Heimilistíminn - 01.09.1977, Blaðsíða 22

14
Berit Brænne:
Sagan um Tóta
og systkin hans
Þýðing:
Sigurður Gunnarsson
Hve langur tími mundi liða, þangað til ein-
hver iæri að leita að honum?
Það yrði áreiðanlega löng stund, þvi að full-
orðna fólkið var allt svo önnum kafið, að það
mundi ekki sakna hans strax.
Hann leit upp og horfði út yfir isinn, sem
hann gat séð á millitrjánna á vissum stað.
Skugginn af fjallinu varð sifellt lengri og
lengri, og innan skamms mundi sólin setjast á
bak við fjöllin. Blessuð sólin var nú aðeins fáar
klukkustundir á lofti um miðjan daginn, og
þegar hún var sezt, kólnaði altaf mikið. Hann
fann raunar strax, að kuldinn sótti að honum.
Hann hafði þegar verið hér hreyfingarlitill
drjúga stund og svo hafði hann ekki búið sig
neitt sérstaklega vel, þegar hann fór að heim-
an, þvi að liann ætlaði ekki að vera lengi.
22