Sunnudagsblaðið - 03.03.1957, Blaðsíða 4

132
SUNNUDAGSRLAÐIB
framkoma hinna ungu gesta starfs
fræðslunnar þann 19. marz var og
létu fulltrúar hinna ýmsu starfs-
greina í ljós bæði undrun og á-
nægju yfir því þar eð oít heyrist
kvartað undan því að framkoma
æskulýðsins sé síðri en skyldi.
Kæmi mér ekki á óvart að í því
efni væri fjöldinn dæmdur fyrir
misgerðir tiltölulega fárra og fram
koma æskunnar væri í raun og
veru ekki eins slæm og margir
vilja vera láta.
Skólastjórar og kennarar hér í
Reykjavík hafa yfirleitt sýnt
starfsfræðslunni fullan skilning og
vinsemd. gerðu þeir sitt. til að
skýra gildi stai'fsfræðsludagsins
fyrir nemendum sínum þannig, að
þeir gætu haft hans sem allra bezt
not.
Nú er afráðið að næsti starfs-
fræðsiudagur verði haldinn í Iðn-
skólanum sunnudaginn 24. marz
næstkomandi og verða þá enn
fleiri fagmenn til viðtals en síð-
astliðið ár og ennfremur reynt að
skýra störfin með teikningum,
myndum og jafnvel áhöldum þar
sem því verður við komið. Væntan
lega verður aðsókn ekki minni en í
fyrra of veður leyfir, en áríðandi
er að foreldrar og kennarar hjálpi
unglingunum að undirbúa sig und
ir daginn þannig, að þeir séu bún-
ir að gera sér grein fyrir um hvað
þeir ætli að spyrja. Þá er og eðli-
legt að foreldrar komi með börn-
um sínum ef þau óska þess því
vera má að margir 14—18 ára ung-
lingar séu of feimnir til þess að
flytja mál eins djarflega og þeir
mvndu óska og vert væri.
Þótt sú fræðsla, sem ég hef nú
minnst á sé betri en engin, fer því
þó fjarri að nóg sé að gert í þessu
efni. Ef vel á að vera þarf starfs-
fræðsla að verða ein af aðal-
kennslugreinum skólanna en til
þess að svo megi verða þarf að
mennta kennara á þessu sviði.
Bjarni Benediktsson fyrrverandi
menntamálaráöherra taldi eðileg-
ast að starfsfræðsla yrði kennslu-
grein í Kennaraskóla íslands og
gerði ráðstafanir til undirbúnings
þess máls; má gera ráð fyrir að
ekki líði á löngu unz meiri fræðsla
en nú gerist verði veitt kennara-
efnum að því er varðar atvinnúlíf
landsins, ef ekki rísa upp neinir
annarlegir og óvæntir Þrándar í
Götu þessa máls. Til bráðabirgða
væri eðlilegast að halda námskeið
fyrir kennara úr hinum ýmsú hér-
uðum landsins þannig, að kenn-
arastéttin get’ nú þegar hafizt
handa um starfsfræðslu úti á lands
bvggðinni en þar er fræðslu engu
síður þörf en hér í Revkjavík.
Hugsanlegt væri að einhverjir
vildu segja sem svo hvort skóla-
fræðslan sé ekki þegar orðin svo
umfangsmikil, að þar sé engu við
bætandi. Segja má að skólaganga
sé sízt of stutt hérlendis, en á hinn
bóginn er minni alls fjöldans að
því er varðar ýmislegt sem kennt
er í skólum svo takmarkað, að ekki
myndi síga mjög á ógæfuhlið í
menningu okkar Islendinga þó
minni áherzla yrði lögð á sumt,
sem nú er kennt í skólum og
fræðsla um atvinnulífið aukin að
sama skapi.
Eldri kynslóðin gerir sér oft
ekki fullkomlega grein fyrir því
að hverju hugðarefni ungu kyn-
slóðarinnar snúast, Þegar ég hóf
hæfniprófanir fyrir fyrirtæki, sem
gera gagnfræðapróf að starfsskil-
vði hélt ég t.d. að allt meðalgreint
fólk sem verið hefur 10 ár í skóla
mvndi kunna skil á heitum ís-
lenzku ráðherranna að hverju
sinni. Nú veit ég að jafnvel fólk
sem lokið hefur gagnfræðaprófi
með ágætiseinkunn veit ekkert
um þessa menn og gerir sér ekki
einu sinni nærri alltaf grein fyrir
hvað íslenzku stjórnmálaflokk-
arnir heita. Það er ekki óalgengt,
að fólk með þessa menntun kann-
ist ekki við Einar Jónsson mynd-
höggvara eða Jóhannes Kjarval
listmálara. Efnilegt ungt fólk sem
ég hef hæfniprófað hlustar aldrei
á erindi í útvarpi, fáir á framhalds
sögur en flestir á þriðjudagsþátt-
inn og óskalög sjúklinga. Mjög al-
gengt er að unglingarnir kvarti
undan þreytu við skólanám. Væri
það ekki að ófyrirsynju ef mennta
málaráðuneytið léti fara fram sér-
staka athugun á því hversu mikið
af námsefni því, sem kennurum er
uppálagt að kenna nemendum sín-
um muni í raun og veru vera lík-
legt til að þroska þá og mennta
og gera þá hæfari til að heyja lífs-
baráttuna eftir en áður. Persónu-
lega er ég ekki í vafa um, að af
miklum hluta unglinga mætti létta
miklu námsefni og í þess stað veita
þeim allskonar starfsfræðslu sem
gerði þeim leiðina inn í raðir vinn-
andi fólká auðveldari eftir en áður.
Eðlilegur þáttur skóla í starfs-
fræðslu er fyrst og fremst samræð-
ur um störf og jafnvel stílagerð í
sambandi við þau. Kvikmyndir
eru ágætt kennslutæki í þessu
sambandi svo og heimsóknir á
vinnustaði. í því sambandi ber þo
þess að geta, að ekki eru allir
vinnustaðir jafnvel fallnir til heim
sókna og á marga vinnuslaði þýð-
ir ekki að fara nema með fáa nem-
endur í einu ef þeir eiga að hafa
nokkurt gagn af heimsókninni
sökum eðlilegs hávaða sem fylg'r
hinum ýmsu störfum og hindrar
að stór hppur geti hlýtt á mál þess
sem kynnir störfin.
Miltið og þarflegt átak væri ef
tekið yrði upp sænska fyrirkomu-
lagið að láta nemendur efstu bekkj
anna vinna úti á vinnustöðum
hálfa vikuna en ganga í skóla
hinn helminginn. Á þann hátt
fengu nemendur raunverulega
kynni af ákveðnum störfum °g
gætu þá af eigin reynslu séð hvort
þau störf myndu henta þeim eða
ekki. Þá væri ekki óeðlilegt að
gefa frí í unglingaskólum þegar