Íslendingaþættir Tímans - 03.03.1982, Blaðsíða 15

ÁRNAÐ HEILLA
Signrjón Halldórsson
bóndi í Tungu, Skutulsfirði, sjötugur
Nú þegar ég lít á dagataliB verður
P161, Ijóst að nágranni minn og stéttar-
wöðir Sigurjón Halldórsson bóndi i Tungu
1 Skutulsfirði verður sjötiu ára á morgun.
Hann erfæddur i Tungu þann 24. febrú-
ar 1912. Foreldrar hans voru sóma hjónin
Nristin Hagali'nsdóttirog Halldór Jónsson
Wndi i Tungu, sem var harðduglegur og
fyrirhyggjusamur bóndi, ég kynntist hon-
dálitið eftir að ég flutti i nágrenni við
,ann 1943, var hann þá enn hress og gekk
öl búverka með sonum sinum.
Aldrei sagðist hann hafa komist í hey-
Pfot en 1910 var alvarlegt ástand viöa
fannir miklar og jarðbönn. Þá brá Hall-
tiðr á það ráð að kaupa mjölvörur aðal-
*ega rúg (Fóöurblöndur þekktust ekki i þá
oaga) og ræktun túna ekki hafin, svo
fnuðfénaður var alinn á engjaheyskap
ptta bjargaði, allur búpeningur gekk vel
ram, lambadauði enginn, þessa sögu
gátu ekki allir sagt, þvi miður.
Eftir að Halldór dó tóku synir hans við
tiúskapnum, Sigurjón og Bjarni. Að visu
Var hann á þeirra herðum löngu fyrr. bað
er erfitt að skrifa svo um Sigurjón að
Bíarna bróöur hans sé hvergi getið svo
úáið samband og samstarf er þeirra
oræðra.bæði heima og heiman hefur mér
túndist þessi bráðum 40 ár, sem ég hef
úotið þeirra ágætu kynna sem úrvals ná-
granna. Um 1930 er hafist handa um stór-
fellda ræktun jarðar, byggingu húsa hvað
af hverju, fyrst 16 kúa fjós, steinsteypt
hlaða mikið hús með súgþurrkun, vot-
heysgeymslur hver eftir aðra og til við-
bótar annað fjós i sambyggingu.
I Halldórs tíT> var byggt reisulegt stein-
steypt i"búðarhús „Ekki sjö balahús” enda
tieimilis viö beitingu o.fl. niðri i Bolungar-
Vl"k til að drýgja tekjur sinar meðan verið
Var að koma sér upp bústofni. Þá var
Vúinudagur oft langur á þessum árum.
Hegar timar liðu var hafist handa meö
aö byggja vandað steinhús. Ný búpen-
’úgshús þurfti öll aö byggja og hefir end-
úrbót og aukning á þeim verið i gangi,svo
rörmjaltakerfi sett i glæsilegt fjós sem
oreytti miklu með þægindi og þrifnað.
ryrir nokkrum árum var byggð mjög
vönduð stálgrindarhlaða,geysi mikið hús
meö sterkum blásara. Ekki svo að skilja
ab etiki sé notað vothey á þeim bæ, öðru
n*r,það er stór hluti heyjanna verkaður i
yothey.Vetrarrikiermikið þarna og stutt
1 snjókomu ef kólnar i lofti. En bóndinn i
Hjóðólfstungu er alltaf stálbirgur með
tiey á hverju sem gengur. Nú eru naut-
Bripir miHi 30 0g 40 stykki með öllu töldu
og hátt i 100 f jár sem gefur góöan arð.stór
tiluti ánna með 2lömb og kjötþungi 18 kg.
meðaltal og vel það stundum.
En það hef ir veriö fleira gert i Þjóðólfs-
úngu á þessum árum heldur en rækta og
oyggja. Einhversstaðar stendur „verið
ís|endingaþættir
frjósöm og uppfylliö jörðina”. Þessi heið-
urshjón eiga nú uppkomin 8 börn, öll vel
gefin, mesta dugnaðar- og myndarfólk
eins og þau eiga kyn til, og sum þeirra nú
þegar f arin að hasla sér völl á myndarleg-
an hátt i uppbyggingu og atvinnu byggð-
arlagsins.
Bernódus er einn þeirra manna sem i-
hugar vel áður en ráðist er i framkvæmd-
ir. Fjármálin eru traust,hann er orðheld-
inn drengskaparmaöur 1 hvivetna. Sögu-
fróður og minnugur, tranar sér aldrei
fram til mannvirðinga en traustur félags-
maður eftir að búið er að koma honum á
stað, bæði i M.l. Isafirði og margar góðar
minningar eigum við frá setu á Búnaðar-
sambandsfundum Vestfjarða.
Gestrisin eru þau hjón i besta lagi og
ekki er setið þegjandi undir borðum þvi
stutt er i húmorinn. Að endingu bið ég
þessum ágætu hjónum allrar guðsbless-
unar og vona að afmælisbamiö eigi enn
langa og glæsilega búnaðarsögu.helst til
næstu aldamóta.
Með bestu kveðju og heillaóskum frá
okkur hjónunum i Fagrahvammi.
Hjörtur Sturlaugsson.
ekki mikið um arkitdcta sem léku sér meö
fjármuni landsmanna i óraunhæfum
byggingarstll.
Sigurjón Halldórsson hefur ávallt rekið
félagsbú með Bjarna bróður sinum, þeir
hafa nú um fleiri áraraðir átt i sinni hjörð
úrvals kýr með nythæstu kúm landsins
enda mikil vinna og nærgætni af hendi
leysti þágu kúnna og engu tilsparað i fjöl-
breyttu fóðri. Og ég man ekki eftir aö kýr
fari þar á beit fyrr en um eða eftir 4. júli
sumar hvert. Sama má segja um sauðfén-
aðinn, það erleikið við hann árið um kring
enda afurðir miklar. Heyforði er alltaf
nægur á hverju sem gengur og ekki fariö
mikið eftirklukku að kveldi ef þörf er á að
bjarga heyum undan regni. Sigurjón Hall-
dórsson er einn af þessum harðduglegu
drengskaparmönnum, greindur vel, stál-
minnugur og lesinn.
Ég get vel borið um þetta af margra ára
samstarfi i félagsmálum 1 hreppsnefnd
Eyrarhrepps þar sem hann naut verðugs
traustssvo 1 iþrótta-og málfundafélaginu
Armanni i Skutulsfirði þarsem þeir bræð-
ur báðir tóku m ikinn þátt i öllum fundum
og iþróttum um margra ára skeið.
Skiðakeppni var fastur liður á hverjum
vetri og kepptiSigurjón ávallt með góðum
árangri og eins I landskeppnum. Oft var
margt um gesti i Tungu meðan sklöa-
keppnin var i blóma og skiöaskálinn á
Seljalandsdal var ekki kominn I not. Veitt
var af rausn eins og jafnan er þar. For-
maður skólanefndar var Sigur jón lengi og
prófdómari þar til skólinn lagðist niður
við sameiningu Eyrarhrepps undir Isa-
fjörð 1973.
Nú um nokkur ár hefur Sigurjón veriö
gjaldkeri Búnaðarfélags Skutulsfjarðar
og er mér ljúftog skylt að þakka þá sam-
vinnu eins og öll störf sem þessi ágæti fé-
lagsmálamaöur hefir unnið að með dugn-
aði og festu.
Ég veit að Sigurjóni Halldórssyni er
enginn greiði gerður með þessari upptaln-
ingu sem gæti þó verið miklu meiri þvi
hann er maður sem ekki sækist eftir
mannvirðingu né titlum. Hann er fyrst og
fremst bóndi af lifiog sál.friðsamur og óá-
leitinn, bóngóður og lætur ekki halla á
aðra i viðskiptum þóttekki sé meira sagt.
Að endingu óskum við hjónin afmælis-
barninu gæfu og gengis með innilegri
þökk fyrir allt samstarf og friðsamt ná-
grenni.
Staddur að Hamarsholti Árnessýslu
23. febrúar 1982
Hjörtur Sturlaugsson
15