Morgunblaðið - 28.08.2004, Side 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. ÁGÚST 2004 35
✝ Sigurður Geirs-son fæddist á
Reyðará í Lóni Aust-
ur-Skaftafellssýslu.
5. febrúar 1924.
Hann lést í Sunnu-
hlíð í Kópavogi 18.
ágúst síðastliðinn.
Sigurður var sonur
hjónanna Geirs Sig-
urðssonar bónda
þar, f. 1898, d. 1974
og Margrétar Þor-
steinsdóttur hús-
freyju, f. 1896, d.
1987. Sigurður var
næstelstur af fjórum
systkinum en þau eru; Aðalheiður,
f. 1923, Þorsteinn, f. 1926 og Bald-
ur, f. 1930.
Árið 1953 kvæntist Sigurður
eftirlifandi konu sinni, Ástu Guð-
laugsdóttur frá Starmýri í Álfta-
firði, f. 24.11. 1928. Hún er dóttir
hjónanna Guðrúnar Einarsdóttur
húsfreyju, f. 1888, d.1949 og Guð-
laugs Sigurðssonar bónda, f. 1891,
d.1956. Ásta og Sigurður eiga
fjögur börn: 1) Ásgeir, f. 1953,
kvæntur Þorgerði Gunnarsdóttur,
f. 1955, börn þeirra eru Gunnar
Jörvi, f. 1977, Atli Þór, f. 1985 og
Ásta Rún, f. 1988. 2) Gunnlaugur,
f. 1954, maki I, Gunnur Hanna
Hann var á unglingsárum virkur
félagi í Ungmennafélaginu Úlfljóti
og formaður þess um skeið. Hann
sótti framhaldsnám að Laugum í
Þingeyjarsýslu veturna 1945 til
1947. Sigurður stundaði aðallega
bústörf að Reyðará framan af ævi
og var í nokkur ár ritari Búnaðar-
félags Lónmanna. Hann sótti sjó
og var á haust- og vetrarvertíðum
frá Höfn 1949–1950 og Vest-
mannaeyjum 1951.
Sigurður og Ásta fluttu frá
Reyðará 1964 að Höfn í Horna-
firði. Þar vann Sigurður lengst af
við byggingarstörf, stofnsetti
ásamt öðrum og veitti forstöðu
Steypustöð Hornafjarðar, en síð-
ustu starfsárin gegndi hann hús-
varðarstöðu hjá Heppuskóla á
Höfn. Sigurður starfaði m.a. eitt
kjörtímabil í Sambandi sveitarfé-
laga í Austurlandskjördæmi og
tók þátt í nefndastörfum fyrir
Hafnarhrepp á áttunda áratugn-
um. Hann var auk þess virkur fé-
lagi í Leikfélagi Hornafjarðar og
Karlakórnum Jökli.
Þau Sigurður og Ásta fluttu bú-
ferlum 1999 í Gullsmára 8 Kópa-
vogi en vegna heilsubrests dvaldi
Sigurður síðustu æviárin undir
verndarvæng hjúkrunarfólks
Skjólgarðs á Höfn og Sunnuhlíðar
í Kópavogi.
Sigurður verður jarðsunginn
frá Hafnarkirkju á Höfn í dag og
hefst athöfnin klukkan 14. Jarð-
sett verður í Stafafellskirkjugarði
í Lóni.
Ágústsdóttir, f. 1954,
d. 1997, börn þeirra
eru; a) Sigurður, f.
1977, kvæntur Shebu
Wanjiku, f. 1978, dótt-
ir þeirra er Gunnur
Hanna, f. 2001, og b)
Melkorka, f. 1986,
maki II, Sólveig Edda
Bjarnadóttir, f. 1957,
börn hennar og Jóns
Gunnars Helgasonar,
f. 1955, d. 1996, eru;
a) Bryndís, f. 1978,
gift Jóni Gunnari
Kristinssyni, f. 1974,
sonur þeirra er Krist-
inn, f. 2000, b) Auður, f. 1980, c)
Natan, f. 1985 og d) Vala, f. 1989.
3) Anna Dóra, f. 1960, gift Hafliða
Magnúsi Guðmundssyni, f. 1950,
synir þeirra eru Guðmundur
Sindri, f. 1988, Egill Heiðar, f.
1990 og Daníel Magnús, f. 1996. 4)
Þrándur, f. 1968, kvæntur Rakel
Guðmundsdóttur, f. 1967, synir
þeirra eru Aron Elís, f. 1994,
Sölvi, f. 1999 og Elmar Logi, f.
2003.
Sigurður ólst upp að Reyðará
og nam barnaskóla undir hand-
leiðslu ömmu sinnar, Jórunnar
Önnu Lúðvíksdóttur Schou, kenn-
ara í Lónsveit, f. 1876, d. 1953.
Látinn er faðir minn, Sigurður
Geirsson frá Reyðará. Hann til-
heyrði kynslóðinni sem sá Ísland
breytast úr bændasamfélagi í bæj-
arsamfélag, fyldist með stétta- og
kjarabaráttu sem fylgdi í kjölfarið og
tók afstöðu. Pabbi var pólitískur og
fylgdi sósíalistum að máli eins og
faðir hans og frændur. Meira að
segja tindurinn sem kenndur er við
Reyðará ber lit stjórnmálaskoðan-
anna. Hann var alla jafna dagfars-
prúður og skipti sjaldan skapi en
íhaldið gat komið blóðinu á hreyf-
ingu. Pabbi og hans samferðamenn
voru aldir upp við mikla vinnu og
mótaði það lífsviðhorf hans. Hann
bar virðingu fyrir vinnunni. Ég tel
mig lánsaman að hafa alist upp þar
sem slík viðhorf réðu ríkjum. Seinna
þegar ég steig mín fyrstu skref á
vinnumarkaði þá var það undir
handleiðslu pabba. Engin viðfangs-
efni virtust vefjast fyrir honum og
hann kenndi mér að vinna rólegur,
yfirvegaður og hlýr. Eftir að hafa
starfað sem kennari í mörg ár er mér
ljóst að þetta eru m.a. þeir eiginleik-
ar sem góður kennari þarf að hafa.
Um 1990 fór hann í aðgerð vegna
þrengsla í kransæðum og varð hann
aldrei samur eftir. Heilsunni hrakaði
og smám saman tók líkaminn sálina í
gíslingu og hélt henni allt of lengi.
Þessi tími var erfiður fjölskyldunni.
Nú er hann laus úr prísundinni og
líður vonandi betur. Þegar hugurinn
reikar til baka ber hæst minningin
um ástríkan föður sem var vakinn og
sofinn yfir velferð fjölskyldunnar.
Einstök fyrirmynd sem ásamt
mömmu gerði heimilið að þeim
griðastað sem veitti öryggi í upp-
vextinum. Hann var góður nágranni
og ég tel það gæfu fyrir börnin mín
að fá að alast upp við hliðina á afa og
ömmu. Ég kveð föður minn og þakka
honum fyrir allt. Kannski hefði ég
átt að segja honum meðan hann lifði
hve mikil áhrif hann hafði á lífsvið-
horf mitt og hve mikils ég mat hann.
Kannski vissi hann það. Við þurftum
ekki alltaf mörg orð til að skilja hvor
annan.
Starfsfólk Skjólgarðs og Sunnu-
hlíðar fær bestu þakkir fyrir ein-
staka alúð og umhyggju við pabba og
okkur hin í fjölskyldunni.
Gunnlaugur Sigurðsson.
Tengdafaðir minn, Sigurður
Geirsson, er látinn eftir langvinn og
erfið veikindi. Ég er þakklát fyrir að
hann hafi nú loks fengið hvíld, en það
er margs að minnast og hugurinn
hefur undanfarið hvarflað til liðinna
daga. Tengdafaðir minn var mér afar
kær og ég fékk svo oft að finna það í
gegnum árin að það var gagnkvæmt.
Ég var ung þegar ég kynntist
elsta syni Sigurðar, Ásgeiri, og kom
inn í fjölskylduna í Miðtúni 9 á Höfn.
Tengdaforeldrar mínir, Siggi og
Ásta, voru á þessum árum á svip-
uðum aldri og við Ásgeir erum nú.
Fólk í fullu fjöri, myndarleg og sam-
hent hjón. Þau áttu fallegt heimili
með einstaklega fallegum garði og
auk þess var sælureitur fjölskyld-
unnar, sumarbústaðurinn í Lóninu í
smíðum. Þar undu þau sér við fram-
kvæmdir þar sem Siggi var hönnuð-
urinn að byggingarframkvæmdum
en Ásta að garðyrkju og hönnun lóð-
ar.
Siggi var sívinnandi, ef ekki fyrir
sjálfan sig, þá fyrir aðra. Hann veitti
forstöðu Steypustöð Hornafjarðar í
mörg ár, einnig hafði hann til fjölda
ára frístundabúskap inn í svokölluðu
Landi, steinsnar frá Höfn. Líkams-
burðir hans voru miklir, hann var
stæltur og léttur á fæti, maður sem
fann til vellíðunar eftir langan vinnu-
dag, oft örþreyttur. Hann lét verkin
tala. Var einstaklega laghentur, hag-
ur á járn og tré, reyndar fannst
manni hann geta allt.
Sigurður var fæddur og alinn upp
á Reyðará í Lóni í Austur-Skafta-
fellssýslu. Hann var alla tíð nátengd-
ur systkinum sínum og var samband
þeirra hlýtt og traust. Býlið og sveit-
in voru honum einkar hugleikin enda
náttúrufegurð óvíða meiri á Íslandi.
Í Lóninu lágu hans rætur og þar leið
honum best. Hann var bóndi á Reyð-
ará fram undir fertugt er þau
tengdamóðir mín fluttu til Hafnar og
hófu að koma undir sig fótunum,
byggðu sér hús og unnu mikið bæði
tvö til að sjá sér farborða. Sumarbú-
staðurinn Karlsberg sem áður er
getið, reistu þau á gömlu túni sem
áður var nytjað frá Reyðará. Þaðan
er útsýni fagurt yfir Karlsána, út
aurana austur og vestur fjallahring-
inn frá Eysta-Horni til Vestra-
Horns. Tengdafaðir minn þekkti
hvert kennileiti á svæðinu og maður
skynjaði án þess að það væri beinlín-
is sagt ást hans til heimasveitarinn-
ar. Nú þegar ævi hans er lokið er
gott til þess að vita að hann muni fá
legstað í Stafafellskirkjugarði þar
sem foreldrar hans og fleiri ættingj-
ar hvíla.
Tengdafaðir minn var úrvalsmað-
ur, strangheiðarlegur, réttsýnn og
góðgjarn, bar hag þeirra sem lakara
hlutskipti hljóta í lífinu fyrir brjósti.
Hann var góðum gáfum gæddur og
átti auðvelt með að setja sig inn í
mál. Á stundum viðkvæmur í lund og
hrifnæmur en alltaf einlægur og laus
við tilgerð og fals. Alla tíð trúr sinni
sannfæringu, félagshyggjumaður í
raun, eins og margt af hans fólki.
Maður sem hægt var að reiða sig á
og fólk bar traust til, enda gegndi
hann trúnaðarstörfum fyrir sveitar-
félag sitt um árabil. Hann var góður
söngmaður, söng tenórrödd, og hafði
yndi af að starfa með Karlakórnum
Jökli á Höfn. En söngurinn hans
með barnbörnin á hnénu er kær
minning. Siggi var með leiklistar-
áhuga og er mér minnisstætt að sjá
sýninguna Tobacco Road þar sem
hann lék eitt aðalhlutverkið í upp-
færslu Leikfélags Hornafjarðar.
Er við Ásgeir keyptum okkur íbúð
og síðar þegar við keyptum raðhús
kom tengdapabbi suður og aðstoðaði
okkur við smíðarnar. Ég get enda-
laust dáðst að fallegu gluggaum-
gjörðunum í stofunni eða horft út um
gluggann og séð limgerðið sem hann
kom á stað fyrir mig eitt vorið. Hann
lét sig heldur ekki muna um að lyfta
níðþungum steinum til að ég fengi
steinbeð. Þegar hann eltist og hafði
meiri tíma hóf hann að smíða hús-
gögn, rúm og borð fyrir barnabörnin
sín. Hann hafði yndi af því að gleðja
aðra en krafðist ekki mikils fyrir
sjálfan sig. Ég minnist hans með
kærleika og þakklæti og bið Guð að
blessa minningu hans og treysti því
að hann geti nú frjáls úr fjötrum
veikindanna heimsótt sveitina sína á
ný.
Þorgerður Gunnarsdóttir.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast tengdaföður míns sem lést
nýverið eftir langvinn veikindi.
Ég kynntist Sigurði árið 1986 þeg-
ar ég kom inn í fjölskylduna sem
verðandi tengdadóttir. Í minning-
unni finnst mér hann þá hafa haft
mikið að gera, settist helst ekki niður
nema til að borða og tók þá hraust-
lega til matar síns. Árin þar á undan
höfðu þó verið hans mestu vinnuár
þar sem hann stóð þá í rekstri
steypustöðvar auk þess að halda
nokkrar skjátur svona rétt til að
vera í tengslum við sveitina.
Alltaf var hann tilbúinn að rétta
okkur hjálparhönd og þegar við
eignuðumst okkar fyrsta húsnæði
var hann boðinn og búinn að hjálpa
til við að flísa- og parketleggja. Allt
lék í höndunum á honum og hann lék
á als oddi. Hann var líka alltaf dug-
legur að hæla okkur og fannst allt
svo gott sem við gerðum. Þegar smá-
kökubaksturinn misheppnaðist fyrir
ein jólin bað hann mig t.d. fyrir alla
muni að henda ekki þessum kökum,
það mætti svo vel borða þær.
Sigurður lá ekki á pólitískum
skoðunum sínum. Hafi hann ein-
hverntíma hugsað einhverjum þegj-
andi þörfina þá voru það andstæð-
ingarnir í stjórnmálunum sem fengu
þá þanka. Ekki þótti honum verra að
setja eitt af virðulegri dagblöðum
landsins undir parketið sem hann
lagði fyrir okkur enda bara ágætt að
traðka á því.
Sigurður var einn af þeim sem
þurftu alltaf að hafa eitthvað fyrir
stafni. Hann var handlaginn og smíð-
aði ófáa hlutina sem við ættingjarnir
höfum fengið að gjöf. Það lýsir hon-
um vel að hann smíðaði sjaldnast eitt
eintak af hverjum hlut. Ef hann
smíðaði rúm þá gerði hann a.m.k.
eitt í viðbót, hann skar út gestabók
fyrir sig og svo fjórar til viðbótar fyr-
ir börnin sín. Hvort sem það var leik-
fang eða hús þá vann hann verkið af
röggsemi og festu.
Það var því ekki auðvelt fyrir Sig-
urð að takast á við það þegar hugur
og hönd hættu að vinna saman.
Hann hafði lengi von um að ná aftur
heilsu en það var honum ekki ætlað.
Ég þakka honum samfylgdina.
Rakel.
Minn ágæti vinur og samstarfs-
maður Sigurður Geirsson er látinn.
Sigurður flutti til Hafnar, ásamt
fjölskyldu sinni 1964 frá Reyðará í
Lóni, en þar hafði hann búið fé-
lagsbúi með foreldrum sínum og
bróður.
Á Höfn reisti Sigurður hús handa
fjölskyldu sinni að Miðtúni 9. Ég
kom að byggingunni og í framhaldi
af því fór hann að vinna hjá fyrirtæki
mínu, Trésmiðju Hornafjarðar.
Á þessum tíma var leitað til mín að
koma á fót steypustöð og fannst mér
það mögulegt ef ég fengi Sigurð með
mér í fyrirtækið. Hann sló til og við
stofnuðum Steypustöð Hornafjarð-
ar. Hann var framkvæmdastjóri
hennar í þau hartnær 20 ár, sem hún
starfaði.
Sá hann um allt sem að fyrirtæk-
inu sneri og uppbyggingu þess. Vann
sjálfur að flestum viðgerðum á bílum
og öðrum tækjum, sá um bókhald og
fjárreiður allar.
Þetta samstarf okkar gekk mjög
vel og trúnaður ríkti okkar í milli,
fyrir það vil ég þakka.
Sigurður var vel verki farinn og
vann hann oft við smíðar, bæði á
verkstæði og við byggingar. Síðustu
starfsár sín var Sigurður umsjónar-
maður íþróttahússins á Höfn.
Sigurður var mikill Alþýðubanda-
lagsmaður og stefnu sinni trúr, hann
sat m.a. annars í hreppsnefnd Hafn-
arhrepps.
Hann var virkur félagi í Karlakór
Hornafjarðar og einnig steig hann á
svið með Leikfélagi Hornafjarðar,
enda hafði hann góða leikhæfileika
og sagði vel frá mönnum og
málefnum, þegar hann vildi það við
hafa.
En bóndinn blundaði í Sigurði,
sem hafði smábúskap eftir að hann
flutti á Höfn.
Síðustu árin átti Sigurður við erf-
iðan sjúkdóm að stríða og langa
sjúkrahúslegu.
Við Sigrún sendum Ástu og fjöl-
skyldu hennar innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðmundur Jónsson.
SIGURÐUR
GEIRSSON
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
Í PERLUNNI
Erfidrykkjur
Upplýsingar og pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
HAUKUR NÍELSSON
bóndi,
Helgafelli,
andaðist á Landspítala Fossvogi föstudaginn
27. ágúst.
Níels Hauksson og fjölskyldur,
Marta Hauksdóttir og fjölskyldur,
Helgi Sigurðsson og fjölskylda.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
KRISTJÁN EINARSSON
læknamiðill,
Hlíðarhjalla 53,
andaðist á Landakoti fimmtudaginn 26. ágúst sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Margrét Matthildur Björnsdóttir,
Guðmundur Einar Kristjánsson,
Björn Ingi Kristjánsson,
Róbert Kristjánsson,
Friðrik Bergmann Kristjánsson,
Kristinn Rúnar Kristjánsson,
tengdadætur og barnabörn.
Amma okkar,
ANNE F. KRISTINSSON,
Reynimel 90,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstu-
daginn 27. ágúst.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Kristinn Jón Bjarnason,
Þórarinn Bjarnason.