NT - 02.09.1984, Síða 15

hinn skapandi þátt sem í eld-
inum birtist-sköpunareldinn.
Petta spil tengist 12. spilinu
Hengdi maðurinn - bæði hafa
þversummuna 3 - en Flónið
sem öðlast hefur alhimsvitund
bætir við einu 0 - tákni hins
endalausa og eilífa.
Bókstafurinn SHIN merkir
guðmenni.
Trompspil númer 22
- Veröldin
Spihð sýnir unga og fagra
kvenveru innan í stórum græn-
um lárviðarsveig; - hún er
nakin og heldur á tveim töfra-
sprotum í annarri hendi. Þeir
tákna jákvæðu og neikvæðu
orkuna - annar hefur rauðan
hnúð á enda og hinn grænan.
Þessi kvenvera hefur áður birst
í spilunum - hér er komin
Drottningin sem komið hefur
fram í ýmsum gervum; á 8.
spili var hún í gervi Réttlætis-
ins, á 6. spili stóð hún við hlið
töframannsins á Krossgötun-
um; á 14. spilinu Jafnvægið
hélt hún á tveim vogarskálum
- og loks birtist hún á 17. spili
sem sál mannsins í líki naktrar
konu. Á þessu spili er hún
einnig nakin; gult hárið bendir
á vitsmuni, rautt klæðið sem
sveipað er lauslega um líkama
hennar táknar að eðli hennar
er andlegt. Hér er komin hin
kvenlega ásýnd Guðs sem ríkir
á efnislega sviðinu. Töfra-
sprotarnir eru lögmál hennar
sem ríkja hvarvetna í öllum
alheimi - sveigurinn sem um-
lykur hana er tákn hringsins og
eins og núllið stendur hann
sem tákn hins óendanlega al-
heims þar sem hún ræður
ríkjum. í hornum myndarinn-
ar má sjá merki dýrahringsins
ljón og naut, örn og engil. Við
þekkjum þessi tákn úr guð-
spjölíunum - þetta eru tákn
guðspjallamannanna fjögurra
Markúsar, Lúkasar, Matteusar
og Jóhannesar.
í heild sinni táknar myndin
innra ástand manns sem öðlast
hefur guðlega vitund og sam-
einast Guði. Flann getur sagt
rneð Kristi: „Ég og Faðirinn
erum eitt“. Hann hefur fundið
Guð hið innra með sjálfum sér
og veit að aðeins þar er hans
að leita - í Æðra Sjálfinu.
Hann er nú kominn á leiðar-
enda á þessari löngu ferð sem
hófst með því að hann skynjaði
sjálfan sig sem lítið persónu-
1 L. e F ov
W
■ Tími upprisunnar er kominn. Maðurinn rís upp
til nýs lífs. Vegfarandinn í þessu spUi hefur ekkert
að óttast, hann hefur þegar staðist alla þá reynslu
sem gerir honum fært að standa frammi fyrir
dómara sínum.
■ Með réttu er nafngiftin „flónið“ hið fullkomna
öfugmæli því hér er mannveran komin á enda
þroskaferíls síns.
■ Hér er komin drottningin sem birtst hefur í fleiri
spilum. Hér er komin hin kvenlega ásýnd Guðs sem
ríkir á efnislega sviðinu.
legt sjálf - aðgreint frá öllum
öðrum. Smám saman varð
honum Ijósara að þetta sem
hann kallaði „ég“ var aðeins
samsafn mismunandi hvata og
langana - auk skynseminnar
og að allt þetta var raunveru-
lega aðeins breytilegt yfirborð
á einhverju meira sem hann
vissi ekki enn hvað var. Bar-
átta hans hafði haldið áfram og
lífið hafði fært honum reynslu
og ýmsa erfiðleika, sorg og
þjáningu sem áttu sinn þátt í
að dýpka vitund hans og kenna
honum að horfa með meiri
skilningi á tilveruna - og á
eigin reynslu með sífellt meira
hlutleysi. Allt þetta hafði
smám saman fært hann nær
sinni raunverulegu innri Veru
- Æðra Sjálfinu - og hann sá
að reynslan þjónaði aðeinsein-
um tilgangi - að leiða hann til
meiri skilnings á sjálfum sér.
Loks hefur hann náð því
marki sem öllum er ætlað að
ná á stigi jarðneskrar tilveru
og er laus við alla þá eiginleika
sem aðskilja manninn frá sínu
Æðra eðli - eigingirni, öfund,
hégómagirni, valdafíkn - og
veit að allt þetta tefur aðeins
fyrir og veldur alls kyns erfið-
leikum og þjáningu. Állir þess-
ir eiginleikar eru ósamrýman-
legir hinum sönnu eiginleikum
Æðra Sjálfsins sem eru kær-
leikur, óeigingirni, vinátta og
fórnarlund og þeir andlegu
vitsmunir sem vinna að sannri
heill.
En það fer ekki hjá því að
ýmsir taki eftir hve frábrugð-
inn hann er og ólíkur því sem
fólk er flest þótt fáir sjái hvað
býr hans ytri persónu að baki.
Eftir því sem andlegri vegferð
hans hefur miðað áfram hef-
ur innri sýn hans smám sam-
an opnast - og nú er svo komið
að hann skynjar persónuleika
annarra sem opna bók - en um
leið sér hann - og það skapar
honum þjáningu - hvernig
menn misnota lögmál náttúr-
unnar og eyðileggja sjálfa sig
með röngu líferni með röngum
hugmyndum um sjálfa sig og
tilveruna. Auk þess hefur þró-
ast hjá honum svo mikill næm-
leiki fyrir áhrifum hins ytra
umhverfis að hann á beinlínis
erfitt með að þola öll þau áhrif
sem að skynfærum hans berast
- alls kyns hávaði sem fylgir
almennum lifnaðarháttum
manna - matar- og drykkjar-
venjum - allt þetta fær mjög á
fíngerðar taugar hans. Ekki er
því að undra þótt hann kysi að
draga sig í hlé frá skarkala
heimsins - og það hafa reyndar
sumir gert í hans sporum -
nema þeim séu falin einhver
ákveðin verkefni til hjálpar
meðbræðrum sínum.
Slíkir andlegip meistarar -
guðmenni - hafa verið til á
öllum öldum og sumir hafa
komið til Vesturlanda til að
færa fram boðskap sinn um
frið og einingu mannkyns og til
að leiðbeina í andlegum
fræðum; nefna má t.d. Rama
Kristhna og Ramana Maharsi
sem báðir voru miklir andlegir
leiðtogar - og öðluðust auk
þess mikla frægð. Jesús starf-
aði meðal fólksins og kenndi;
það gerði einnig Buddha. Aðr-
ir hafa dregið sig í hlé og starfa
á innri sviðunum og enginn
getur áfellst þá fyrir það. Ekki
er hægt að leggja þessa ein-
staklinga á sömu mælistiku og
venjulegt fólk - gildismat
þeirra er annað og liggur utan
og ofan við þær kröfur sem við
gerum til venjulegra manna.
Flónið - guðmennið skynjar
návist Guðs - ekki einungis
innan sín sjálfs heldur einnig í
öllu ytra formi, því lögmál
Guðs birtast hvert sem litið er
og eru byggð á fegurð og
vitsmunum. Ekki er nauðsyn-
legt að horfa á listaverk til að
koma auga á fegurð - fegurðin
er fyrir hendi hvar sem litið er
- í öllu sköpunarverki Hans -
í hinu minnsta sem hinu
stærsta. Flónið lítur á listaverk
sem hluta af Heild - og geymir
innan sjálfs sín hina fullkomnu
ímynd sem er uppspretta allrar
fegurðar og fullkomnunar eins
og það birtist í hinu skapaða.
Listaverk eru honum því að-
eins brot hinnar fullkomnu feg-
urðar sem aldrei verður hægt
að birta í neinu listaverki. Og
þegar á allt er litið þá sömdu
hvorki Jesús, Buddha né fleiri
hinna andlegu stórmenna nein
ljóð, meitluðu höggmyndir í
stein eða sýndu dansa eins og
Davíð konungur sem dansaði
frammi fyrir altari til að túlka
lotningu sína fyrir Guði. Innan
sín áttu þessi guðmenni upp-
sprettu alls kærleika og fegurð-
ar sem aðeins býr í vitundinni
- mannlegu hjarta.
Þessu spili fylgir talan 400 og
bókstafurinn TAV. Talan 4
felur í sér fullkomnun sköpun-
ar í tölfræðilegum skilningi
þ.e. töluna 10 (því að
1+2+3+4=10!) Talan 10 er
táknuð með sköpunartölunni
I innan hrings:
©
Drottningin á þessu spili er hin
Eilífa Móðir - hin kvenlega
ásýnd Guðs og alheimurinn er
bústaður hennar, sem á mynd-
inni er táknaður með grænum
lárviðarsveig sem merkir sigur
og kærleika.
Bókstafurinn TAV táknar
móðurkvið - hér er það tákn
þess að maðurinn hvílir í Guði
- innstu veru hins guðdómlega.
lögum kemur en að á meðan
að svo er ekki skuli endur-
greiðslumar fara fram. Ekki
veit ég til að á þessa túlkun
hafi reynt en framkvæmdin
virðist a.m.k. samkvæmt
bréfi þínu vera andstæð
henni. Til að fá úr þessu
leyst í þínu sérstaka tilviki
tel ég vænlegast fyrir þig að
kæra þessa aðferð við inn-
heimtuna til ríkisskattstjóra
og fá úrskurð hans um túlk-
un á þessari grein. Ef þú vilt
fara lengra getur þú að sjálf-
sögðu farið með máhð fyrir
dómstólana.
í skattalögunum er einnig
ákvæði um hvernig með
skuli fara ef launagreiðandi
skilar ekki á réttum tíma því
fé er hann heldur eftir til
greiðslu opinberra gjalda.
Þar kemur fram að launa-
greiðandi skal greiða drátt-
arvexti af þeirri upphæð sem
hann hélt eftir ef hann er
ekki búinn að greiða hana
innan mánaðar frá því að
hann átti að skila henni til
innheimtumanns. Þessar
kröfur njóta lögtaksréttar
hjá launagreiðanda. Þar sem
að það er lagaleg skylda
launagreiðanda að halda eft-
ir af launum launþega til
greiðslu á opinberum gjöld-
um þeirra sýnist vera eðli-
legt að • innheimtumenn
gangi að launagreiðendum
á undan öðrum, ef þeir á
annað borð vita af þeim. Ég
ráðlegg þér því að senda
innheimtumanni ljósrit af
launaseðlum mannsins þíns
og strika undir það sem
dregið er frá honum vegna
greiðslu skatta.
Ég vona að þessi svör komi
að einhverjum notum og eitt
er víst að þið eigið ekki að
tvíborga skatta mannsins
þíns.
Hann segist
eiga húsið
Virðulegi lögfræðingur
■ Við erum eldri hjón og
við höfum gegn okkar vilja
flækst í leiðindamál sem við
sjáum enga leið út úr. Þannig
er mál með vexti að við
hjónin tókum að okkur dreng
fyrir tæpum 30 árum. Hann
var þá tæplega tveggja ára
og hafði misst móður sína.
Foreldrar drengsins héldu
ekki uppi neinu sambandi
og reyndar hafði faðir hans ekk-
ert samband við þau mæðginin.
Drengurinn ólst síðan upp
hjá okkur. Við fórum með
hann eins og eigið barn (við
eigum ekkert annað barn)
og hann gekk menntaveg-
inn. Við hjónin bjuggum í
leiguhúsnæði, en eftir að
drengurinn fór að vinna fjár-
festi hann í íbúð og við
fluttum til hans.
Fyrir einu og hálfu ári lést
þessi drengur. Faðir hans
var viðstaddur útförina og
var það í fyrsta skipti sem
við sáum þann mann. Hann
er óreglumaður og hefur
aldrei átt sér neinn fastan
samastað.
Þegar við hjónin tókum
drenginn að okkur skrifuð-
um við ekki undir neina
pappíra og ekki var um neina
ættleiðingu að ræða. Þetta
var einungis greiðasemi við
blessunina hana móður
hans.
Nú, faðir hans frétti af því
að drengurinn hafi átt íbúð
og nú hefur hann í hótunum
við okkur. Hann segir að
núna eigi hann íbúðina og
að hann gæti látið lögfræð-
ing bera okkur út.
Við hjónin vitum ekki
hvert við getum snúið okkur,
en við höfum verið áskrif-
endur að Tímanum lengi,
svo við vonum að þú getir
hjálpað okkur.
Gömlu hjónin
Ekki falleg
aðstaða
■ Já kæru hjón það er ekki
falleg aðstaða sem þið eruð
í og ekki að vita hve mikið ég
get hjálpað ykkur.
Þó svo að greiðasemi sé af
því góða og allra góðra
gjalda verð kemur hún ekki í
stað ættleiðingar í málum
eins og ykkar. Lagalega séð
eru því engin bönd á milli
ykkar og fóstursonar ykkar
heitins. Samkvæmt erfða-
lögum eigið þið þvi engan
lögerfðarétt eftir hann, en
það á hins vegar faðir hans
þó svo að hann hafi aðeins
verið faðir hans að nafninu
til. Ef fóstursonur ykkar hefur
ekki látið eftir sig erfðaskrá
á þvi hinn svo kallaði faðir hans
að erfa allt eftir hann. Þó svo
að fóstursonur ykkar hafi
látið eftir sig erfðaskrá má
hann ekki ráðstafa með
henni nema Vz hluta eigna
sinna ef hann á annað borð
á lögerfingja, s.s. föður sinn,
á lífi. Það benda því allar
líkur til að þið munið ekki
geta haldið íbúðinni ef í hart
fer nema fóstursonur ykkar
hafi verið þeim mun betur
stæður.
Ef hins vegar engin erfða-
skrá er fyrir hendi er aðstaða
ykkar enn verri. Þá sé ég
tæpast nokkra leið fyrir ykk-
ur til að halda íbúðinni en ef
til vill er þó nokkur möguleiki
fyrir ykkur að fá einhverjar
peningagreiðslur. Þeir
möguleikar byggjast á svip-
uðum rökum og þegar konu
sem búið hefur í óvígðri sam-
búð er dæmt ráðskonukaup
ef upp úr sambúðinni hefur
shtnað. Slikar greiðslur
myndu þá vera studdar þeim
rökum að þið ættuð rétt á
greiðslum frá föðurnum
vegna þess að þið hefðuð
fóstrað son hans öll þessi ár
án þess að fá greitt eyri fyrir
það. Ef að þið hafið lagt
eitthvað af mörkum við fjár-
festinguna í íbúðinni getið
þið einnig byggt kröfur ykk-
ar á því. Slík framlög þurfa
ekki eingöngu að hafa verið
í beinhörðum peningum,
heldur geta þau hafa átt sér
stað með ýmiss konar aðstoð
við fjárfestinguna eða á með-
an á henni stóð.
Að lokum vona ég að þið
séuð einhvers visari um að-
stöðu ykkar, hversu mikil
hjálp sem það nú er, og hvet
ykkur jafnframt til að láta
ekki undan baráttulaust en
fá ykkur einhvern góðan lög-
fræðing ef máhð fer í hart.