Heimilistíminn - 03.03.1977, Side 18

Jörn Dons: — Ég vil lifa e&lilegu lifi.
N
Jörn Dons, 26 ára gamali maður, er einn
35.000 Dana, sem eru flogaveikir. Hann var
bankamaður, en dag einn fyrir þrem árum
fékk hann alvarlegt flog i vinnunni og starfsfé-
lagar hans fóru til forstjórans. Þeir báðust
undan þvi að vinna með honum. Nú nemur
Jörn Dons læknisfræði við Háskólann i óðins-
véum. Þegar hann er orðinn læknir, ætlar hann
að vinna aðþvi að skoðanir manna á flogaveik-
um verði aðrar og eðlilegri.
V___________________________________________________________J
Þessi fimmtudagur í febrú-
ar 1974 byrjaði eins og hver
annar dagur. Jörn Dons fór á
fætur og bjó sig undir langan
vinnudag, en á fimmtudögum
var bankinn lengur opinn en
venjulega. Eins og hundruð
annarra morgna á undan þess-
um hjólaði hann í vinnuna,
kom hjólinu fyrir fór inn í
bankann og tók til við verkef ni
dagsins.
Nokkrum tímum síðar fann
hann, að hann var að fá flog.
Flog eins og þau sem hann
hafði fengið með jöfnu milli-
bili síðan hann var barn. Eins
og svo oft áður reyndi hann að
berjast gegn því, reyndi að
fresta því í nokkrar klukku-
stundir. Það hafði hann alltaf
getað.
En í þetta sinn varð flogið
honum yf irsterkara.
Þegar hann varð þessa var
fór hann út úr vinnusalnum
gekk í átt til matsalarins og
ætlaði að vera þar meðan f log-
ið stæði yfir. Það myndi taka
nokkrar mínútur eins og
venjulega.
Jörn Dons komst ekki alla
leið. Flogið kom fyrr en hann
hafði búizt við. Hann hneig
niður í þann mund sem hann
lokaði hurðinni á eftir sér.
Meiddi sig töluvert þegar hann
datt, en ekki verr en oft áður,
þótt í þetta sinn blæddi mikið
úr skrámum, sem hann hlaut.
Veit það
fyrirfram
Nokkrum mínutum síðar var
kastið búið. Jörn Dons var aft-
ur skýr og með fullri meðvit-
und. En þá voru vinnufélag-
arnir í bankanum orðnir svo
hræddir, að þeir höfðu hringt á
sjúkrabíl, þótt það væri alls
ekki nauðsynlegt.
Og þeir fóru til bankastjór-
ans og báðust undan að vinna
með Jörn Dons lengur.
Þetta var í fyrsta sinn, sem
hann fékk flog á vinnustað,
eftir að hafa verið flogaveik-
ur í yfir 20 ár og eftir að hafa
unnið í bankanum í meira en
fimm ár.
Fram til þessa dags var eini
munurinn á Jörn Dons og
vinnufélögum hanssá, að hann
var frá vinnu vegna veikinda í
einn dag í einu með reglu-
bundnu millibili. Þá daga var
hann heima, vegna þess að
hann fann, þegar hann vakn-
aði að hann myndi fá f log síðar
um daginn.
— Ég hafði alitaf orðið þess
var með f yrirvara og þá var ég
frá vinnu með fullu samþykki
yfirmanna minna, segir Jörn
Dons.
— En gelymum nú þessu.
Þegar félagar minir báðust
undan því, að ég héldi áfram í
bankanum fór ég að hugsa
minn gang.
Ég ákvað að fara að læra
læknisf ræði, í þvi skyni að geta
lagt þvi málefni lið að fræða
fólk um flogaveiki, þegar ég
hefði lokið læknisnámi.
I 20 af hverjum 100 fjöl-
skyldum í Danmörku er ein-
hver með flogaveiki. Annar
hver Dani sér einhvern tíma
flogaveikan sjúkling fá kast.
Þess vegna álít ég, að það sé
mikilvægt að fólk sé frætt um
hvernig það skuli koma fram
þegar slikt gerist.
Ekki smitandi
Jörn Dons er einn af höf und-
um bæklings sem samtök
18