Sunnudagsblaðið - 15.05.1966, Qupperneq 19

þekki hana. Hún seíur hjá mér.
Það getur verið að þú sért skyggn,
en þú sérð ekki hverju fram fer
við neí'ið á þér. Hún kemur til mín
á hverjum sunnudagsmorgni.
Hugsaðu þér bara, hér á þessum
sóffa
Og hann fór rakleitt út í þvílík
einkamál að ég bað hann strax að
hætta. Ég hótaði honum því að
annars skyldi ég lýsa fyrir honum
sjúkdómnum sem drægi hann til
dauða.
En það var engu tauti við hann
komandi. Hann var að kafna af
ástríðu sinni og jós Natösju ó-
hróðri einungis til að hann mætti
komast yfir hana aftur. Auk þess
grobbaði hann eins og api og ýkti
herfilega lýsingar sínar á því seaa
hafði eða hafðl ekki gerzt.
Ég hlýt að jóta að ég var ekki
í neinu skapi til að gæta ná-
kvæmni i spádómum. Án þess að
hirða um hvað væri satt sagðl ég
hvaðeina sem mér kom fyrst í hug
og laug blygðunarlaust bara til
að fá hann til að þagna. Ég vildi
særa hann sem mest ég mátti,
þennan vesaling sem vogaði sér að
elska Natösju, með þessum líka
sperringi, uppi í vitunum á mér.
Orð okkar mættust eins og sverð
á lofti, eða með annarri líkingu,
eins og skammbyssuskot sem skot-
ið er með ógnarhraða á örstuttu
færi.
„Hér á þessum sóffa! Tólf stell-
ingar! Fyrst
„Fyrst færðu berkla. Þú léttist
um þrjátíu pund á fjórum mánuð-
um. Þú ert kvalinn af hósta og
heldur að það sé bara lungnakvef.”
„Þriðja stellingin: hún liggur á
liliðinni og ég á hliðinni.”
„Þeir liöggva þig. Annað lungað
er ónýtt. Það er blettur á hinu.
Og þú ert kominn með magasár.
Þú getur hvorki setið eða stað-
ið . ...”
„Ég stend upp og hún stendur
upp og við byrjum . . ..”
„Hósti og spýja .. . .”
„Kyssumst og bítumst ....”
„Sviti!”
„Læri.”
„Maginn!”
„Brjóstið.”
„Beinagrind!”
„Á bakhlutanum!”
„Bakhlutinn!”
„Hér á sóffanum!”
Frh. á bls. 310.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - SUNNUDAGSBLAÐ 3Q7