Sunnudagsblaðið - 03.03.1957, Qupperneq 3

131
ÞEGAR unglingar eru í þann
'"eginn að ljúka skyldunámi sínu
verða þeir í samráði við foreldra
sína og kennara að taka ákvarð-
auir um hver vera skuJi næsti á-
fanginn, framhaldsnám eða eitt-
hvert starf. Þeirra bíður þá það
val. sem einna mestu máli skiftir
fyrir framtíð þeirra og lífsham-
ingju, val ævistarfs. Iivernig þetta
val tekst getur haft úrslitaþýðingu
fyrir unglinginn bæði að því er
varðar örugga afkomu og h'fsheill.
Segja má, að tvö meginatriði
skifti mestu máli í sambandi við
val ævistarfs. Hið fyrra er: Um
hvaða störf cr hægt a,ð velja í því
þjóðféiagi sem unglingurinn ætlar
sér að. lifa og starfa í. Hið siðara:
Hvernig eru hæfileikar unglings-
ins í hlutfalli við hin ýrnsu störf,
seni hann getur valið um.
Það liggur í augum uppi, að
nnginn getur valið neitt svo vel sé
nema liann hafi kynnt sér ítarlega
'un. hvað liann getur valið, og þá
unx leið hvaö hann þarf að kunna
<il þess að honum gefist kostur á
uð .vinna þetta eða hitt starfið.
Fyrr á tímum meðan störf voru
fserri og fábreyttari var tiltölu-
iega auqyelt að afla sér slíkrar
fræðslu; rér á landi var t.d. um
htið annað að velja en sveitastörf
eða sjómennsku og hvort tveggja
fungu unglingar að reyna þegar
Þeir höfðu krafta til og jafnvel
fyrr. Á þeim tímum var því ekki
hörf fyrir sérstaka starfsfræðslu
hér á landi en þeim mun meiri
fyrir almenna fræðslu.
Nú hafa viðhorfin gerbreytzt
hvað þetta snertir. Almenna fræðsl
•ui er nú mjög mikil, en starfs-
fræöslan sáralítil og hvergi skipu-
SUNNUDAGSBLAÐIÐ
Oliil GuniHjr^soii sálíræðiug.
lögð nema hér í Iteykjavik og
skortir þó mikið á að hcnni séu
gerð cins góð skil liér eins og
æskilegt væri. Þar eð ég hef und-
anfarin ár haft á hendi starís-
fræðslu i unglingaskólum höfuð-
borgarinnar er eðlilegt að ég geri
nokkra grein fyrir því hvernig því
starfi hefur verið háttað. Eitt af
mínum fyrstu yerkum var að taka
saman lítið leiðbeiningakVer, sem
fjallaði um iielztu störfc sem unn-
in eru hér á landi. Kver þetta heit-
ir „Hvað. viltu verða?“ og hefur
unglingum höfuðborgarinnar gef-
izt kostur á að eignast það með
mjög vægu verði.
Skömmu eftir að skólar hefjast
á haustin hef ég. farið í alla þá
bekki unglmgastigsins, þar sem
unglingar eru í þánn veginn að
Ijúka skyldunámi og spjallað dá-
lítið við þá um ýmislegt sem máli
skiftir í sambandi við starfsval og
um ieið bgnt þeim á að lesa „Hvað
viltu verða?“ Næsta sporið hefur
svo verið að svara ýmsum fyrir-
spurnum unglinganna í sltólunum
sjálfum og loks hef ég gefið þeim
kost á að heimsækja mig á skrif-
stofu mína í Hótel Heklu við Læk.j
artorg. í framhaldi af slíkum heim
sóknum hef ég stundum hæfni-
prófað unglinga í leiðbeininga-
skyni en að því mun ég víkja nán-
ar síðar.
STÁRFSFRÆÐSLUDAGUR
I SKÓLUNUM.
Síðastliðihn vetur var gengizt
fyrir séi’stökum starfsfræðsludegi
hér í Reykjavík. Þór Sandholt
skólastjóri Iðnskólans lánaði skól
ann ókeypis til þessarar starfsemi,
Iðnfræðsluráð greiddi þann kostn-
að sem aí þessu ,stai*fi hlautst og
borgarstjórinn í Reykjavík flutti
um málið snjallt útvarpsávarp.
Bæði biöð og útvarp veiltu mál-
inu drengilegan stuðning en síðast.
en ekki sízt ber þó aö nefna þá
ágætu fagmenn, sem án endur-
gjalds eyddu hvíldardegi sínuin til
þess að styðja þetta þarfa málefni.
Starfsfxæðsludagurinn var bald-
inn sunnudaginn 19. marz og var
skipulag hans þannig að íulltrúar
nærri 70 starfsgreina voru til við-
tals í Iðnskólanum milli kl. 14 og
17 þennan dag. Fagmennirnir sátu
með allmiklu millibili ýmist í
kennsustofum eða á göngum skól-
ans og gátu unglingarnir eftir vild
gengiö á rnilli þeirra og leitað
fvæðslu um það sem þá fýsti að
vita skil á. Hef ég ox-ðið þess var
síðan að margir unglingar liafa
fengið inikla og staðgóða fræðsíu
um stöi’f á þessum eina degi.
Erlend fyrirmynd þessa dags
var starfsfræðsludagar í Árósum,
og hafði ég gert í’áð fyrir að 4—
500 manns myndu koma í Iðnskól-
ann þennan dag ef aðsókn yrði
svipuð og þar. Þessi áætlun stóðst
þó ekki, gestirnir urðu 1148 í Iðn-
skólanum þann 19. mai’z í fyrra og
er það Norðurlandamet í aðsókn
og sýnir hversu þörfin á starfs-
fræðslu er bi’ýn hér á landi. Flest-
ir unglingarnir voru úr Reykjavík,
cn alhnargir komu þó úr Kópa-
vogi, Hafnarfirði, Keflavík og frá
Hveragerði en nemendum þessara
staða liafði í samráði við mennta-
málaráðuneytið verið boðið að
heimsækja Iðnskólann þennan dag
og þáðu þeir allir boðið.
Mjög ánægjulegt var að veita
því athygli hversu prúðmannleg