Sunnudagsblaðið - 24.06.1956, Síða 1
Norah Dacker, auðugasta kona Englands
Var fátæk barþerna, en hefur gifst þremur miljónamæringum.
ÞESSI frásögn er um eina af
mest umtöluðu og auðugustu kon
um Englands, frú Norah Docker.
F'áir munu þeir, sem lesa Lund-
únablöðin að staðaldri, sem ekki
kafa oftar en einu sinni heyrt á
hana minnzt og séð myndir af
henni á lörsíðum blaðanna. Það
dásamlégasta, sem hún veit, er
nefnilega það, að vekja á sér at-
hygli, og með einum og öðrum
hietti hefur henni venjulega tek-
]zt að minna á sig.
Og hver er þá Norah? Raunar
hét hún Norah Turner, það er að
§egja áðui' en hún hóf giftíngar-
hrail sitt. Ung missti hún for-
eldra síha, og var fátæk barþerna
framan af árum. En brátt veittu
uienn þéssári ungu, fríðu og glæsi-
legn stúlku 'mikla athygli, og hún
varð. éftirsótt í samkvæmislífinu.
Og Noráh vissi hvað hún vildi.
Uenni fannst það ákaflega leiðin-
legt og ,;tíkó“ að vera fátæk. Ilún
þráði peninga af lífi og sál, skart-
gripi, íalleg föt, dans og skemmt-
anir. Og lj/killinn að öllum þess-
u*n lýstisemdum fyrir unga, fá-
i*ka stúlku vissi hún að var auð-
ugur 'maður, sem vildi giftast
henni. v
Sá fyrsti, sem varð til þess að
veita henni það eftirlæti var Cle-
nrent Callingham, sem áfengið
hafði auðgað ríkulega. Fyrirtæki
hans „Hanastél“ er þekkt af flest-
um vinum flöskunnar. Noi'ah, sem
af náttúrunnar hendi er hneigð
fyrir viðskiptalífið, hjálpaði
*
Norali auglýsir
bifreiðaverksmiðjur manns síns.
manni sínum dyggilega við fyrir-
tæki hans, og það leið ekki á
löngu þar til þau höfðu eignazt
sparifjáreign upp á 180 000 sterl-
ingspund. Sama árið fæddi hún
son, er í skírninni hlaut nafnið
Lance. Stuttu síðar veiktist Cle-
ment Callingham og andaðist
1945.
Við sjúkrabeð hans sat sífellt
einn af beztu vinum h?>ns, hinn
trygglyndi sir Willinm Collins —
saltkóngurinn og milliónamæring
urinn. Það féll nú í hlut hans að
hugga hina harmþrun<nui ekkiu,
og tveimur árnm píðn»- giftist
hann henni. Sjálf sarði Norah að
þessi ráðahacmr værí einuneis í
því augnamiði. að emhver <ængi
Lance litla i föðurstað. „Allir ung
ir drengir burfa stvrka hönd að
styðiast við,“ sarði hún <«* berraði
tár sín. Og nú virtist lífið brosa
við henni á nv. En ekki leið á
lönau þar til hún sat nftur í sorr-
arranni. Árið 1947, eðmns nokkr-
um mánuðum eftír o'iftinon hennar
o<* sir William Collin. sofnaði salt-
kón<mrinn svefninurn lanea, en
eftírlét ekkiu sinni ríkuleoan arf.
Ekki leið bó á lön<m áður en
Norah komst, enn í veiðihue eftir
nvjum milliónamæringi, því eins
oö káta ekkian saeði: „Pening-
arnir milda bó alltént sorsina."
Þar að auki var hún enn að hugsa
um velferð Lance sonar síns, sem
ennbá hafði börf fvrir handleiðslu
stiúnföðurs. Og nú hafði hún kom
ið auga á sir Bernhard Docker,
sem næsta mannsefni. En brennt
barn forðast eldinn. Sir Bemhard