NT - 12.12.1985, Blaðsíða 5
fíT Fimmtudagur 12. desember 1985 5
LlL |> Fréttir
Hjálparstofnun kirkjunnar styrkir flóttafólk í Pakistan og munaðarlaus börn í Eþíópíu
„VID VILJUM AFTUR HEIM“
segir flóttafólk sem nú býr við mikla örbirgð í Pakistan
■ „Það er einkennandi fyrir það flóttafólk sem við hitt-
um fyrir í Pakistan að það vildi snúa heim til Afghanistan
aftur. „Við viljum heim,“ sagði það. „Við viljum fara
aftur heim og setjast að í landinu okkar.“
Svo fórust Gunnlaugi Stefánssyni fulltrúa Hjálpar-
stofnunar kirkjunnar orð þegar hann ræddi við NT um
ferð sína til afghanskra flóttamannabúða í Pakistan. M eð
í förinni til Pakistan voru þrír íslenskir sjónvarpsmenn,
þeir Ögmundur Jónasson fréttamaður, Oddur Gústafs-
son hljóðupptökumaður og Örn Sveinsson kvikmynda-
tökumaður.
Hjálparstofnun kirkjunnar hefur nú ákveðið að hefja
aðstoð við flóttafólk þar eystra sem orðið hefur fórnar-
lömb styrjaldarinnar í Afghanistan. Sú aðstoð verður þó
ekki að veruleika nema með sameiginlegu átaki íslend-
inga en ætlunin er að helga þessu verkefni m.a. hina ár-
legu fjársöfnun „Brauð handa hungruðum heimi“.
„Viö vissum áöur en við lögö-
um af stað að ástandið meðal
flóttafólksins væri slæmt en þeg-
ar maður kynntist því með eigin
augum þá sá ég að þetta var ekk-
ert ósvipað því sem ég hafði áður
séð í Eþíópíu á meðan náttúru-
hamfarirnar geisuðu þar, segir
Gunnlaugur.
Afghanirnir sem flúið hafa
undan stríðinu yfir til nágranna-
landanna hafa miklar áhyggjur
af því að heimurinn sé að gleyma
þessu stríði og um leið og það
gerist minnkar sú aðstoð sem
veitt hefur verið. Hörmungun-
um hefur þó ekki linnt. Hern-
aðarátökin hafa magnast á þessu
ári ef eitthvað er og nú er talið að
heildarfjöldi þess fólks sem flúið
hefur Afghanistan sé að nálgast
fjórar milljónir. Flóttafólki
fjölgar stöðugt eftir því sem
stríðið dregst á langinn en nú eru
að verða sex ár síðan sovéskur
her hélt inn í Afghanistan.“
Gunnlaugur segir að sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem
hann aflaði sér í landamærahér-
uðum Pakistan og Afghanistan
þá hafi stíðið tekið þvílíkan toll
að nánast hver einasta fjölskylda
í Afghanistan hafi misst líf.
„Það var sérstaklega átakan-
legt að heyra hversu stríðið hef-
ur komið niður á saklausum
börnum landsins. Barnadauði er
þarna með því allra hæsta sem
gerist í heiminum og maður
heyrði tölur nefndar allt upp í
það að rúmlega annað hvert
barn sem fæðist láti lífið vegna
beinna áhrifa styrjaldarinnar."
En hvað sem allar tölur segja þá
rennur okkur blóðið til skyld-
unnar og það eru ekki síst börnin
sem við munum reyna að styðja
við bakið á því í átaki sem við
erum nú að hefja. „Pað er því
miður oftast svo að þegar
mennirnir deila þá eru það ekki
síst börnin sem líða.“
Gunnlaugur segir að það hafi
komið íslendingunum á óvart
hversu mikilli gestrisni flótta-
fólkið mæti þegar það kemur yfir
til Pakistan, þrátt fyrir þá fátækt
og örbirgð sem sé að finna í land-
inu.
í einum landamærabænum
sem hann heimsótti búa um 160
þúsund Pakistanir en flóttafólk-
ið sem þangað er komið frá Afg-
hanistan er orðið jafnmargt og
íbúarnir sem fyrir voru.
„Þegar við spurðumst fyrir um
það hvort slíkur fjöldi flótta-
manna væri ekki þungur baggi á
byggðarlaginu þá fengust þau
svör að auðvitað væri ekki jafn-
mikið til skiptanna en þetta væru
nágrannar sem þyrftu á aðstoð
að halda og þá væri ekki hægt að
skorast undan því að taka eins
vel á móti þeim og unnt væri.“
Hjálparstofnun kirkjunnar
hér á landi hafa að undanförnu
borist mjög eindregnar beiðnir
um aðstoð til handa hinu afg-
hanska flóttafólki. Þessar beiðn-
ir eru fyrst og fremst frá kirkj-
unni í Pakistan og kirkjulegum
hjálparstofnunum þar í landi.
Kirkjuþingið hér heima fjallaði
um málið á síðasta fundi sínum
og þar var samþykkt að reyna
eftir mætti að verða við þessu
neyðarkalli. Kirkjan í Pakistan
er mjög lítil þar sem Islam-trú er
í yfirgnæfandi meirihluta í báð-
um þessum löndum en slíkar
staðreyndir skipta að sjálfsögðu
ekki máli þegar um er að ræða
fólk sem býr við mikla neyð og á
í erfiðleikum.
Gunnlaugur sagði að Hjálpar-
stofnunin hefði lagt áherslu á að
senda fólk til þeirra staða í heim-
inum sem mest væru hjálpar-
þurfi áður en farið væri út í að
leita til almennings varðandi
stuðning.
„Þetta er einn liðurinn í því að
tryggja það að hjálpin komist til
skila og hún sé veitt þar sem
hennar er mest þörf. Þetta er á-
stæðan til þess að við fórum
þessa ferð til Pakistan og í fylgd
með okkur í þetta skiptið voru
fréttamenn frá íslenska sjón-
varpinu. í þessum ferðum er
reynt að meta hvernig hjálpar-
starfið er skipulagt og líka er
reynt að velja ákveðin afmörkuð
verkefni sem við íslendingar
gætum valdið.“
Guðmundur Einarsson fram-
kvæmdastjóri Hjálparstofnunar
kirkjunnar er sá sem ber hitann
og þungann af skipulagi starfsins
hér heima. Hann segir að
söfnunin sem nú er að fara af
stað verði einkum tileinkuð
þeim verkefnum sem ákveðið
hefur verið að takast á við í Pak-
istan og Afghanistan. En auk
þeirra verði haldið áfram að-
stoðinni við bágstadda og hjálp-
arþurfi í Eþíópíu þar sem ákveð-
ið hefur verið að aðstoða um 250
börn sem lifðu af hungursneyð-
ina í landinu og eiga nú hvergi
höfði sínu að að halla.
Söfnunin á jólaföstunni nú fer
fram eins og áður undir heitinu
„Brauð handa hungruðum
heimi“. Lítill söfnunarbaukur
verður sendur á hvert heimili í
landinu og heitið á fólk að
bregðast vel við í þetta skiptið
eins og svo oft áður.
■ Það eru ekki síst börnin sem líða skort þegar mennirnir deila. IMyndin er af afghönskum börnum í flótta-
mannabúðum á landamærum Pakistan og Afghanistan.
■ Flóttamennirnir hafa verið fljótir að aðlaga sig breyttum aðstæðum. Hjálparstofnun kirkjunnar mun meðal
annars hjálpa til við að koma upp skólum fyrir yngsta flóttafólkið. Ni-mynd: Árni Bjarna
■ Þeir Gunnlaugur Stefánsson og Guðmundur Einarsson með söfnunarbauka en slíkir baukar verða sendir á hvert hei-
mili í landinu nú á jóiaföstunni.