin okkur og mest
missir eftirlifandi eiginmaöur hennar
Magnús Guö styrki hann, börnin og
barnabörnin I sorg þeirra.
Ég þakka Júllu minni, fyrir alla þá
hlýju og vináttu, sem hún hefur sýnt mér
°g minni fjölskyldu alla tiö.
Guö leiöi hana til ljóss og friöar.
Aldis Þóröardóttir
isíendingaþættir
Guðbergur
Fæddur 21. aprll 1896
Dáinn 13. janúar 1980
Hinn 13. janúar s.l. lést 1 Landakots-
spltalanum Guöbergur DavIBsson, eftir
langa og stranga veikindabaráttu. Hann
fæddist I Alfadal I Dýrafiröi, sonur hjón-
anna Jóhönnu Kristlnar Jónsdóttur og
Davlös Davlössonar. Hann ólst upp I for-
eldrahúsum, en fór ungur aö heiman og
vann ýmsa vinnu. M.a. var hann tvær
vertlöir austur á Stöövarfiröi. Einnig var
hann I kaupavinnu, og þaö var I kaupa-
vinnu hjá Guömundi heitnum bónda á
Lögbergi, aö hann kynntist eftirlifandi
konu sinni, Svanhildi Arnadóttur, ættaöri
úr Landeyjum. Þau gengu I hjónaband ár-
Davíðsson
iö 1918. Fyrstu árin voru þau I hús-
mennsku á Mýrum. Þau bjuggu nokkur ár
I Neöri-Hjaröardal, en meöfram þeim bú
skap stundaði hann sjómennsku. Hann
var einnig um árabil refaskytta, fyrst
meö Guömundi heitnum Einarssyni,
frægri refaskyttu, en slöar einn aftir aö
Guömundur hætti.
A þessum árum var oft þröngt I búi og
erfiö kjör, en 1930, þegar þau höföu eign-
ast fimm börn, fluttust þau aö Höföa I
Dýrafiröi, sem þau tóku á leigu af Gunn-
laugi Þorsteinssyni héraöslækni á Þing-
eyri. A Höföa fæddist sjötta barniö. Guö
bergur mat Gunnlaug mikils, og voru
þeirra samskipti mjög góö. Eftir aö þau
fóru aö búa á Höföa hætti Guöbergur að
fara til sjóróöra, en var verkstjóri hjá
Kaupfélagi Dýrfiröinga I sláturtiöinni.
Ariö 1946 hættu þau búskap á Höföa og
fluttust til Reykjavlkur, en þá var Gunn-
laugur læknir dáinn fyrir aldur fram. 1
Reykjavlk vann Guöbergur fyrst hjáVöl
undi og Kassagerö Reykjavlkur, en viö
opnun Þjóöleikhússins 1950 réöst hann
þangaö sem dyravöröur og vann þar af
trúmennsku uns hann varð aö láta af
störfum vegna aldurs. Um svipaö leyti
varö hann fyrir veikindaáföllum, og náöi
aldrei fullri heilsu eftir þaö, og varö aö
liggja löngum I sjúkrahúsum. Var harka
hans I þeirri baráttu ótrúleg, enda var
honum ekki fisjaö saman.
Ég kynntist Guöbergi fyrst 1949 og alla
tlö síöan voru samskipti okkar góö. Hann
var maöur hreinskiptinn, staöfastur og
einstaklega trúr starfsmaöur. Þegar ég
kveö hann aö sinni, þakka ég honum allt,
sem hann hefur fyrir mig gert, og ára-
langa vináttu fullviss þess aö viö hittumst
slöar.
Astráöur Ingvarsson.
Ekki eru birtar greinar
sem eru skrifaðar fyrir
önnur blöð en Tímann
Látið myndir af þeim
sem skrifað er um fylgja
greinunum