NT - 02.09.1984, Blaðsíða 18

llj- Sunnudagur 2. september 1984 18
lil
Á ég að gæta bróður míns
eða reka hann
úr landi?
■ Fyrir rúmum tveimur árum var stofnaú hér á landi félag sem kallast „Norrænt mannkyn“. Aðal
hvatamaður að stofnun félagsins var Magnús Þorsteinsson bóndi í Vatnsnesi en ásamt honum munu
ýmsir bændur úr Vatnsneshrcppi hafa verið mættir á fundinn auk annarra áhugamanna um viðhald
hins norræna kynstofns. Tilgangur félagsins er eins og segir í lögum þess að stuðla að varðveislu
hins íslenska þjóðstofns, sem kominn er af landnámsmönnum, meðal annars með því að stemma
stigu við innflutningi fólks af óskyldum kynstofnum.
Nú er það svo að menn ráðast ekki í slík þrekvirki á hverjum degi að stofna félög til að viðhalda
hcilum kynstofnum. Við slógum því á þráðinn til Magnúsar hér á dögunum og báðum hann að segja
okkur nánar frá þessum félagsskap.
„Bændur sýnt þessu
mestan áhuga“
„Já við höfum nú rcyndar
ckki starfað mikið enn scm
komið er, þó svo að fclagið
hafi veriö stofnað fyrir cinum
tveimur árum. Ég hef þó skrif-
að nokkrar grcinar í blöðin og
svo scndum við öllum alþing-
ismönnum greinargcrð um
þetta mál cn hún var nú full
róttæk til að koma fyrir al-
menningssjónir. Viö þurfum
að byrja á því aö brcyta hugar-
fari fólks með áróðri. Svona
máli þarf að halda gangandi og
því cr útgáfustarfsemi nauð-
synlcg. Viö þyrftum líka cf vcl
ætti að vcra að skrifa bæklinga
á gcrmönskum málurn og
drcifa þcini vcgna þcss að þaö
cr svo mikil hætta scm stafar
aö þcssum þjóðum. Fclags-
mcnn cru orðnir dálítill
hópur, milli áttatíu og
níutíu manns, aðallcga hcðan
úr svcitinni, nokkrir úr
Reykjavík og svo mcnn í Borg-
arfirði cn þaðan er cg ættaður.
Fað er töluverður áliugi á
þcssu en svo mætum viö It'ka
andstöðu. Það cru ýmsir að
hringja í mig, aðallega kven-
fólk og lýsa því yíir hvað þetta
sc mikil vitlcysa og að allir cigi
að vera jafn rcttháir og svcrt-
ingjar og svoleiðis cigi að fá að
hafa sinn rétt licrna alveg eins
og aðrir mcnn. Þctta er voða
mikið kvenfólk, þær eru ncfni-
lcga svo næmar fyrir tíðarand-
anum, það cr eflaust skýringin
á því. Annars eru það bændur
sem sýnt hafa þessu máli mest-
an áhuga. Þeir lesa minna blöð
og eru rninna háðir þessurn
áróðri sem er búið að koma
inn hjá fólki. Menntamcnn, ja
cg hcf verið að tala við þá og
þcir virðast vera hræddir við
að láta álit sitt í Ijós þó svo að
þeir hafi áhuga á þessu máli.
Þeir halda að þeir verði kallað-
ir nasistar og þar fram eftir
götunum og þora ekkcrt að
segja. Við teljum þó okkur
ekkcrt í ætt við nasista, það
eru stjórnmálaskoðanir. Þetta
cr í sjálfu sér niiklu eldri
kenning þó að nasistarnir hafi
aðhyllst liana. Það er náttúr-
lega eins og hver önnur vitleysa
að halda því fram að það sé allt
saman þvælasem þcirsögðu."
„Ekkiafóvild
/ garð annarra heldur
afumhyggju“
Annar hvatamaður að stofn-
un félagsins Norrænt mannkyn
er Þorsteinn Guðjónsson nor-
rænufræðingur, sonur Málfríð-
ar Sigurðardóttur rithöfundar.
Við höfðum samband við hann
til að forvitnast nánar um fé-
lagið.
..Þetta byrjaði allt á því að
það komu saman nokkrir
kunningjar og félagar í Gríms-
nesi og líka nokkrir úr Reykja-
vík og ræddu þessi mál. Svo
jókst þetta svona hvað af öðru
og að lokum var ákveðið að
gera þctta opinskátt. Það er
ckki því að neita að þaö var
rætt nokkuð hvernig almenn-
ingur mundi bregðast við þessu
cn ég vcrð að segja það að ég
hef ekki orðiö var við nein
persónuleg óþægindi svo ég
muni til þó svo að ég sé úr
Reykjavík þar sem maður gæti
helst búist við andstöðu. Að
okkar áliti er það nú komið svo
í mörgum löndum að þjóðirnar
eru hættar að þekkja sjálfar
sig og þaö sé á þeirri leið hér á
landi. Þegar menn láta í Ijós að
þcini líki.ekki þessi þróun þá
cr það ckki af óvild til annarra
, heldur af umhyggju. Við
höfum líka lagt áherslu á að
vckja máls á skaösemi fóstur-
eyðinga sem við tcljum vera af
sama toga spunnið og varð-
veisla þjóðernis. Viðerum líka
andvígir innflutningi á fólki af
öðrum kynstofnum."
Þorsteinn sótti í sumnr þing
hjá þjóðernissinnuðum
mönnum í Þýskalandi og við
báðum liann að segja okkur
frá því. „Já, ég hcf staðið í
bréfasambandi við ýmsa menn
i mörgum lönduni um ýmis
málcfni aðallega þó um fyrir-
burðafræði. í gcgnum þcssi
sambönd hcf ég svo kynnst
fólki sem hefur haft áhuga á
öðrum málum svo sem þjóð-
crnismálum. Ég ákvað svo að
fara í sumar til Þýskalands og
kynna mér þau nánar og sat
þing mcð þjóðernissinnuðu
fólki þar í landi. Ég gat ekki
fundið annað en það væri heil-
brigt og gott fólk sem þar var
samankomið. Það var ekki
ncfndur neinn nasismi þar þó
svo að mig gruni að þessu fólki
sé núið því um nasir. Það scm
við höfum verið að gera hér á
landi með stofnun félagsins
Norrænt mannkyn má telja til
þjóðernisstefnu en hér er þó
ekki um neinn pólitískan flokk
að ræða. Það er þó aldrei að
vita hvað getur gerst en það er
a.m.k. ekki eins og er á
stefnuskránni. Við erum mjög
á móti innflutningi erlends
vinnuafls til landsins og viljum
sérstaklcga vara við innflutn-
ingi af fólki frá múhameðstrú-
arlöndum en það vita allir
hvcrnig málum er háttað í
þeim löndum. Það má bæta
því við að einhver af okkar
félögum ræddi við Þorstein
Pálsson formann Sjálfstæðis-
flokksins og hann sagðist að
vísu ekki samþykkja okkar
skoðanir en hann væri mjög
sammála okkur um það að það
ætti ekki að flytja inn erlent
vinnuafl.
Víða hafa menn talið að
hernaðarstefna og þjóðernis-
stefna hlytu að vera óað-
skiljanlegar en þessu er ,þó
auðvitað ckki til að dreifa hér
á landi. Ég sé því ekkert sem
gæti komið í veg fyrir það að
hér væri mótuð heilbrigð þjóö-
ernisstefna og í rauninni má
líta svo á að hér séu hin
ákjósanlegustu skilyrði til að
hrindasiíkri hreyfingu afstað.”
„Það hefur engin áhríf
á mig þó einhverjar
keríingar séu að hringja“
Magnús Þorsteinsson í
Vatnsnesi er sá sem mest hefur
látið eftir sig á prenti varðandi
stefnumál félagsins. Óhætt er
aö segja að Magnús sé ekkert
að skafa utan af hlutunum í
skrifum sínum. í grein í Morg-
unblaðinu sem birtist 14. ágúst
síðastliðinn segir Magnús með-
al annars.
„Vestrænar þjóðir eiga það.
vafalítið norrænu kyni að
þakka að þær standa alls staðar
í fararbroddi meðal þjóða
heims. Samt er það talið feimn-
ismál að nefna þennan merki-
lega kynstofn á nafn, en svert-
ingjum og öðru lituðu fólki og
hvers konar kynblöndum er
sungið lof og dýrð við öll
hugsanleg tækifæri. Þetta er
vesæll öfuguggahugsunarhátt-
ur sem jaðrar við geggjun og
nauðsynlega þarf að kveða
niður."
Á öðrum stað segir Magnús:
...„útrýming norræns kyns
mundi hafa mjög alvarlegar
afleiðingar fyrir norrænar
þjóðir og einnig fyrir allt
mannkyn, því að segja má að
norræna kynið, þessi merkilegi
kynstofn, sé höfuð mannkyns-
ins."
I bréfi eða greinargerð sem
hann sendi öllum þingmönn-
unum segir hann ennfremur:
„Það þarf að kveða niður þann
misskilning, sem búið er að
koma inn hjá þjóðinni með
áratuga áróðri að svokallaðir
kynþáttafordómar séu einhver
voðaleg synd eða ódyggð en
það sem kallað er kynþáttafor-
dómar er að virða og dá eigin
kynstofn og vilja ekki eyði-
leggja hann með kynblöndun.
Þetta er í raun og veru hluti af
ættjarðarást sem lengi hefur
þótt fögur dyggð." I sama bréfi
til þingmannanna segir Magn-
ús nokkru síðar: „í norrænum
löndum væri viturlegast að
leggja höfuðáherslu á að efla
sem mest hið norræna kyn.
Allt fólk af suðurlandakyni
sem flutt hefur verið inn í
norræn lönd á undanförnum
árumættiaðgeraófrjótt, nema
það vildi flytjast burt, en glæsi-
legt og vel gefið fólk með
hánorræn einkenni fengi há
verðlaun fyrir hvert barn sem
það eignaðist. Með slíkum
kynbótum mætti meðtímanum
fá fram þjóðir, sem líktust
mjög hinum fornu aríum sem
hafa verið menn á borð við
Gunnar á Hlíðarenda og Frið-
þjóf Nansen."
Og enn grípum við’ niður í
greinargerð Magnúsar:
„Flóttamönnum frá Viet Nam
þarf að koma úr landi eða gera
ófrjóa, og sömuleiðis alla aðra
■ Þessa mynd var víða að finna í skólum landsins á fyrri hluta aldarinnar og á að sýna hina
mismunandi kynþætti jarðarbúa eða „menschenrassen“ eins og stendur í skýringartexta á bakhlið
Það fer ekki fram hjá neinum sem myndina skoðar hvaða kynstofn er talinn standa öðrum fremri.
■ Valgerður ásamt sonum sínum þeim Jóni og Gunnari. „Ég held að íslendingar séu ekki haldnir
ky nþáttafordómum. “